เดอะคอนเสิร์ตชวนคุย The White Hair Cut ถึงเบื้องหลังบทเพลงหลากอารมณ์ของ One Man Band ขวัญใจชาวไวท์

เดอะคอนเสิร์ตชวนคุย The White Hair Cut ศิลปินเดี่ยวที่มีชื่อเป็นวง ผู้มาพร้อมสกิลการทำเพลงเองทุกขั้นตอน! ถึงเบื้องหลังบทเพลงหลากอารมณ์ที่สะท้อนความเป็น ‘ฮิว’ อย่างแท้จริง

One Man Band แห่งวงการเพลงไทยอีกหนึ่งคนที่น่าสนใจ ขอพูดถึง The White Hair Cut หรือ ‘ฮิว - พัชรพล วงศาโรจน์’ ศิลปินรุ่นใหม่ไฟแรงจากค่าย Genie Records ที่เป็นทั้งนักร้อง, มือกลอง, กีตาร์, เบส และ คีย์บอร์ด ไปจนถึงนักแต่งเพลง เรียกว่าโซโล่ครบจบในคนเดียว! ตลอดหลายปีที่ผ่านมาฮิวได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ในวงการดนตรี แล้วถ่ายทอดออกมาเป็นบทเพลงหลากอารมณ์มาเสิร์ฟให้ชาวไวท์ได้อินตามไม่หยุด The Concert เลยขอชวนมานั่งคุยกันแบบสบายๆ ถึงเบื้องหลังการทำงานในสไตล์ One Man Band รวมถึงเรื่องราวของการเติบโต เป้าหมาย และประสบการณ์ต่างๆ ที่น้อยคนนักจะเคยได้ยิน เพื่อให้ชาวไวท์ได้รู้จักตัวตนของฮิวในอีกมุมที่ลึกซึ้งและอบอุ่นยิ่งขึ้น

ที่มาของสกิลขั้นเทพผลิตเพลงเองทุกขั้นตอน เล่าให้ฟังหน่อยว่าเริ่มพัฒนาสกิลพวกนี้มายังไง?

ฮิว : ไม่ได้ตั้งใจนำเสนอว่าเราทำเองเป็นทุกอย่าง หรือบอกว่าเราทำเองทุกอย่างแล้วมันคือความสามารถพิเศษ หรือความเก่งอะไร แต่จริงๆ มันเริ่มต้นมาจากการที่ผมอยากจะจบงานให้มันไวที่สุดด้วยตัวเอง แล้วแล้วปล่อยออกมา ตอนนั้นมันแค่ม.4 เองฮะก็เลยพยายามศึกษา พยายามเล่นให้เป็นทุกอย่าง เพื่อที่จะทำให้เราจบงานออกมาได้ มิกซ์เอง แล้วก็มาสเตอร์ออกมาจนเป็นเพลงที่มีคุณภาพเป็นมาตรฐานได้ประมาณหนึ่ง ถ้าสมมุติเราไปมัวรอคนอื่น ไปรอเพื่อไปวานคนอื่นหรือว่าไปจ้างเขามันคงไม่ทันแน่ๆ ก็เลยพยายามจบให้มันเสร็จด้วยตัวเอง แล้วมันก็ได้ดั่งใจทุกอย่างด้วยครับ

ตอนเด็กๆ เคยมีความฝันหรือมีเป้าหมายอะไรที่อยากทำไหม? แล้ววันนี้ได้ทำสิ่งนั้นหรือยัง?

ฮิว : จุดเริ่มต้นเลยสิ่งที่อยากจะทำจริงๆ ผมคิดว่ามันน่าจะเป็นการขึ้นเวที Cat ให้ได้ในตอนนั้น เพราะว่าในช่วงปีนั้นการที่ได้เป็นศิลปินอินดี้ ได้ทำเพลงออกมา ช่องทางเดียวที่มันพอจะฝันได้ก็น่าจะเป็นการได้ขึ้นเล่นที่ Cat แล้วตอนนั้นเหมือนออกมาได้ประมาณเพลงเดียวเขาก็ชวนไปเล่น ณ ตอนนั้นมันก็เลยรู้สึกว่ามันก็ ชื้นใจไปแล้วระดับหนึ่ง หลังจากนั้นมันไม่เชิงฝันแล้วครับ มันเป็นเชิงที่เราจะต้องกำหนดเป้าหมายเพื่อจะทำยังไงให้อาชีพเราดำเนินต่อไปได้ ไม่ใช่เป็นเชิงความฝันเหมือนตอนเด็ก มันเป็นเชิงกำหนดเป้าหมายเพื่อที่จะวางแผนไปมากกว่า

