คุมเข้ม “บ้านหนองจาน” หลัง "กัมพูชา" ฮือ ให้รื้อลวดหนาม

20 สิงหาคม 2568 ความคืบหน้า ชาวกัมพูชา ออกมาชุมนุมเรียกร้อง เรื่องการวางรั้วลวดหนามของทหารไทย ที่บริเวณบ้านหนองจาน เเละ ที่บ้านหนองหญ้าเเก้ว อ.โคกสูง จ.สระแก้ว โดยกล่าวอ้างว่าพื้นที่ดังกล่าวเป็นดินแดนของชาวกัมพูชา โดยที่บ้านหนองจาน หมู่ที่ 3 ต.โนนหมกมุ่น อ.โคกสูง ก่อนถึงจุดที่มีการล้อมลวดหนาม วางยางรถยนต์ไว้ โดยกองทัพภาค ที่ 1 กองกำลังบูรพา ได้ปิดทางเข้าห้ามบุคคลภายนอกเข้าไป ตั้งเเต่ทางเข้าหมู่บ้านหนองจาน ซึ่งเป็นพื้นที่ความมั่นคง และเคยเป็นที่ตั้งศูนย์อพยพของผู้ลี้ภัยสงครามสมัยเขมรแดงเมื่อปี 2520 ปัจจุบัน มีชาวบ้านอาศัยอยู่ในพื้นที่ได้ตามปกติ

จากการตรวจสอบความเคลื่อนไหวภายในทราบว่ายังคงมีการตรึงกำลังของทหารตามปกติ เเต่ไม่มีการรวมตัวของชาวกัมพูชาที่มากันจำนวนมาก เหมือนกับทุกวันที่ผ่านมา ซึ่งจุดบริเวณนี้นักข่าวไม่สามารถเข้าไปได้ รวมถึงพื้นที่ที่ดินของชาวบ้านที่ถือโฉนดไว้เเต่ถูกกัมพูชารุกล้ำมากว่า 30 ปี ซึ่งหมู่บ้านนี้เป็นหมู่บ้านที่ นายวีระ สมความคิด เเละ นางราตรี เคยเข้ามาเเละถูกทหารกัมพูชาควบคุมตัวไป

ชาวบ้าน ชี้ ต้องไม่ยอมเขมรอยากได้ดินเเดนไทย

ชาวบ้านที่เลี้ยงวัว อยู่ห่างชายเเดน จุดที่มีการล้อมรั้วลวดหนาม ที่ชาวกัมพูชารุกล้ำเข้ามา บอกกับทีมข่าวเนชั่นทีวีว่า พื้นที่ชายเเดนอาศัยกันทำมาหากิน ไปมาหาสู่กันนานกว่า40 ปีแล้ว เเต่หากมีปัญหากันเเล้ว จะคุยกันได้หรือไม่ ระหว่างชาวบ้านตกลงกันเองไม่ได้ ต้องเป็นเรื่องระหว่างประเทศให้เขาคุยกัน เราเป็นชาวบ้านธรรมดาก็รอฟังข่าวว่ารัฐบาลจะพาเราไปทางไหน เขมรเขาก็อารมณ์ร้อน เเต่เขามาร้องก็ทำอะไรเราไม่ได้

อยากให้รัฐบาลทำให้ถูกต้อง เราก็ไม่ได้อยากได้ของเขา เเต่ก็ไม่ใช่ปล่อยให้เขามาอยากได้ของเรา เราไม่อยากเสีย เขาก็ไม่อยากเสีย เเต่อยู่ใกล้กันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ให้ทะเลาะกัน

ขณะที่ชาวบ้านรอบนอก หมู่บ้านหนองจาน บ้านศรีเพ็ญ เปิดเผยว่า ตอนนี้จะออกไปท้องไร่ท้องนา ทำมาหากิน ก็ไปไม่ได้ เนื่องจากทหารขอความร่วมมือ เเต่ถ้าทหารบอกให้ออกก็พร้อมที่จะต้องออกปฏิบัติตาม เเล้วปล่อยให้เขาจัดการเเก้ปัญหากันไป มิเช่นนั้นก็จะอยู่เเบบนี้ ทราบมาว่าทหารไทยจะไม่ยอม ให้เขามาบุกรุก

