Pleats Please โดย Issey Miyake เสื้อผ้าจับจีบแรงบันดาลใจจากความหรูหรา แต่ออกแบบมาด้วยแนวคิด ‘เน้นการใช้งาน’ อยู่เบื้องหลัง | Thairath Plus - ไทยรัฐพลัส

อัพเดต 2 ชั่วโมงที่ผ่านมา • เผยแพร่ 2 ชั่วโมงที่ผ่านมา

ภาพไฮไลต์

ที่ชั้น G ของ Siam Discovery มีนิทรรศการหลากสีตั้งอยู่ แซมอยู่ระหว่างฉากเหล่านั้นคือภาพวาด มีตู้ถ่ายรูป และที่สำคัญคือเหล่าเดรส เสื้อยืดกับกางเกงจับจีบหลากสีแขวนอยู่ เสื้อผ้าที่แทบจะดูเป็น ‘ประติมากรรม’ เหล่านี้เป็นเหมือนชิ้นงานศิลปะที่เราสวมได้

นิทรรศการดังกล่าวคือคอลเลกชันพิเศษของไลน์เสื้อผ้าจับจีบน้ำหนักเบา Pleats Please โดย อิซเซ มิยาเกะ (Issey Miyake) ซึ่งเมื่อมองปราดแรกเราอาจมองว่ามันเป็นเสื้อผ้าที่ฉูดฉาดและเข้าถึงยาก แต่ในขณะเดียวกัน ความรู้สึกบางอย่างก็บอกกับเราว่าถ้าลอง เราอาจจะใส่พวกมันได้ทุกวันก็ได้

คอลเลกชันพิเศษนี้ชื่อว่า Brand New Day ที่ศิลปินญี่ปุ่น Hikaru Ichijo มาวาดภาพกิจวัตรประจำวันของ ‘ผู้หญิงที่สวมเสื้อผ้า Pleats Please’ ตั้งแต่เริ่มจนจบวัน ในทางหนึ่ง คอนเซปต์ของคอลเลกชันนี้สะท้อนแนวคิดเบื้องหลังไลน์เสื้อผ้า Pleats Please ได้อย่างดี นั่นคือการเป็นเสื้อผ้าสำหรับชีวิตประจำวันที่หยิบมาสวมใส่ได้เสมอไม่แพ้กางเกงยีนส์หรือเสื้อยืด

โดยปกติ ‘เสื้อผ้าที่ใส่ทุกวัน (Everyday Basics)’ เสื้อผ้าง่ายๆ ที่เรามีติดตู้ไว้ เช่น เสื้อยืด เดรส กางเกงยีนส์ เสื้อกล้าม ฮูดดี้ ฯลฯ มักถูกมองว่าเป็นเครื่องแต่งกายเรียบๆ น่าเบื่อที่เรามีเอาไว้แมตช์กับอะไรอย่างอื่นที่โดดเด่นกว่า

แต่บางครั้งบางคราว นักออกแบบก็สามารถตีความเสื้อผ้าที่ใส่ทุกวันใหม่ให้งดงามโดดเด่น แต่ไม่ทิ้งคุณสมบัติเดิมของพวกมัน โดยแม้จะยังตกอยู่ในประเภทเสื้อผ้าเดิมๆ พวกเขาอาจเล่นกับรูปร่างรูปทรง บ้างก็เล่นกับวัสดุที่แปลกใหม่น่าสนใจ บางครั้งก็มีการเล่นกับบริบททางกาลเวลาและประวัติศาสตร์ของเสื้อผ้า

“เดรสพลีตเป็นการบูชาครูไปยังดีไซน์หรูหราของห้องเสื้อ Fortuny ในต้นศตวรรษที่ 20” อิซเซ มิยาเกะ เขียนในหนังสือประวัติ Pleats Please ชุดราตรีผ้าไหมโดย Fortuny ได้รับแรงบันดาลใจมาจากรูปปั้นเทพกรีกที่เป็นสัญลักษณ์ของความหรูหราโอ่อ่า อย่างไรก็ตาม เขาอธิบายต่อว่าเสื้อผ้าจับจีบเวอร์ชั่นของเขาจะเป็นขั้วตรงข้ามกับชุดราตรีเหล่านั้น เนื่องจากเขาไม่สนใจจะออกแบบเสื้อผ้าแฟชั่นชั้นสูงที่ต้องอาศัยการเก็บรักษาและดูแลอย่างดี

อิซเซ มิยาเกะ เกิดและเติบโตที่ฮิโรชิม่าเมื่อปี 1938 เขาอยู่ที่นั่นแม้แต่ตอนที่ระเบิดปรมาณูถูกทิ้งลงตอนสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง การออกแบบของเขาจึงไม่เคยห่างไกลจากการเมืองเลย หนึ่งในหลักการสำคัญของเขาคือเขาอยากทำเสื้อผ้าที่เข้าถึงได้ สวยงามเบิกบาน และมอบอิสรภาพให้กับผู้สวมใส่ หลักการที่เขาได้มาจากการเฝ้ามองการลุกฮือครั้งใหญ่ของนักศึกษาและแรงงานชาวฝรั่งเศสเมื่อปี 1968