คิดว่าตอนนี้เราเปลี่ยนไปจากตอนเด็กเยอะไหม? แล้วอะไรที่ยังเป็น “เรา” คนเดิมอยู่?

ฮิว : เปลี่ยนไปจากเดิมน่าจะมากมายเลยฮะ ด้วยความที่ตอนนั้นที่เริ่มทำเราไม่ได้เข้ามาในธุรกิจดนตรีแบบจริงจังเหมือนทุกวันนี้ ตอนนั้นมันคือด้วยสัญชาตญาณล้วนๆ ทำตามสิ่งที่รู้น้อยล้วนๆ แต่ตอนนี้พอเราได้ทำอะไรมากมาย มันเหมือนเราได้เรียนรู้มากขึ้น มันก็จะมีความกลัว ความกังวลบางอย่างที่มันมากกว่าเดิม ซึ่งตอนนั้นมันอาจจะทำด้วยความดิบมากๆ แต่ตอนนี้มันก็ทำด้วยสิ่งที่ชอบเหมือนกัน แต่มันก็มีบางอย่างที่มันอาจจะเพียวน้อยกว่าตอนช่วงนั้น แต่สิ่งที่ยังอยู่คือเรายังจริงใจแล้วก็ซื่อสัตย์ในการที่จะเล่าเรื่อง ที่จะนำเสนอรสนิยมของเราเหมือนเดิมครับ

“เพราะเป็นผู้ใหญ่…จึงเจ็บปวด” เคยมีช่วงเวลาที่รู้สึกแบบนั้นไหม?

ฮิว : เราทำเพลงออกมาหลายเดือนแล้วเราได้แค่แบบแสนวิว คือได้แสนวิวตอนนั้นเราดีใจมากเลย แต่ตอนนี้สมมุติว่าเราออกไปสองสามวันหรือคืนเดียวได้แสนวิวเราก็จะนอยแล้ว ทำไม? เราทำอะไรผิดหรือเปล่ามันเจ็บมากขึ้น ทั้งๆ ที่ตอนนั้นมันได้ประมาณนี้เราก็ดีใจมากๆ แล้ว พอเราโตขึ้นแล้วความคาดหวังมันสูง สูงขึ้นเรื่อยๆ แล้วมันไม่มีวันจบ ไม่มีวันสิ้น สิ่งนั้นมันทำให้เราทุกข์ขึ้นเรื่อยๆ เราอาจจะต้องมีช่วงเวลาที่ย้อนกลับไปคิดว่าเออ… เรามาจากตรงไหน

ประสบการณ์ชีวิตตลอดหลายปีที่ผ่านมา มีผลกับการทำเพลงของฮิวยังไงบ้าง?

ฮิว : อืม… ทั้งส่งผลที่ดีและไม่ดีเลยครับ สิ่งที่ดีก็คือเรารู้ว่าเราควรจะเดินไปทางไหน แต่สิ่งที่ไม่ดีคือบางอย่างเราก็กลัวมันมากเกินไป เราเก็บบางอย่างมากดดันมากเกินไป จนบางทีมันก็อาจจะส่งผลต่องาน บางทีมันก็มัวแต่กดดันมันก็จะล่าช้าไปบ้าง หรือะสูญเสียความดิบหรือความไร้เดียงสาบางอย่างไปบ้าง ซึ่งในช่วงเวลานี้ก็จะพยายามขุดอารมณ์ความไร้เดียงสานั้นขึ้นมาสร้างงานมากขึ้นอีก

จากเพลงแรกเพลง “วิ่ง” ผ่านมาแล้วหลายปี ตอนนั้นเราทำเพลงด้วยความรู้สึกแบบไหน?