เขมร ยั่วยุ เเอบถ่ายทหารไทย ปลุกระดมเราไม่ยอมเสียดินแดน

อีกหนึ่งพื้นที่ ที่ทหารไทยได้มีการขึงล้อมลวดหนาม เเละ คอยสอดส่องลาดตระเวนการรุกล้ำอธิปไตย คือ ที่บริเวณบ้านหนองหญ้าเเก้ว ส่วนทางกัมพูชาจะเรียกพื้นที่บริเวณนั้นว่า ตำบลห้า ทีมข่าวเนชั่นทีวี ไปสำรวจตลอดเส้นทางเข้าบ้านหนองหญ้าเเก้ว ระยะทาง 5 กิโลเมตร ทหารได้ใช้ลวดหนามล้อมเอาไว้ตลอดเส้นทาง เเละ ปิดเส้นทาง ที่จะเข้าไปตรงบริเวณทางผ่านที่จะเข้าไปจุดผ่านเเดนที่มีการยั่วยุ เเละ เรียกร้องให้รื้อลวดหนาม

ต่อมา ผู้สื่อข่าวได้ตรวจสอบจากโซเชียลมีเดียพบว่าวันนี้ยังคงมีความเคลื่อนไหวที่จุดบ้านหนองหญ้าเเก้ว มีชาวกัมพูชาโพสต์คลิป การยั่วยุ จากทางฝั่งกัมพูชา โดยปีนขึ้นไปบนต้นไม้ ตั้งเเต่ช่วงเช้า เเละถ่ายรูปทหารไทยที่ลาดตระเวณอยู่ตรงจุดบริเวณที่ล้อมลวดหนามเเละขึงเเสลนด์สีดำ จนกระทั่งเวลา 11.20 น. ก็ปีนขึ้นไปบนต้นไม้อีกรอบ

พร้อมกับพูดบรรยายในคลิป ซึ่งทีมข่าวได้สอบถามจากชาวบ้านที่ฟังภาษาเขมรได้ บอกว่า ในคลิปชาวเขมรอ้างว่า ทหารไทย มาถ่ายรูปพวกเขา พวกเขาจึงถ่ายรูปทหารเอาไว้ พร้อมกับบอกว่า ชาวเสียม ต้องจะมาเเย่งดินเเดนของกัมพูชาที่อยู่กันมานาน เเละขอให้ชาวกัมพูชาช่วยเเชร์กันออกไปเยอะ ๆ พวกเราจะไม่ยอมเสียดินเเดน

หวั่นตึงเครียด หลังเขมรฮือ !ให้รื้อลวดหนาม

สำหรับจุดที่มีการตรึงกำลัง อยู่ห่างจากบ้านเรือนของประชาชนหมู่ที่ 9 บ้านหนองหญ้าเเก้ว ไม่ถึง 1 กิโลเมตร ชาวบ้านเล่าให้นักข่าวฟังว่า บริเวณนี้เคยเป็นจุดอพยพของชาวกัมพูชา สมัยสงครามเขมรเเดง เเละ ติดอยู่ด้านหลังของปราสาท “สด๊กก๊อกธม"

ลุงเเดง ไกรเเก้ว เล่าว่า อพยพมาอยู่ตรงหมู่บ้านนี้ได้กว่า 30 ปี เเละ ได้รับการจัดสรรบ้านจาก รัชกาลที่9 ขณะบางส่วนก็ได้รับการจัดสรรที่ดินทำกินคนละ 14ไร่ จากทหาร ทำมาหากินกันชายเเดน

สำหรับพื้นที่หมู่บ้านหนองหญ้าเเก้วถ้าไม่มีถนนศรีเพ็ญกั้นไว้ ชาวกัมพูชา ก็จะรุกล้ำเข้าเรื่อยๆ จนจะหมดเเล้ว เกือบจะไปถึง “ปราสาทสด๊กก๊อกธม” เชื่อว่าเขาก็อยากได้ เเต่ก่อนบริเวณนี้ มีเเต่บ้านร้างสมัยที่ตนเองเข้ามาอยู่ เเละ ปัจจุบันก็ยังคงมีชาวกัมพูชาอาศัยอยู่บ้าง

