‘เพราะแม่เป็นได้มากกว่าแม่’ ส่อง 6 ตัว(ละคร)แม่ ผู้มีความเชื่อและฝันของตัวเอง
ในสายตาของลูก แม่อาจดูเหมือนยอดมนุษย์ที่ทำอะไรได้หลายอย่าง ไม่ว่าเรื่องอะไรก็จัดการได้หมด ทั้งทำอาหารอร่อย หาอะไรก็เจอไม่มีพลาด คอยปลอบในวันที่เรารู้สึกแย่ หรือเสียสละสิ่งดีๆ ให้เราอยู่เสมอ
แต่นอกจากบทบาทความเป็นแม่แล้ว เราเคยสงสัยบ้างหรือเปล่า ว่าก่อนที่จะมาเป็นแม่ของเรา แม่เคยเป็นคนแบบไหนมาก่อน เคยมีความฝัน มีความหลงใหล หรือเคยผิดหวังกับเรื่องอะไรบ้าง เรื่องเหล่านี้เราแทบไม่เคยได้เห็น เพราะตัวตนที่เคยมีถูกแทนที่ไปทีละน้อย จนอาจเหลือเพียงการเป็นแม่ของลูกๆ เท่านั้น
วันนี้เราเลยอยากชวนทุกคนไปรู้จักเหล่าตัวละคร ‘แม่’ จากหนังและซีรีส์กันว่า นอกจากความเป็นแม่แล้ว พวกเขายังมีความเชื่อ ความฝัน หรือต้องแบกรับอะไรไว้บ้าง ไม่แน่ว่าการได้รู้จักพวกเธอในมุมใหม่ๆ อาจช่วยให้เราเข้าใจแม่ของเรามากขึ้นก็ได้นะ
The Devil Wears Prada (2006)
มิแรนด้า พรีสต์ลีย์ (Miranda Priestly) แม่ผู้เป็นบรรณาธิการและแฟชั่นดีไซเนอร์สุดเนี้ยบ
พูดถึงสุดยอดตัวแม่จะเป็นใครไปได้ นอกจาก มิแรนด้า พรีสต์ลีย์ บรรณาธิการตัวท็อปแห่งยุค เธอคือนิยามของคำว่า ผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน ไม่ใช่แค่ดูแลนิตยสารและอุตสาหกรรมแฟชั่นเท่านั้น แต่เธอยังเป็นทั้งภรรยาและคุณแม่ของลูกสาวฝาแฝดด้วย
นอกจากในหน้าที่การงานแล้ว อีกด้านหนึ่ง มิแรนด้าต้องพยายามบาลานซ์บทบาทการเป็นแม่ แม้จะไม่ได้แสดงออกมาผ่านคำพูด แต่เธอก็พยายามเติมเต็มส่วนที่ขาดด้วยวิธีของเธอ ทั้งการให้ผู้ช่วยคนแรกอย่าง เอมิลี่ จัดการนัดประชุมผู้ปกครองให้สามีเก่า หรือมอบหมายหน้าที่สุดหินให้ผู้ช่วยอีกคนอย่าง แอนดี้ ไปตามหาต้นฉบับที่ยังไม่ตีพิมพ์ของ แฮร์รี่ พอตเตอร์ มาให้ลูกๆ ของเธอ 2 ชุด (แม้อีกใจหนึ่งจะแค่อยากทดสอบแอนดี้ก็ตาม) หรือจะตอนเสียใจที่เธอต้องบอกข่าวร้ายกับลูกๆ ว่าเธอกับสามีกำลังจะหย่ากัน
แม้ในหนังจะไม่ได้เล่าออกมาตรงๆ แต่ในสายตาของลูกสาว มิแรนด้าคงเป็นคุณแม่คนเก่งที่ยุ่งอยู่กับการทำงาน จนแทบไม่มีเวลาให้พวกเขา แต่นั่นเป็นเพราะหน้าที่อันยิ่งใหญ่ที่มิแรนด้าต้องรับผิดชอบ เมื่อการตัดสินใจของเธอส่งผลต่องานและเงิน ซึ่งเกี่ยวโยงถึงชีวิตคนทำงานอีกจำนวนมาก ด้วยภาระที่ไม่ใช่ใครก็รับไหว จึงไม่แปลกที่เธออาจถูกมองว่า เป็นหัวหน้าที่แสนเย็นชา ไร้ความเห็นอกเห็นใจ และเอาเรื่องงานมาก่อนเสมอ แต่นั่นก็เพื่อให้ทุกอย่างออกมาสมบูรณ์แบบที่สุด
