“ปอ ปุณยวีร์” อดีตผู้ประกาศข่าว เปิดใจ หลังถูกช่อง 3 ปลดฟ้าผ่า เร่งหาเงินจ่ายค่าเทอมลูก
ใจหวิว! “ปอ ปุณยวีร์” เปิดใจชีวิตหลังถูกเลย์ออฟจากช่อง 3 – น้ำตาซึมเรือใหญ่ล่ม เร่งหาเงินจ่ายค่าเทอมลูก
หลังอยู่ในวงการข่าวมายาวนานกว่า 30 ปี ปอ ปุณยวีร์ อดีตผู้ประกาศข่าวหญิงคนเก่งจากช่อง 3 ก็ไม่รอดจากมรสุมพิษเศรษฐกิจ-เลย์ออฟครั้งใหญ่ของวงการโทรทัศน์ ถูกเลิกจ้างฟ้าผ่ากลางปีที่ผ่านมา โดยเจ้าตัวได้เปิดใจหมดเปลือกครั้งแรกในรายการ “โต๊ะหนูแหม่ม” ทางช่อง Workpoint หมายเลข 23 กับพิธีกร “หนูแหม่ม สุริวิภา” ถึงความรู้สึก หัวใจที่หวิว และการเริ่มต้นใหม่หลังต้องแยกทางจากบ้านเก่า
“ผูกพันกับช่องมากค่ะ อยู่มาตั้งแต่ยุคแรก ทำงานที่นี่มีความสุข ได้รับโอกาสดีๆ จากผู้ใหญ่ และยังมีเวลาใช้ชีวิตส่วนตัวด้วย ไม่เคยคิดว่าจะถึงวันต้องออก เพราะเคยอยู่ในจุดที่เป็นคนประเมินคนอื่น แต่วันนี้ถึงคิวเราแล้ว ก็เข้าใจค่ะ เรือมันใหญ่ แต่มันก็แบกไม่ไหวแล้ว วันหนึ่งก็ต้องแตก”
แม้เจ้าตัวจะเตรียมใจไว้บ้างจากการเห็นเพื่อนร่วมงานทยอยออกไปก่อนหน้านี้ แต่ยอมรับว่าเมื่อถึงคิวตัวเอง ความรู้สึกมัน “หวิว” อย่างบอกไม่ถูก โดยเฉพาะความผูกพันที่สั่งสมมาตลอดชีวิตการทำงาน
หลังถูกเลิกจ้าง ปอเผยว่าแม้จะยังมีงานฟรีแลนซ์จากช่อง 3 อยู่บ้าง แต่ก็ต้องรีบหาทางรอดใหม่ในยุคที่สื่อเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ทั้งพยายามหันมาลองจับงานไลฟ์ขายของ และทำคอนเทนต์บนโซเชียล แต่ยอมรับว่า “มันไม่ง่ายอย่างที่คิด”
“หนูเคยคิดว่าจะถ่ายคลิปเอง ตัดเอง สุดท้ายทำไม่ทันค่ะ มันใช้เวลาเยอะมาก ยิ่งเราไม่ใช่วัยรุ่นแล้วจะให้เต้นแบบเด็กๆ เข่าก็ไม่ไหว (หัวเราะ) เราเลยเลือกทำในสิ่งที่เป็นธรรมชาติของเรา อย่างการรีวิวของ หรือไลฟ์ขายเสื้อผ้ากับเพื่อนก็พอไหว แต่บอกเลยว่าเหนื่อยมาก ปวดหลังเสียงหายกันไปเลยทีเดียว”
นอกจากภาระชีวิตที่ต้องปรับตัวแล้ว ปอยังเปิดใจถึงหน้าที่ “แม่” ที่ยังคงต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายหลัก โดยเฉพาะเรื่องการศึกษาของลูกชายวัย 14 ปี
“แม่ขอติดอาวุธให้ลูกแค่เรื่องการศึกษานะคะ เงินที่เก็บมีแต่ของแม่ ไม่มีมรดกอะไรให้ ลูกต้องหาเอง เราพูดกับเขาตรงๆ เพราะเขาโตแล้ว เข้าใจหมด ทุกวันนี้ต้องประหยัดกว่าเดิมมากค่ะ ยังต้องหาเงินจ่ายค่าเทอมลูกอยู่เลย”
ท้ายรายการ ปอยังส่งกำลังใจให้ทุกคนที่อาจตกอยู่ในสถานการณ์คล้ายกันว่า “อย่าทำแค่อาชีพเดียว ต้องหาอาชีพเสริมติดตัวไว้ ค่ากับข้าวก็ยังดี ไม่มีงานใหญ่ ก็ขอให้ทำอะไรเล็กๆ อย่างตั้งใจไว้ก่อน อย่าหยุดนิ่ง”