ฮิว : มันเกิดจากการคิดว่าจะทำเพลงนี้เป็นเพลงสุดท้ายแล้วฮะ คือผมคิดว่าถ้าสมมุติวันนึงผมตายอะเพลงวิ่งอะคือเป็นสิ่งที่มันน่าจะเป็นอะไรสักอย่างนึงที่มันจะอยู่ในดิจิตอลฟุตปริ้นท์ หรือแบบอยู่กับใครก็ตามต่อไป ไม่ได้วางแผนว่าหลังจากวิ่งแล้วมันจะต้องมีเพลงอื่นตามมา แต่ทำไปด้วยสัญชาตญาณที่คิดว่าเพลงนี้มันจะเป็นเพลงสุดท้ายแล้ว เราจะทำแบบที่เราชอบที่สุด ทำแบบที่เราชอบฟัง เล่าเรื่องที่เราอยากจะเล่า ทุกอย่างอะ ชื่อวง ชื่อเพลง ภาพ อยากทำเท่าที่เราอยากจะทำ มันเป็นเพลงสุดท้ายโดยที่ไม่รู้ว่ามันจะต้องมีเพลงต่อไป แค่ทำมันออกมาเท่าที่อยาก พอปล่อยออกมาแล้วได้รับฟีดแบคที่ดี คือไม่ได้เป็นเพลงที่โด่งดังนะครับ แต่มันได้รับคำชมจากไอดอลเรามากมาย แล้วรู้สึกว่ามันเติมพลังใจเราก็เลยเริ่มที่อยากจะทำเพลงต่อๆ ไป

เพลงฮิตที่ทำให้ชาวไวท์ร้องไห้ “เผื่อว่าจะพบเธอสักวัน” เล่าถึงเพลงนี้ให้ฟังหน่อย?

ฮิว : จริงๆ มันแต่งช่วงที่ผมไม่ได้อกหักครับ เป็นช่วงที่มีความรักแต่จินตนาการว่าถ้าเราสูญเสียความรักครั้งนี้ไปมันจะเกิดอะไรขึ้น คือมันจะมีที่ที่นึงที่ผมจะชอบไปกับคนคนนึง แล้วมันมีวันนึงผมไปที่ตรงนั้นคนเดียวผมก็รู้สึกเหงามาก รู้สึกว่าเหมือนไม่ได้มีเขาอยู่แล้ว แต่จริงๆ ผมชอบเป็นแบบว่านิสัยของผมชอบคิดว่าถ้าสมมุติว่าเรามีสิ่งนี้ถ้าวันนึงมันไม่มีอย่างงี้มันจะรู้สึกไง คือเป็นคนที่ขี้จินตนาการ พอเราจินตนาการจนรู้สึกมากๆ มันก็เหมือนผมกอดความรู้สึกนี้เอาไว้จนพยายามหาตัวแทนประโยคประโยคหนึ่งที่มันแทนความรู้สึกนี้ได้ มันก็เลยได้มาเป็น ‘เผื่อว่าจะพบเธอสักวัน’ แล้วก็ต่อยอดความรู้สึกนั้นมาจนเป็นเพลงนี้เต็มๆ

“กลับไปเริ่มรักกันใหม่” ทำไมเลือกใช้ภาพของ Time Machine มาเล่าเรื่องความรักที่พังไปแล้ว?

ฮิว : ไม่ได้เลือกครับ… แต่เขียนไปแล้วมันดันไปถึงจุดตรงนั้นพอดี เราก็เลยเลือกที่จะขยี้ต่อจากตรงนั้น มันก็เลยกลายเป็นเรื่องของ ‘แค่อยากจะย้อนให้เธอและฉันยืนข้างกันเหมือนก่อน แต่ก็รู้เครื่องย้อนเวลาไม่มีจริงสักหน่อย’ จริงๆ มันก็เหมือนมีความเป็นกลอนพาไปนิดๆ แล้วรู้สึกว่ามันน่าสนใจเราก็กลับมาขยายต่อ แล้วรู้สึกว่า เอ่อ มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจด้วย แล้วมันเป็นเรื่องที่ติดอยู่ในใจเราอยากจะเล่าออกมา อยากจะเล่าให้คนคนนั้นได้ฟังด้วย

“คุยกับเธอได้แค่วันเกิด (once a year)” มาจากประสบการณ์ตรงหรือเปล่า?