มิแรนด้าที่เราเห็นจึงไม่ใช่แค่คุณแม่บ้างาน ไม่ใส่ใจลูกๆ อย่างที่ใครเข้าใจ หากแต่เธอก็เป็นผู้หญิงทำงานที่ยังต้องเจอกับความยากลำบากในการหาสมดุลระหว่างเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว ซึ่งน้อยคนจะได้เห็น
Everything Everywhere All at Once (2022)
เอเวอลิน หวัง (Evelyn Quan Wang) แม่ผู้เป็นเจ้าของร้านซักรีดที่เปี่ยมไปด้วยความฝัน
ในสังคมครอบครัวเอเชีย หลายคนคงมีคุณแม่ที่คาดหวังให้ลูกๆ เป็นดั่งใจ เหมือนกับ เอเวอลิน หวัง คุณแม่ที่แสนเข้มงวด เธอมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยราบรื่นกับ จอย ลูกสาวของตัวเอง เพราะเชื่อว่าวิธีที่ปกป้องลูกได้ คือการบังคับและควบคุมให้ลูกเป็นไปตามที่ตัวเองต้องการ นั่นจึงทำให้จอยรู้สึกอึดอัด และรู้สึกเหมือนไม่ถูกยอมรับจากแม่ของเธอ
แต่ความเข้มงวดไม่ได้เกิดขึ้นโดยไม่มีที่มาที่ไป เพราะในโลกของเอเวอลิน เธอต้องใช้ชีวิตอย่างรู้สึกผิด แถมยังต้องจมปลักกับปัญหาต่างๆ ในครอบครัวอยู่ตลอด ไหนจะเป็นร้านซักรีดที่ไม่ได้ทำกำไรมากมาย การต่อสู้กับกองใบเสร็จที่ไม่มีวันจบสิ้น การไม่ถูกยอมรับจากพ่อของเธอ หรือจะชีวิตรักแสนจืดชืดที่กำลังถึงทางตันกับสามีอย่าง เวย์มอนด์ ทั้งหมดนี้กลายเป็นบาดแผลที่ส่งผลถึงความสัมพันธ์กับลูกสาวของเธอ
แต่ความสัมพันธ์ของเธอและคนรอบตัวก็เปลี่ยนไป เมื่อวันหนึ่งเอเวอลินพบว่า ตัวเองสามารถกระโดดไปยังจักรวาลอื่นๆ ได้ ทำให้เธอเห็นว่าท่ามกลางพหุจักรวาล เธอเองก็ยังมีตัวตนอื่นๆ อยู่ด้วย แถมยังมีชีวิตที่น่าตื่นเต้น ต่างจากชีวิตที่เธอเป็นตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นจักรวาลที่เธอได้เป็นนักแสดงกังฟูชื่อดัง นักร้องโอเปร่า พนักงานเช็ดกระจก เชฟกับแร็กคูน ก้อนหิน หรือมือฮอตดอก ขณะเดียวกัน เธอก็ได้เห็นจอยในจักรวาลอื่นๆ และเรียนรู้ว่าจอยเองก็เจ็บปวดจากการถูกละเลยเช่นกัน
ท้ายที่สุด หลังจากได้เห็นชีวิตหลายๆ แบบ เอเวอลินจึงได้เรียนรู้ว่า แม้โลกของตัวเองจะไม่สมบูรณ์แบบ แต่ก็เป็นโลกที่สำคัญต่อเธอไม่แพ้กัน ทำให้เธอกล้ายอมรับบาดแผลของตัวเอง และตัวตนของลูกสาวจากใจจริง จนได้กลับมาเปิดใจเข้าหากันอีกครั้ง
Maid (2021)
อเล็กซ์ รัสเซล (Alex Russell) แม่ผู้เป็นแม่บ้านที่ฝันอยากเป็นนักเขียน
ลำพังแค่ทำตามความฝันก็เป็นเรื่องยากอยู่แล้ว โดยเฉพาะผู้หญิงที่มีลูกต้องดูแล ไปพร้อมกับการหาพื้นที่ปลอดภัยด้วย ยิ่งบีบคั้นให้เหลือทางเลือกน้อยลงไปอีก
