สาวเจ้าของไวรัลดัง รีวิว "คุยเรื่องตายกับคนแก่" อ่านจบน้ำตาซึม
จากกรณีสาวเจ้าของเฟซบุ๊ก "Napatcha Bualoeng" ที่เคยแชร์ประสบการณ์ "จัดงานศพคุณแม่วันเดียวเผา" ใช้งบเพียง 35,000 บาท จนกลายเป็นกระแสแรงในโลกออนไลน์ เพราะสะท้อนมุมมองคนรุ่นใหม่ที่ไม่อยากสร้างภาระให้ญาติ และไม่แคร์สายตาสังคม ล่าสุดเมื่อวันที่ 25 ส.ค. 2568 เจ้าตัวได้โพสต์เล่าอีกครั้งในหัวข้อ “รีวิวการคุยเรื่องการตายกับคนแก่ 2025” โดยเล่าว่า
ถือว่าเป็นเรื่องใหม่มากสำหรับเรา ยายข้างบ้าน(สนิทกัน) เดินมาถาม
“น้าเขาโทรมาเล่าให้ยายฟัง หนูได้ออกข่าวหรอลูก”
“555 ใช่ยาย ทำไมหรอ หนูดังขนาดยายรู้เลยหรอเนี่ย 555”
ปกติยายจะ ไม่ค่อยได้เล่นโซเชี่ยล โทรศัพท์แกมีไว้โทรเข้า-ออก แค่นั้น
“เขาบอกว่าเขียนดีมากเลย เล่าเรื่องงานศพแม่หนูน่ะ เก่งจังเลยลูก”
บรรยากาศคือนั่งที่โต๊ะกินข้าว บ้านสนิทกัน วันนี้แกเข้ามาจะให้อาหารแมวเพราะแกคิดว่าไม่มีคนอยู่บ้านแกนั่งที่เก้าอี้หัวโต๊ะเลย
เริ่มมมม…
ขอเล่าก่อนว่า คุณยายน่าจะอายุ 70 กว่า ได้สูญเสียคุณตา (สามี) เมื่อไม่นานมานี้ น่าจะเดือนกว่าๆ เราได้ไปร่วมงานด้วย “ยายอ่ะนึกถึงแต่ก่อนยายทำกับตาไว้เยอะ ตาป่วย (ติดเตียง) ยายเหนื่อยดูแลก็โมโห ยายไม่น่าไปทำไม่ดีกับแกเลย” (น้ำตาคุณยายไหลพรากกกก … นี่อึ้งแป๊บนึง ไม่คิดว่าแกอยากจะมาระบายกับเรา ที่ยายคงคิดว่าเด็กอยู่ … เอาวะ ลองฟังแกหน่อย เผื่อแกจะดีขึ้น)
“ยายร้องไห้ทุกวันเลย ยิ่งวันแม่ที่ผ่านมายายร้องหนักเลย”
‘แล้วยายจะเป็นคนร้องไห้อีกกี่วัน? คนตายเขาตายแล้ว ยาย เขาหายไปแล้ว จริงๆ คนตายไม่ทุกข์ คนเป็นแบบยายกับหนูเนี่ยที่ทุกข์ ตาอาจจะไปหลายทีแล้ว แต่คนเป็นก็เรียกตาอยู่นั่นแหละ ไปไม่ได้สักที เห็นหนูเป็นแบบนี้ หนูก็มีทุกข์ของหนู แต่ไม่ต้องเอามันมาตั้งเป็นเรื่องใหญ่ ยายเสียใจที่ทำไม่ดีกับตาตอนแกมีชีวิตอยู่ ยายสำนึกได้มันดีแล้วที่รู้ว่าไม่ดี ก็อย่าทำอีก อย่าทำกับคนอื่นด้วย
ตาเค้าคงมีกรรมของเขาที่ต้องเจอเรื่องไม่ดีบ้าง ต่อมา ยายให้อภัยตัวเองนะยาย ยายทำหน้าที่ตัวเองดีที่สุดแล้ว ตอนนี้ยายเป็นทุกข์เพราะคิดแทนคนอื่น คิดแทนตา ว่าตอนนี้ตาจะเป็นยังไง
สิ่งที่ยายมองเห็นตอนนี้ มีแค่ยายกับลูกนะ ที่ยังอยู่’ “เอ้ออออ น้า (ลูกยาย) … เค้า฿@(9&/!$~!*€¥#%“ สรุป ไม่เป็นดั่งใจแก ‘เนี่ย เห็นมั้ย ที่ยายทุกข์ตอนนี้มีแต่เรื่องคนอื่น ไม่มีเรื่องยายเลย ยายแค่เอาใจไปวางกับคนอื่น เลยทุกข์