ฮิว : ส่วนหนึ่งฮะ แล้วก็ผมคิดว่าอะไรแบบนี้มันเป็นมีมด้วย พอเราได้เห็นบ่อยๆ ก็รู้สึกว่าเออมันน่าจะหยิบมาเขียนก็เลยลองเขียนดูฮะ เพราะว่าก็เห็นเรื่องราวอะไรแบบนี้มาบ่อย ช่วงเวลาที่เขียนก็ยังไม่เห็นมีเพลงเพลงไทยเพลงไหนเล่าเรื่องนี้ก็เลยลองหยิบขึ้นมาเขียนดู คุยกับเธอได้แค่วันเกิดมันเป็นความสัมพันธ์ที่รีเลทกับยุคนี้ก็เลยแบบน่าจะเล่าได้ไม่ซ้ำ

“คอนใหญ่ (red wristband)” เพลงแอบรักจังหวะสดใสในรอบหลายปี

ฮิว : มันเป็นช่วงที่แบบว่าอินเพลงแบบ Carpenters มาก ซึ่งมันจะมีเพลงอะไรประมาณนี้อยู่ยุค 70’s เขาจะเป็นเพลงแบบจังหวะ Shuffle แบบน่ารักๆ เลยอยากจะลองแต่งสักเพลงที่แบบว่ามันเป็นเพลงน่ารัก ฮัมๆ มาพยายามทำเป็นเพลงแล้วพอถึงจุดที่เราจะเลือกว่าจะเล่าเรื่องอะไร ก็เลยนึกไปถึงเรื่องการแอบรักซึ่งจริงๆ การแอบรักเนี่ยผมว่ามันเล่ามาเยอะ มีครั้งนึงที่ผมไปคอนเสิร์ตแล้วผมรู้สึกว่าบรรยากาศในคอนเสิร์ตมันน่าเล่า น่าเอามาเล่าในเพลงมากเลย ผมก็เลยแบบเขียนด้วยความรู้สึกแบบอยากเขียนด้วยความมันมือ สะใจ เราจะเขียนเล่าเรื่องยังไงให้แบบว่าฟังแค่เนื้อเพลงแล้วมันรู้สึกว่ามันมีบรรยากาศที่อยู่ในคอนเสิร์ตครบ แล้วก็มาหักตรงฮุกว่า ‘ขอบคุณในความบังเอิญที่เราได้มาเจอกัน’ แต่เคลือบด้วยการอยู่ในคอนเสิร์ต

“ครั้งสุดท้ายที่เจอ (always)” เพลงล่าสุดที่เศร้าและหน่วงใจคนฟัง

ฮิว : เพลง ‘คอนใหญ่’ มันเป็นฟีลประมาณว่าถ้าเป็นอัลบั้มนี้เราใส่แผ่นไปปุ๊บเพลงแรกต้องเป็นเพลงเร็ว อันนี้ก็กลับมาเป็น ‘ครั้งสุดท้ายที่เจอ’ เป็นเพลงช้า เป็นเพลงที่อยากให้มู๊ดมันเป็นเพลงเศร้าเลยฮะ แต่มันเป็นเพลงเศร้าที่อยากจะให้มันดูมีความกระแทกกระทั้นมากขึ้น ดรีมมี่นิดๆ ก็เลยลองเขียนขึ้นมา ซึ่งแรงบันดาลใจคือผมได้ไปฟังเรื่องของเพื่อนมาฮะ เพื่อนบอกว่าเนี่ยแหละคือที่ครั้งสุดท้ายที่เจอ ฟังแล้วรู้สึกว่าเอ่อมันทัชใจมากๆ อยากจะเอามาเขียนต่อ เพราะว่ามันดันไปแบบดึงความรู้สึกลึกๆ ในใจของเราเพิ่มขึ้นมาด้วย ก็เลยเหมือนเราได้รับรู้เรื่องราวของเพื่อนอย่างงี้มาตลอด เลยแบบเอามาเขียนจนขยายเป็นเพลงนี้ เป็นเรื่องราวของเพื่อนที่มันดันไปสะกิดใจเราด้วยครับ ก็เลยอินมาก

คิดว่าตอนนี้ The White Hair Cut ประสบความสำเร็จหรือยังในฐานะศิลปิน?

