ประวัติ พระพรหมบัณฑิต พระนักปราชญ์ผู้ขับเคลื่อนพุทธศาสนาสู่เวทีโลก

เผยแพร่ 12 ชั่วโมงที่ผ่านมา

พระพรหมบัณฑิต (ประยูร มีฤกษ์) หรือ ธมฺมจิตฺโต เป็นพระราชาคณะเจ้าคณะรอง ชั้นหิรัญบัฏ ผู้ทรงคุณวุฒิด้านวิชาการ พุทธปรัชญา และการเผยแผ่พระพุทธศาสนาระดับนานาชาติ เคยดำรงตำแหน่งอธิการบดีมหาจุฬาฯ 5 สมัย และเป็นผู้ก่อตั้งสภาสากลวันวิสาขบูชาโลก ได้รับยกย่องเป็นศาสตราจารย์พระสงฆ์ไทยรูปแรก

ประวัติส่วนตัวและการอุปสมบท

พระพรหมบัณฑิต นามเดิมว่า ประยูร มีฤกษ์ เกิดเมื่อวันที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2498 ณ ตำบลโพธิ์พระยา อำเภอเมือง จังหวัดสุพรรณบุรี บรรพชาเป็นสามเณรเมื่ออายุ 11 ปี และสอบได้เปรียญธรรม 9 ประโยค ในปี พ.ศ. 2519 ซึ่งนับว่าเป็นระดับสูงสุดในบาลีศึกษาของไทย

ต่อมา ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ ณ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม โดยมีสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ฟื้น ชุตินฺธโร) เป็นพระอุปัชฌาย์ และได้รับพระราชอุปถัมภ์ในฐานะ “นาคหลวง” โดยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9

การศึกษาและคุณวุฒิทางวิชาการ

พระพรหมบัณฑิตได้รับ ปริญญาตรี พุทธศาสตรบัณฑิต (ปรัชญา) เกียรตินิยมอันดับ 1 จากมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย และศึกษาต่อที่ประเทศอินเดีย จนได้รับ ปริญญาโทและปริญญาเอก สาขาปรัชญา จากมหาวิทยาลัยเดลี

ผลงานระดับนานาชาติ

• วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอกของท่านในหัวข้อ “อนัตตาในปรัชญาอัตถิภาวนิยมของซาตร์และในพุทธศาสนาดั้งเดิม” ได้รับการตีพิมพ์หลายครั้ง

• ได้รับเชิญบรรยายในองค์การสหประชาชาติ สำนักงานนิวยอร์ก

• ปาฐกถาพิเศษในการประชุมศาสนาระดับโลกที่ไคโร, นิวยอร์ก และอีกหลายเวที