อเล็กซ์ รัสเซล กลายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่หอบหิ้วลูกออกมาอยู่ลำพัง เพราะต้องการหนีจากวงจรความรุนแรงจากแฟนหนุ่มที่ชอบลงไม้ลงมือ แม้การออกมาอยู่คนเดียวจะทำให้เธอและลูกต้องลำบาก เนื่องจากไม่มีทั้งเงินและงาน แต่เธอก็ตัดสินใจเลือกทางนี้ เพราะเชื่อว่าการอยู่ในบ้านหลังนั้นต่อไป อาจเป็นอันตรายกับเธอและลูกมากกว่า
นอกจากความรุนแรงในครอบครัวแล้ว อเล็กซ์ยังต้องต่อสู้กับระบบที่ไม่เอื้อให้กับแม่ที่ไม่มีงานทำอย่างเธอ ทั้งการขอรับสวัสดิการที่ต้องกรอกเอกสารซับซ้อน การไม่มีคนดูแลลูกระหว่างสัมภาษณ์งาน หรือระบบกฎหมายที่พร้อมให้สิทธิเลี้ยงดูกับผู้ชายเพราะดูมั่นคงกว่า ทั้งหมดนี้ทำให้เธอต้องดิ้นรนอย่างหนัก เพื่อให้เธอและลูกมีชีวิตรอดต่อไป ด้วยการทำงานเป็นแม่บ้าน และพับเก็บความฝันที่จะเป็นนักเขียนเอาไว้ก่อน
แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ไม่ได้ล้มเลิกความฝัน ยังมีอีกหลายฉากที่อเล็กซ์ใช้เวลาเขียนเรื่องราวเกี่ยวกับประสบการณ์ของตัวเอง จนสุดท้ายเธอก็ได้รับจดหมายตอบรับ และได้ทุนเรียนการเขียนเชิงสร้างสรรค์จากมหาวิทยาลัยมิสซูล่า ไปพร้อมๆ กับการต่อสู้เพื่อสิทธิในการดูแลลูกไปด้วย เพื่อปกป้องไม่ลูกของเธอต้องพบเจอความเศร้าแบบเดียวกัน
Lady Bird (2017)
แมเรียน แม็คเฟอร์สัน (Marion McPherson) แม่ผู้เป็นพยาบาลแสนเข้มงวดที่หวังดีกับลูกเสมอ
แม่อาจไม่ใช่คนที่คอยมอบความรักอย่างเดียวเท่านั้น แต่อาจเป็นคนที่สร้างบาดแผล และเป็นคนที่เยียวยาด้วยเช่นกัน
เหมือนอย่าง แมเรียน แม็คเฟอร์สัน เธอเป็นแม่และเป็นพยาบาลที่ทำงานหนักหลายๆ กะ เพื่อหารายได้มาจุนเจือครอบครัวแทนสามีที่กำลังตกงาน ความขัดสนทำให้แมเรียนมักมีปากเสียงกับ คริสติน ลูกสาวของเธออยู่บ่อยๆ ไม่ว่าจะเพราะความเข้มงวด และใช้คำพูดที่รุนแรง อย่างการบอกว่าคริสตินมักคิดถึงแต่เรื่องตัวเอง เมื่อรู้ว่าลูกของเธอต้องการไปเรียนต่อมหาวิทยาลัยที่เมืองอื่น
แม้แมเรียนจะไม่ใช่แม่ที่สนับสนุนความฝันของลูกสาวตัวเองมากนัก แต่เป็นเพราะโลกไม่อนุญาตให้เธออ่อนแอ เธอจึงไม่สามารถแสดงความอ่อนโยนออกไป เพราะหากเธอล้มก็จะไม่มีใครคอยดูแลครอบครัวต่อได้ ดังนั้น คุณแม่อย่างแมเรียนจึงต้องพยายามเข้มแข็ง และแสดงความรักผ่านการกระทำ เช่น การทำงานหนัก เย็บชุดให้คริสตินใส่ไปงานพรอม หรือการขับรถวน เพราะไม่อยากจากลูกไปในวันที่ต้องย้ายไปเรียนที่เมืองอื่น
แม้การไม่พูดจะทำให้แมเรียนดูเย็นชา แต่สิ่งที่เธอทำทั้งหมดก็เพื่อดูแลลูกและครอบครัวของเธอให้มั่นคง
The Addams Family (1991)
มอร์ติเซีย แอดดัมส์ (Morticia Addams) แม่ผู้เป็นแม่บ้านลึกลับที่เปี่ยมไปด้วยความรัก