ยายไม่ลองมองรอบๆ ตัวยายดูก่อน ง่ายๆ กวาดบ้าน ถูบ้านให้หอมๆ เลยยาย ให้บรรยากาศมันเปลี่ยน ข้าวของของตา เอาไปขาย ไปบริจาคเลย จะได้ไม่ต้องเห็นซ้ำๆ เดี๋ยวก็คิดถึงแกอีก
ข้าวของที่บริจาค ก็สาธุเอา ให้เป็นกุศลกับคุณตาไป (ของๆ ตา ถ้าละออกไปได้จากใจยาย นี่คิดว่าน่าจะได้กุศลมากกว่าสังฆทานที่ยายซื้อมาอีก นี่ไม่รู้ว่าคิดถูกมั้ย เดาเอา)
เพราะตอนแม่หนูเสีย เก็บงานปุ๊บ หนูเปิดบ้านให้ญาติๆ มาเอาข้าวของไปใช้ประโยชน์ต่อเลย เก็บไว้มีแต่ฝุ่น นมของแม่แพงๆ ก็ให้น้าเอาไปแจกคนป่วยเลย หนูไม่เสียดายเลยยาย เพราะหนูต้องไปต่อ จะมามัวกังวลของๆ แม่อีก จะลำบากภายหน้า แจกให้เป็นทานเป็นกุศล ให้แม่ไปรับอนุโมทนาทานนี้ด้วย’
“ยายจะไปเคลียร์ของที่บ้าน ตจว. อยู่แล้ว มะรืนนี้แหละ น้าจะเอาแพมเพิสของตาไปบริจาคด้วย” (น้ำตาไหลอีก ยายคือเซนซิทีฟมากกก)
‘งั้นยายแลกกับหนูมั้ยล่ะ … แม่เสีย ยังเหลือพ่อกับน้องชายที่ติดยาและป่วยจิตเวช หนูต้องเลี้ยงสองคนนี้ต่อ น้องเนี่ย ด่าพ่อทุกวัน หยาบคาย ขึ้นๆ ลงๆ บางวันจะเอามีดแทงพ่อ จนพ่อหนีไปหาพี่ชายช่วงนึง
ยายคิดว่าหนูจะทุกข์มั้ย? คำตอบคือ ไม่ทุกข์ เพราะหนูมีทางเลือกอื่นให้พ่อไปแล้ว พ่อเลือกจะอยู่กับน้อง แกคงรู้สึกว่าอยากรับผิดชอบลูกคนนี้ด้วยตัวเอง เพราะตอนเด็กแกไม่ได้เลี้ยง มันคงมีเหตุผลที่แกต้องเจอแบบนี้
ตัวหนูเอง ก็ทำได้แค่รับผิดชอบอาหารการกิน ดูร้านของชำแถวนั้น หนูมีไลน์ร้านชำ ก็ส่งบิลจ่ายเงินทางนั้นเอา เพราะพ่อห้ามมีเงิน น้องจะขอหมด
ปัญหามี ก็แก้ไปตามที่เหมาะสมอ่ะยาย ดูแลพ่อแม่ทางไกล ก็สั่งของออนไลน์ไปลงบ้าน จบ หนูก็มีหนี้ตัวเองที่ต้องรับผิดชอบ แต่หนูมีความสุขดี 555 สบายจะตายชีวิตตอนนี้ (ในใจคือ หาเรื่องเล่าๆ ไป เอนเตอร์เทนยายก่อน เดี๋ยวแกร้องไห้อีก)
แล้วตกลงยายจะแลกกับหนูมั้ย หนูให้ลองเลี้ยงพ่อหนูเล่นๆ สัก 3 เดือน 555’
“ไม่ดีกว่า 5555 ยายกลับบ้านละ” (ยายยิ้มและหัวเราะ แล้วก็เดินกลับบ้านไป)
ใครจะไปรู้ … ว่าคนที่ไปต่อไม่ได้ คือคนที่บอกเราในวันที่สูญเสียแม่ไป ว่า…
“แม่หนูไปสบายแล้ว”
(รูปจากงานคุณตา … ถ้าโพสต์นี้เป็นประโยชน์ หนูขออนุโมทนาบุญให้กับคุณตานะคะ)
ตอนนี้ FC สูงอายุมีเยอะพอๆ กับ FC วัยรุ่น 5555
ขอบคุณ Napatcha Bualoeng