เวลานี้ก็ยังกังวล ไม่ค่อยกล้าออกจากบ้าน ในช่วงตึงเครียดที่ผ่านมา ตอนยิงกันที่ปราสาทตาควาย ก็ต้องอพยพกันไปอยู่ที่จังหวัดระยอง

กลับมาอยู่ ก็นอนไม่หลับ ยอมรับว่าเครียด เวลากลางวันไปเลี้ยงวัวก็ยังกลัว เพราะมันติดชายเเดน เเม้จะอยู่ในเขตบ้านเรา ที่ดินที่เคยจัดสรรไว้ในอดีตของชาวบ้าน เขมรก็ยึดบุกรุกเอาไปหมด 18 -19 หลัง ถ้ามีการเเก้ปัญหาสามารถนำกลับมาเป็นของเราได้จะดีมาก ถ้าผู้นำเรามีความเข้มเเข็งเชื่อว่าจะนำกลับมาได้

นางตาล ไกรเเก้ว บอกว่า ถ้าสถานการณ์ยังคงเป็นเช่นนี้ กังวลกับปืนใหญ่ที่จะตกลงมา อยากจะร้องไห้ ก็ร้องไม่ได้ จึงต้องหัวเราะเอา เเต่ในใจก็คิดว่า รบกันเเล้วก็รบกันให้รู้เเล้วรู้รอด เพราะเวลานี้หากินก็ไม่สบาย ตอนนี้วัวต้องกิน เเต่ดินไม่มีน้ำกิน ยังกลัวว่าจะมีระเบิด เพราะชาวเขมรเขาฉลาด อย่างวัวที่เลี้ยงไว้ มันวางระเบิดให้วัวตาย เอาวัวเราไปกินหมด

ชาวบ้านหนองหญ้าเเก้ว เปิดเผย ด้วยว่า เวลานี้มีชาวกัมพูชาที่มีภรรยาคนไทย ยังอาศัยอยู่ อยากให้มีการจัดระเบียบสำรวจว่าเเต่ละบ้านอยู่กี่คน ทุกหมู่บ้าน ทุกชุมชน ขณะเดียวกัน ยังทราบว่า คนที่ออกไปยืนประท้วง ตะโกนกันเย้วเย้ว บางคนเคยอยู่ในฝั่งไทย เช่นเดียวกับเด็กหญิงคนที่ออกมาพูดว่า คนไทยเเย่งดินเเดนชาวกัมพูชา เด็กผู้หญิงคนนั้นก็เกิดในประเทศไทย เรียนในไทย

อดีตผู้ใหญ่บ้าน เเนะคุยกับ “ฮุนเซ็น” ให้รู้เรื่อง

ขณะที่ นางอำพร อดีตผู้ใหญ่ เล่าว่า เธอมีที่ดินทำกิน ติดอยู่กับเขตเเดนที่ดินของชาวกัมพูชาที่เป็นหลักเขต ที่ผ่านมาทหารไทยยอมกัมพูชามาตลอด ทหารจะไปกู้ระเบิด เขมรก็ไม่ให้ไปกู้ ทั้งที่เเต่ก่อนชาวเขมรเเดงถูกไล่ฆ่า หลบหนีวิ่งเข้ามาอาศัยในบ้านเรา

อพยพไปอยู่เขาอีด่าง รวมถึงจุดที่เรายืนคุยกันอยู่ตรงนี้ อยากให้คุยกับ “ฮุนเซ็น” ให้มันรู้เรื่อง เพราะชาวบ้านไม่อยากให้มีปัญหากัน ต่างคนต่างทำมาหากิน ปกติเเล้วหากไม่มีปัญหากัน “บ้านหนองหญ้าเเก้ว” จะมีเเต่ชาวเขมร ตอนที่ไปเลี้ยงวัว ไปทำนา ถ้าชาวเขมรออกมา ก็จะเจอกัน ก็ได้เเต่บอกกับเขาว่า อย่าทะเลาะกันเด้อ เพราะเจ้าก็เคยอยู่บ้านข้อย เคยให้ข้าวให้น้ำกินอยู่ เวลาจัดการจัดงาน ตามวัด ตามวา อาหารการกิน เขมรกินเรียบ คนไทยไม่ได้กิน