นักเขียนนิยายชายรักชาย โดนรัฐบาลจีนปราบ ริบรายได้-ลบบัญชี-จำคุก 10 ปี
เป็นนักเขียน ผิดตรงไหน?
ปิงปิง อันนัน หย่งฟู่ ถูกพาไปตัวขึ้นรถไปยังสถานที่แห่งหนึ่ง เธอต้องทนกับความอับอายที่ต้องเปลื้องผ้าเพื่อให้คนแปลกหน้าตรวจร่างกาย ก่อนที่จะโดนบังคับให้สวมเสื้อกั๊กและถ่ายภาพราวกับนักโทษ เธอสั่นกลัวทั้งกระบวนการ และหัวใจเต้นรัวตลอดที่โดนคุมตัว เธอกล่าวว่า "ฉันจะไม่มีวันลืมเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้น”
เธอคือหนึ่งในแปดนักเขียนนิยาย ที่ออกมาแชร์ประสบการณ์ถูกเจ้าหน้าที่รัฐควบคุมตัวบน Weibo โซเชียลมีเดียของจีน ข้อหาตีพิมพ์นิยายอีโรติกเนื้อหาแบบชายรักชาย ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา นักเขียนเล่าถึงประสบการณ์ของตนเอง โดยมีทนายความหลายสิบคนเสนอความช่วยเหลือโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย
ทนายความคนหนึ่งเปิดเผยว่า นักเขียนอย่างน้อย 30 คน ซึ่งเกือบทั้งหมดเป็นผู้หญิงอายุประมาณ 20 ปี ถูกจับกุมทั่วประเทศตั้งแต่เดือนกุมภาพันธ์ หลายคนได้รับการประกันตัวหรืออยู่ระหว่างการพิจารณาคดี แต่บางคนยังถูกควบคุมตัวอยู่ ทนายความอีกคนบอกกับบีบีซีว่า นักเขียนอีกหลายคนถูกเรียกตัวมาสอบปากคำด้วย
พวกเขาได้เผยแพร่งานเขียนนิยายของตนเองผ่าน Haitang Literature City แพลตฟอร์มที่โฮสต์โดยไต้หวัน แต่เนื้อหาที่เขียนอยู่ในประเภท "ตันเม่ย" ซึ่งเป็นประเภทนิยายรักชายรักชายและนิยายอีโรติก ซึ่งเนื้อหาจะส่อไปในทางอีโรติกแนว BDSM คล้ายกับนวนิยาย Fifty Shades of Grey ในตะวันตก ไปจนถึงแนวประวัติศาสตร์ แฟนตาซี หรือไซไฟ ตลอดหลายปีที่ผ่านมา นิยายประเภทนี้ได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่สาวจีน
นักเขียนเหล่านี้ถูกกล่าวหาว่าละเมิดกฎหมายสื่อลามกอนาจารของจีนในข้อหา “ผลิตและเผยแพร่สื่อลามกอนาจาร” โดยเฉพาะนักเขียนที่ทำรายได้จากนิยายเหล่านี้ อาจจะต้องโดนโทษหนัก จำคุกนานกว่า 10 ปี กฎหมายฉบับนี้มุ่งเป้าไปที่ "การบรรยายอย่างชัดเจนเกี่ยวกับเพศเดียวกันหรือการเบี่ยงเบนทางเพศอื่น ๆ" ซึ่งจริง ๆ แล้วนิยายแนวนี้ในจีนได้รับการยอมรับทางกฎหมายมากกว่า หากตัวละครคู่รักเป็นเพศตรงข้ามแบบชาย-หญิง
เมื่อเพศไม่ได้รับอนุญาตให้หลากหลายในสังคมจีน
นักเขียนสายวายเหล่านี้สร้างผลงานอย่างลับ ๆ ในประเทศจีนมาเป็นเวลานาน ซึ่งการรักร่วมเพศและเรื่องเพศเป็นเรื่องที่ถูกตีตรา ตอนนี้ ตำรวจได้เปิดโปงพฤติกรรมดังกล่าว และพวกเธอยังต้องเผชิญกับผลที่ตามมาในสังคมที่โหดร้าย ไม่แพ้โทษรุนแรงทางกฎหมาย