อีกหนึ่งคุณแม่สุดเก๋ที่ไม่พูดถึงไม่ได้ คงเป็น มอร์ติเซีย แอดดัมส์ เธอไม่ใช่คุณแม่ที่คอยจู้จี้ หรือประคบประหงมลูกเกินไป แต่เป็นคุณแม่ที่ยังคงความเซ็กซี่ ความต้องการ และความปรารถนาแบบผู้หญิงไว้อย่างครบถ้วน โดยไม่จำเป็นต้องปกปิดเพียงเพราะเธอมีลูกอย่าง เวนส์เดย์ และ พักส์ลีย์ แล้ว
แม้มอร์ติเซียจะไม่ได้ทำงานอะไรเป็นพิเศษ แต่เธอก็มีความเชี่ยวชาญหลายด้าน ไม่ว่าจะเป็นดนตรี พฤกษศาสตร์ หรือมนต์ดำคาถาที่กลายเป็นเสน่ห์และเพิ่มความลึกลับในตัวเธอ นอกจากนี้ มอร์ติเซียยังถูกยกให้เป็นคุณแม่สมัยใหม่ เพราะเธอดูแลลูกๆ ร่วมกับสามีอย่างโกเมซได้อย่างเท่าเทียม ทั้งการไปรับไปส่งลูกๆ หรือไปชมงานแสดงลูกๆ ที่โรงเรียนด้วยกัน ขณะเดียวกัน ก็ยังสนับสนุนให้ลูกๆ ได้สำรวจความชอบของตัวเอง (แม้ว่าจะเป็นเรื่องสยดสยองก็ตาม) แต่เธอก็ไม่เคยห้าม แถมยังตระเตรียมให้เด็กๆ ได้เล่นอย่างปลอดภัย (?) ด้วย
เรียกได้ว่า มอร์ติเซียเป็นผู้หญิงที่สามารถบาลานซ์ความเป็นแม่กับความเป็นผู้หญิงได้ดี จนใครๆ ต่างก็ยกให้เธอเป็นสุดยอดคุณแม่แห่งยุคเลยทีเดียว
Enola Holmes (2020)
ยูโดเรีย โฮล์มส์ (Eudoria Holmes) แม่ผู้เป็นนักเคลื่อนไหวที่อยากส่งต่อโลกที่ดีให้กับลูกสาว
Enola Holmes คือเรื่องราวที่แยกมาจากนิยายสืบสวนชื่อดังอย่าง เชอร์ล็อก โฮล์ม ซึ่งทำให้เราเห็นความสัมพันธ์ในครอบครัวของนักสืบอัจฉริยะมากขึ้น เรื่องนี้เราจะได้รู้จัก ยูโดเรีย โฮล์มส์ คุณแม่ของลูกทั้ง 3 คน อย่างไมครอฟ์ เชอร์ล็อก และเอโนล่า แต่เนื่องจากสามีเสียชีวิตไปแล้วหลายปี และลูกชายทั้ง 2 คนที่ต้องออกไปทำงาน คุณแม่อย่างยูโดเรียจึงต้องเลี้ยงดูเอโนล่า น้องสาวคนเล็กเพียงลำพังในชนบท
แม้ว่าจะเป็นเรื่องในสังคมศตวรรษที่ 19 แต่ยูโดเรียก็ไม่ได้เลี้ยงดูลูกสาวแบบผู้หญิงตามขนบทั่วไป เธอฝึกให้เอโนล่ามีทักษะเอาตัวรอดหลากหลายแบบ ไม่ว่าจะเป็นการต่อสู้ วิทยาศาสตร์ ปรัชญา ฝึกความช่างสังเกต การคิดวิเคราะห์ผ่านเกมปริศนาต่างๆ จนทำให้เอโนล่าได้ทักษะการสืบสวนจากแม่ไปด้วย
นอกจากบทบาทแม่แล้ว ยูโดเรียยังเป็นสมาชิกของกลุ่มที่ต่อสู้เพื่อสิทธิของผู้หญิงแบบลับๆ อีกด้วย เพราะผู้หญิงในสมัยนั้นมีทางเลือกไม่มาก บทบาทของผู้หญิงมักถูกจำกัดไว้เพียงแม่บ้านอยู่ในเรือน ไม่สามารถกำหนดชีวิต หรือตัดสินใจอะไรด้วยตัวเองได้ ดังนั้น ยูโดเรียจึงเชื่อว่าการปฏิวัติผ่านกฎหมายจะช่วยสร้างโลกที่ดีขึ้นให้กับเอโนล่า ลูกสาวของเธอที่จะต้องเติบโตมาอยู่ในสังคมนี้ต่อไป
อ้างอิงจาก
Graphic Designer: Sutanya Phattanasitubon
Editorial Staff: Taksaporn Koohakan