อิซเซ มิยาเกะเป็นหนึ่งในหัวหอกของการนำการออกแบบเสื้อผ้าญี่ปุ่นไปสู่สายตาโลก เขาเริ่มทำงานในอุตสาหกรรมแฟชั่นกับแบรนด์ฝรั่งเศส Guy Laroche และ Hubert de Givenchy ก่อนจะเปิดสตูดิโอของตัวเองที่โตเกียว เขาได้นำคอลเลกชันตัวเองไปนำเสนอที่ปารีสเมื่อปี 1973 ดีไซน์แรกๆ ของเขาเป็นดีไซน์ที่ผสมผสานแรงบันดาลใจตะวันตกเข้ากับวัฒนธรรมตะวันออก

เมื่อเวลาผ่านไป เขาเป็นที่รู้จักมากขึ้นในช่วงปี 1980s พร้อมๆ กับดีไซเนอร์ญี่ปุ่นในตำนานอย่างโยจิ ยามาโมโตะ และ เรอิ คาวะคุโบะ โดยเสื้อผ้าของเขามักมีสีสันฉูดฉาด และมีการพับตรงนั้น ทับตรงนี้คล้ายคลึงกับโมเดลกระดาษโอริกามิ

การมุ่งสร้างเสื้อผ้าเพื่อการใช้งานนี้นำเขาเข้าหาวิทยาศาสตร์และการประดิษฐ์อย่างเลี่ยงไม่ได้ เป้าหมายของเขาคือเขาต้องการสร้างเสื้อผ้าที่งดงามแต่ไม่ต้องถูกประคบประหงม ในขณะที่เดรสจับจีบของ Fortuny ทำมาจากผ้าไหม อิซเซ มิยาเกะ เลือกใช้วัสดุที่คงสภาพได้ดีโดยไม่ต้องดูแลเยอะเท่า นั่นคือโพลิเอสเตอร์คุณภาพสูงที่ถูกทอด้วยวิธีพิเศษ แล้วนำมารีดด้วยความร้อนหลังจากถูกตัดเย็บเรียบร้อยแล้ว

แต่นอกจากแง่มุมของวิทยาศาสตร์ การประดิษฐ์ และการใช้งาน อีกแรงบันดาลใจเบื้องหลังของ Pleats Please มาจากความสนใจและความฝันส่วนตัวของมิยาเกะเอง นั่นคือการเต้น ก่อนเส้นทางชีวิตจะนำพาให้เขากลายเป็นนักออกแบบเสื้อผ้า เขาอยากเป็นนักเต้นมาก่อน เมื่อโตขึ้นมา การเคลื่อนไหวของเสื้อผ้าเมื่อมนุษย์ขยับร่างกายจึงเป็นโฟกัสของเขา

เมื่อปี 1991 (2 ปีก่อน Pleats Please จะเปิดตัว) อิซเซ มิยาเกะร่วมงานทำชุดให้แก่นักเต้นในคณะบัลเลต์ William Forsythe’s Frankfurt Ballet Company ในการแสดง The Loss of Small Detail

“พอพวกเขาสวมชุดของผม พวกเขาก็เริ่มขยับตัวทันที” มิยาเกะพูด “พวกเขาตกหลุมรักพลีตของผม นั่นคือตอนที่ผมปิ๊งไอเดียขึ้นมา ถ้านักเต้นที่มีร่างกายหลากหลายรูปแบบยังสนุกไปกับการสวมใส่พวกมัน ผมว่าคนธรรมดาก็น่าจะสนุกไปกับมันได้ด้วย”

มองจากคำพูดเมื่อครู่ที่เขาบอกว่านักเต้นเริ่มขยับขับเคลื่อนตัวไปหลังจากรู้สึกถึงแรงสั่นไหวของผ้าพลีต อาจบอกได้ว่าในมุมมองของมิยาเกะ เสื้อผ้าของเขาสามารถสร้างความรู้สึกบางอย่างให้กับผู้สวมใส่อย่างเห็นได้ชัด

“ท่ามกลางเสื้อผ้าทั้งหมดที่ผมสร้างขึ้นในฐานะนักออกแบบเสื้อผ้าตลอดสี่ทศวรรษ Pleats Please คือสิ่งที่ผมคิดว่าเป็นของผมจริงๆ” เมื่อบอกว่าจุดมุ่งหมายในการทำเสื้อผ้าที่หยิบใช้ได้ทุกวันโดยไม่ต้องดูแล มอบความสุข และมอบอิสรภาพทางกาย ดูเหมือนว่า Pleats Please จะตอบโจทย์ทุกหลักการที่เขาต้องการ

อ้างอิง: pen-online.com, britannica.com, harpersbazaar.com

บทความต้นฉบับได้ที่ : Pleats Please โดย Issey Miyake เสื้อผ้าจับจีบแรงบันดาลใจจากความหรูหรา แต่ออกแบบมาด้วยแนวคิด ‘เน้นการใช้งาน’ อยู่เบื้องหลัง