ฮิว : ตอนนี้ผมคิดว่ายังฮะ ผมคิดว่าถ้าประสบความสำเร็จในความรู้สึกมันจะอีกแบบนึง ผมคิดว่าเมื่อไหร่ที่มันรู้สึกแบบนั้น เอาแค่ความรู้สึกนะครับ ถ้ารู้สึกเมื่อไหร่ผมคิดว่าน่าจะเป็นเมื่อนั้นฮะ

ที่รู้สึกว่ายังไม่ประสบความสำเร็จเพราะมีเป้าหมายที่ยังไปไม่ถึงหรือเปล่า?

ฮิว : ใช่ครับ แล้วซึ่งมันก็ตลกอย่างเนี่ย ตอนแรกเราเริ่มต้นมาแค่ที่แบบว่าอยากจะขึ้น Cat แต่พอได้ขึ้นแล้ว ทำไมเราก็อยากจะขึ้นอีกหลายๆ ครั้งหรือไม่ก็เราอยากจะขึ้นที่อื่น สุดท้ายมันก็ไม่จบไม่สิ้นสักทีฮะ ผมก็ไม่แน่ใจว่ามันจะเป็นยังไง มันจบตรงไหน ใช่ครับ มันต้องเดินต่อไปเรื่อยๆ

ในปี 2025 อยากร่วมงานกับศิลปินคนไหนไหม?

ฮิว : อืมจริงๆ มาร้องด้วยกันคิดว่าน่าจะเป็นพี่ๆ ‘ลานดอกไม้’ ฮะ ด้วยความที่ตอนนี้ไวบ์ของเพลงผมก็จะมีความเรโทร ถ้าแบบว่าได้ทำด้วยกันมันก็น่าจะเป็นไวบ์ที่แบบน่าสนใจ ใช่ครับ ก็พยายามจะแต่งเพลงสักเพลงนึงที่มันพอเป็นไปได้อยู่ แต่ยังหาไม่เจอฮะ

เป้าหมายในอีก 5 ปีอยากจะเสิร์ฟอะไรให้แฟนๆ อีกไหม?

ฮิว : มันก็คงเป็นเพลงที่คาดว่าทุกคนน่าจะชอบ แล้วผมก็ชอบด้วย แต่มันจะไม่ใช่เพลงที่ซ้ำซาก ไม่ใช่เพลงแบบที่ทำในท่าเดิมๆ แต่เป็นเพลงที่มันเป็นท่าใหม่ ไม่ใช่ท่าที่มันยากไปหรือว่าเป็นท่าที่ง่ายไป แต่เป็นอะไรที่พยายามจะไม่อยากให้มันซ้ำ เพราะตอนนี้รู้สึกในการที่จะเล่นโชว์มันมีเพลงบางเพลงที่มันเล่นแล้ว เริ่มมีกลิ่นอายอารมณ์บางอย่างที่มันเริ่มซ้ำกัน แผนต่อไปก็คิดว่าน่าจะเป็นทำอะไรใหม่ๆ

ต้องยอมรับว่าฮิวเป็นอีกหนึ่งศิลปินที่มีความสามารถ มีความเป็นตัวของตัวเอง จึงทำเพลงในแบบที่ตัวเองชอบ และรอคอยนักฟังที่มีเทสเดียวกันมาเสพผลงานของเขา นอกจากสกิลขั้นเทพ บทเพลงหลากอารมณ์ของ The White Hair Cut คงเป็นสิ่งที่ทำให้ชาวไวท์ตกหลุมรัก เชื่อว่าความเก่งของฮิวจะต้องถูกคนค้นพบเยอะๆ สักวันอย่างแน่นอน

ติดตามความเคลื่อนไหวของ “The White Hair Cut” ได้ที่
Facebook : www.facebook.com/thewhitehaircut
Instagram : www.instagram.com/thewhitehaircut
X : www.instagram.com/thewhitehaircut