“ตอนนั้น ฉันรู้สึกอับอายมาก” นักเขียนคนหนึ่งโพสต์ข้อความลงใน Weibo “โลกนี้เปรียบเสมือนโรงพยาบาลจิตเวชขนาดใหญ่” เธอเล่าว่าตำรวจเรียกเธอออกจากชั้นเรียนในวิทยาลัย ท่ามกลางสายตาของเพื่อนร่วมชั้น ที่เฝ้าดูเธอขณะที่พวกตำรวจตามเธอไปค้นหอพัก
การขายผลงานเป็นรายได้หลักของเธอ การถูกจับกุมจึงนับว่าหมดหนทางทำมาหากิน เธอรู้สึกล้มเหลวและทุกอย่างดูไร้ความหมาย และในบางกรณี ตำรวจแนะนำให้นักเขียนพูดคุยกับทนายความและคืน "รายได้ที่ผิดกฎหมาย" ของเธอเพื่อลดโทษ นักเขียนบางคนกล่าวโทษตัวเองว่า "ฉันอายุแค่ 20 ปี ยังเด็กมาก และฉันได้ทำลายชีวิตตัวเองตั้งแต่ยังเด็กมาก” และอีกคนแชร์ความรู้สึกว่า “ฉันไม่เคยจินตนาการว่าจะมีวันที่มาถึงวันหนึ่งที่ทุกคำที่ฉันเขียนไว้จะย้อนกลับมาหลอกหลอนฉัน”
นักเขียนคนหนึ่งซึ่งเขียนนิยายแนวตันเม่ยมาเป็นเวลา 20 ปี ไม่ถูกตั้งคำถาม แต่เธอบอกว่า การปราบปรามจะหยุดยั้งเธอไม่ได้ เธอกล่าวว่า “นี่คือวิธีที่ฉันพบกับความสุข และฉันไม่สามารถละทิ้งความสัมพันธ์ที่ฉันสร้างไว้กับชุมชนนักเขียน-นักอ่านนิยายวายได้”
รัฐบาลไล่เซ็นเซอร์
ความเคลื่อนไหวของกลุ่มนักเรียนและทนายความที่เหมือนท้าทายอำนาจรัฐ ทำให้รัฐบาลปักกิ่งรู้สึกไม่สบายใจ จนกระทั่งการพูดคุยต่าง ๆ หายไป แม้แต่ #HaitangAuthorsArrested ที่มีผู้เข้าชมมากกว่า 30 ล้านครั้งบน Weibo ก็หายไปด้วย รวมไปถึงคำแนะนำด้านกฎหมายสำหรับผู้ถูกจับกุมบนโซเชียลมีเดียก็หายไป เรื่องราวของเว็บไซต์ข่าวชื่อดังแห่งหนึ่งของจีนก็ถูกปิดลง บัญชีของนักเขียนและชื่อผู้ใช้บางส่วนก็หายไปเช่นกัน
โพสต์ของปิงปิง อันนัน หย่งฟู่ ที่บอกเล่าเรื่องราวจนกลายเป็นไวรัล ก็หายไปในภายหลัง เธอออกมายอมรับว่าเป็นคนลบโพสต์เอง เพราะข้อความของเธอละเมิดกฎหมาย จากนั้นเธอก็ลบบัญชีของเธอทิ้ง และในโพสต์สุดท้าย เธอเขียนว่า “ฉันเป็นเด็กดีในสายตาพ่อแม่เสมอมา แต่ในวันนั้น ฉันกลับทำให้พวกเขาต้องอับอายขายหน้า พวกเขาจะไม่มีวันเงยหน้าขึ้นได้อีก”
ดร. เหลียง เกอ ผู้สอนสังคมวิทยาดิจิทัลที่ University College of London ในขณะที่อัตราการแต่งงานและการเกิดลดลงอย่างรวดเร็ว และผู้นำจีน สีจิ้นผิง สนับสนุนการฟื้นฟูประเทศ การตรวจสอบของรัฐต่อนิยายประเภทตันเม่ยจึงเพิ่มสูงขึ้น เนื่องจากรัฐบาลจีนต้องการส่งเสริมค่านิยมครอบครัวแบบดั้งเดิม และการชื่นชอบนวนิยายตันเม่ยถูกมองว่าเป็นปัจจัยที่ทำให้ผู้หญิงไม่เต็มใจมีลูก
นี่เป็นการจับกุมหมู่เป็นครั้งที่สองในรอบไม่ถึงปี โดยเมื่อปลายปีที่แล้ว นักเขียนราว 50 คนถูกดำเนินคดี นักเขียนชื่อดังคนหนึ่งซึ่งทำรายได้ราว 1.85 ล้านหยวน ถูกจำคุกเกือบ 5 ปี การปราบปรามทั้งสองครั้งนั้นมีความคล้ายคลึงกัน ตามที่ทนายความซึ่งเป็นตัวแทนของจำเลยบางคนในปีที่แล้วกล่าว "แต่ครั้งนี้ แม้แต่ผู้ที่เกี่ยวข้องเพียงเล็กน้อยก็ไม่ได้รับการละเว้น"