โซลาร์ ซิสเต็ม: ระบบสุริยจักรวาลเพลงบรรเลงจากเชียงใหม่

ดนตรี / รุ่งฟ้า ลิ้มหัสนัยกุล

สร้างชื่อขึ้นมาจากการประกวดแข่งขันดนตรีทั่วประเทศ “เดอะ เพาเวอร์ แบนด์” ครั้งที่ 2 ที่จัดโดย วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล ร่วมกับ คิง เพาเวอร์ เมื่อสามปีก่อน แม้จะไม่กว้างขวางมากมาย แต่อย่างน้อยที่สุด ก็เป็นการจุดประกายทำงานเพลงจริงจัง ต่อยอดเป็นอีพี.ชุดแรก Solar System 1st (2567) และ Nationalism ที่เพิ่งปล่อยออกมาเมื่อเดือนมิถุนายน 2568

ทั้งสองชุดเป็นเพลงบรรเลง

นับว่าเป็นความกล้าหาญอย่างหนึ่งของสามหนุ่มต่างวัยกลุ่มนี้ ไม่แค่การทำเพลงออกมาเป็นอีพี.หรืออัลบั้ม แต่ยังทำเพลงบรรเลงออกมาทั้งชุดอีกต่างหาก ค่าที่กลุ่มคนฟังเพลงโดยส่วนใหญ่ยังคงนิยมสนใจเพลงที่เนื้อร้อง แต่มองอีกมุมหนึ่ง การเป็นเพลงบรรเลงก็น่าจะมีส่วนช่วยมากในเรื่องการเผยแพร่ออกไปทั่วโลก ยิ่งทุกวันนี้ โลกที่เคยใบใหญ่ก็เหลือแค่กำมือ เพียงแค่กดเข้าไปในแพลตฟอร์มฟังเพลงออนไลน์ประดามีเท่านั้นเอง

ลืมบอกไป พวกเขาเรียกตัวเองว่า โซลาร์ ซิสเต็ม ประกอบสามหนุ่มจากเชียงใหม่ ประกอบด้วย สาธุการ ทิยาธิรา มือกีตาร์ที่เคยร่วมงานกับ รัสมี อีสานโซล ในช่วงแรกๆ, พชร ตั้งวัฒนา เล่นแซกโซโฟนเป็นหลัก บางครั้งก็เล่นคีย์บอร์ด และ ณกรณ์ คู่เจริญถาวร มือกลองวัยรุ่นที่อายุอานามราว 16-17 สามคนกับเครื่องดนตรีเพียงสาม (สี่) ชิ้นไม่ใช่ปัญหา ผลงานที่ออกมาเรียกว่ารายละเอียดแน่นสมบูรณ์ไม่ต่างจากวงใหญ่ ยิ่งได้ชมพวกเขาเล่นให้ชมให้ฟังกันสดๆในงานเทศกาลดนตรีแจ็ซซ์ แอนด์ บลูส์ที่เมืองปาย แม่ฮ่องสอน ด้วยแล้ว ต้องยกนิ้วโป้งใหญ่ๆให้

พวกเขาใช้เพลง “Love From Universe” ที่แต่งขึ้นเพื่อใช้ในการประกวดเป็นจุดตั้งต้นทำอีพี.ชุดแรกที่มี 5 เพลงด้วยกัน งานที่เหมือนเป็นการแนะนำตัวว่า โซลาร์ ซิสเต็ม มาแนวไหน นั่นคือเป็นงานบรรเลงฟิวชันที่มีกลิ่นอายแจ็ซซ์เป็นหลักผสมสีบลูส์บ้างในบางเพลง ขณะเดียวกันก็แสดงให้เห็นว่าพวกเขามี “ของ” พร้อมโชว์แค่ไหน

แต่สำหรับ Nationalism แล้วพวกเขาวางคอนเส็ปท์ไว้ชัดเจน เพราะทั้ง 8 เพลงที่ได้ยินมีซุ่มเสียงของดนตรีสี่ภาคเจือผสมเอาไว้ได้กลมกล่อม-โดยไม่ต้องใช้เครื่องดนตรีท้องถิ่นนั้นเข้ามาเลยด้วยซ้ำ เสียงที่ได้ยินออกมาจากเครื่องสากลสามสี่ชิ้น ที่ทำงานสอดรับกันหนักแน่น นุ่มนวล ลื่นไหล และร่วมสมัย ใช้แซกโซโฟนกับกีตาร์อะคูสติคสร้างบรรยากาศได้มีเสน่ห์ ทั้งส่วนจังหวะและท่วงทำนอง อย่างที่ได้ยินใน “Rose” กับ “Wishful” (เหนือ), “Isan” (อีสาน), “Mon Son Pa” (กลาง) และ “Yawa” (ใต้)

นอกจากเพลงสี่ภาคแล้ว สามเพลงที่เหลือแม้จะไม่ได้ว่าด้วยเรื่อง “ชาติ” แต่อารมณ์ก็ไม่ได้หลุดโทน ไม่ว่าจะเป็น “Ufo” และ “Funk” ที่มาในทางคึกคัก สนุกสนานแบบสากล ก่อนปิดท้ายอัลบั้มด้วย “เดินไปด้วยกัน” เพลงผสมสี่ภาคที่ละเมียดละไม งดงามหมดจด

พวกเขายังมีลูกเล่นเก๋ๆ ด้วยการออกแบบปกอีพี./อัลบั้มที่ใช้เลขไทย 1 และ 2 ปรากฏชัด แถมมีความหมายอย่างชุดแรก 1 วางอยู่บนกลุ่มดวงดาว ส่วน 2 ออกแบบให้มีรูปร่างเหมือนแซกโซโฟน-ที่พอจะถือว่าเป็นพระเอกของวงได้

โซลาร์ ซิสเต็ม อาจจะไม่ใช่วงชื่อดัง เพลงมียอดการคลิกเข้าฟังนับล้าน แต่ฝีไม้ลายมือของสามหนุ่มเชียงใหม่กลุ่มนี้-ก็ไม่ควรถูกมองข้าม ดังนั้น ใครอยากลองฟังงานเพลงบรรเลงชั้นดีฝีมือคนไทย ลองคลิกเข้าไปฟังที่ สปอติฟาย ค้นหาชื่ออัลบั้มและศิลปินอย่างที่เขียนถึงด้านบน