กัมพูชา นำการแสดงนาฏศิลป์ชั้นสูง ขึ้นบัญชีมรดกโลกต่อยูเนสโก้ แต่เอาวรรณกรรมไทยหลายเรื่องสอดไส้ใส่ไป

ชาวเน็ตไทยลุกฮืออีกรอบ หลังขุดพบว่า กัมพูชา ได้นำการแสดงนาฏศิลป์ชั้นสูง ที่ใช้บทละครไทย ไปขึ้นทะเบียนต่อยูเนสโก้ เป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ ปี 2551 โดยในปีนั้นไทยเองก็ไม่คัดค้าน ปล่อยให้เกิดการขอขึ้นทะเบียนจนสำเร็จ

นอกจากนี้ ยังมีวรรณกรรมไทย อีก 22 เรื่อง ถูกนำไปแสดง เช่น ไกรทอง เป็นนิทานพื้นบ้าน พระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ 2, จันทโครพ ประพันธ์โดย สุนทรภู่, พระเวสสันดร ประพันธ์โดย เจ้าพระยาพระคลัง (หน), อิเหนา เป็นบทละครรำ พระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ 2, รามเกียรติ์ วรรณกรรมร่วมสมัย พระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ 1 และรัชกาลที่ 2, พระสุธน-มโนราห์ บทละครสมัยอยุธยามาจากพระสุธนชาดก แต่เป็นคำฉันท์สมัยรัชกาลที่ 5 โดยพระยาอิศรานุภาพ

ด้าน นายประสพ เรียงเงิน ปลัดกระทรวงวัฒนธรรม กล่าวว่า ได้รับทราบข้อมูลดังกล่าวแล้ว โดยได้มอบหมายให้อธิบดีกรมส่งเสริมวัฒนธรรม ประสานความร่วมมือกับกรมศิลปากร กระทรวงการต่างประเทศ และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เพื่อดำเนินการตรวจสอบข้อมูลและข้อเท็จจริงดังกล่าวแล้ว

กระทรวงวัฒนธรรม ขอยืนยันว่า หากได้รับข้อมูลที่ชัดเจนและครบถ้วนแล้ว จะรายงานความคืบหน้าให้ทราบในโอกาสต่อไป

ด้าน นายจักรกฤต โยมพยอม หรือ อาจารย์ทอม ผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทย และแฟนพันธุ์แท้สุนทรภู่ กล่าวว่า ในปี 2551 กัมพูชานำการแสดงเกี่ยวกับนาฏศิลป์ไปขึ้นทะเบียน โดยใช้วรรณกรรมจากไทยเป็นเนื้อเรื่อง แต่ได้ให้เครดิตวรรณกรรมไทยด้วยหรือเปล่า อันนี้อาจารย์ไม่ทราบ

แต่สิ่งที่ขึ้นทะเบียนได้ คือ การแสดงนาฏศิลป์ชั้นสูงของกัมพูชาเท่านั้น ไม่เกี่ยวกับวรรณกรรมไทย กรณีดังกล่าวเหมือนกับการแสดงโขน ที่แต่ละประเทศก็มีในรูปแบบของตนเอง ดังนั้น หากไทยต้องการขึ้นทะเบียนวรรณกรรมของไทย ก็ยังทำได้ เพราะถือเป็นมรดกของชาติคนละสาขากัน