ดีโอโก โชตา นักฟุตบอลคนธรรมดา…ที่ไม่ธรรมดา 🤍

บางคนเกิดมาเพื่อเป็นคนธรรมดา บางคนเกิดมาเพื่อเป็นคนพิเศษ แต่บางคนก็เกิดมาเพื่อดูเป็นคนธรรมดาแท้ๆ แต่กลับมีอะไรที่พิเศษยิ่งกว่าคนอื่น

ดีโอโก โจตา เป็นคนในประเภทหลัง

กองหน้าตาตี่คนนี้ไม่ใช่นักฟุตบอลในแบบซูเปอร์สตาร์ที่อยากจะบินให้สูงอย่างใครเขา ไม่ได้มีสภาพร่างกายที่สูงใหญ่ ไม่ได้เร็วหรือปราดเปรียวแบบเสือชีตาร์ หรือยิงได้หนักหน่วงประหนึ่งช้างสาร แต่การเล่นของเขาเป็นเอกลักษณ์ที่หาใครเลียนแบบไม่ได้

ไม่มีใครเล่นในแบบโจตาได้ในแบบที่โจตาเล่น

เพราะการจะเล่นในแบบของเขา หมายถึงการที่ต้องเป็นผู้เล่นที่นอกจากจะมีทักษะในระดับสูง สัมผัสบอลแรกที่ไม่ใช่แค่นุ่มนวลแต่เป็นการสัมผัสบอลที่ผ่านการคิดและอ่านจังหวะมาล่วงหน้าแล้ว ยังต้องมี “วิชั่น” ที่มองเห็นการเล่นในแบบที่ไม่มีใครมองเห็น

เหมือนประตูในเกมกับเวสต์แฮม ยูไนเต็ด ในช่วงโควิด-19 ที่ไม่มีแฟนฟุตบอลในสนาม โชตาเป็นผู้เล่นคนเดียวที่วิ่งทำทางไปในพื้นที่หลังแนวรับสวนทางกับกองหลังคู่แข่งที่ยืนตะลึงทั้งแผง มารู้ตัวอีกทีก็จังหวะที่กองหน้าคนใหม่ของลิเวอร์พูลทะลุเข้าไปเลือกยิงอย่างง่ายดาย

หรือในเกมกับท็อตแนม ฮอตสเปอร์ ที่กลายเป็นหนึ่งในตำนานของเขาเมื่อทำประตูชัยสุดช็อก ด้วยการอ่านจังหวะว่า ลูคัส มูรา จะส่งบอลคืนหลังมาให้ผู้รักษาประตู ทำให้เข้าถึงบอลก่อนและจัดการยิงด้วยซ้ายเข้าไป ทำให้ลิเวอร์พูลที่กำลังช็อกเพราะเพิ่งจะโดนตีเสมอ 3-3 ในช่วงทดเวลาบาดเจ็บ กลับมาคว้าชัยชนะได้อย่างเหลือเชื่อ 4-3

ความมันในอารมณ์ถึงกับทำให้เจอร์เกน คล็อปป์ กล้ามเนื้อแฮมสตริงกระตุกขึ้นมาระหว่างวิ่งไปสะใจเลยทีเดียว

ใช่ – โชตาเป็นนักฟุตบอลแบบนี้แหละ คนที่มีความเด็ดขาดเสมอยามอยู่หน้าปากประตู ที่สำคัญเป็นคนที่พาพื้นที่ จังหวะ และเวลาเก่งกว่าคนอื่น

ดังนั้นถึงตัวจะเล็กแต่เขาหาวิธีเอาชนะคู่แข่งได้เสมอ

แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าชีวิตของเขาเป็นเรื่องง่ายดาย

ในทางตรงกันข้ามกว่าที่จะมีทุกวันนี้ โชตาผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากมาไม่ใช่น้อย และความจริงคู่ต่อสู้คนแรกที่เขาต้องวัดด้วยเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งอย่างมาก

เพราะคู่ต่อสู้คนแรกของเขาก็คือคุณพ่อของเขาเอง

“เท่าที่ผมพอจำความได้ ฟุตบอลคือสิ่งที่ผมหลงใหลมาตลอด ผมจำได้ว่าตอนผมอายุสัก 6 ขวบ พ่อของผมไปลงเรียนว่ายน้ำไว้ ผมพยายามขอร้องพ่อ ร้องไห้เลย บอกว่าผมขอเปลี่ยนไปเล่นฟุตบอลได้ไหม เพราะมันอยู่ในช่วงเวลาเดียวกัน ผมอยากจะเล่นฟุตบอลมากกว่าจะลงไปแช่ในสระว่ายน้ำ” โชตาเล่าให้ฟัง

ความหลงใหลของเขานั้นเกิดขึ้นจากการที่ได้ดูฟุตบอลยูโร 2004 ในปีที่โปรตุเกส เป็นชาติเจ้าภาพซึ่งแม้ทีมจะไปได้ถึงรอบชิงชนะเลิศแต่ก็พลาดพ่ายให้กับกรีซ ทีมม้ามืดที่สร้าง “เทพนิยายลูกหนัง” ในเกมรอบชิงชนะเลิศ

ถึงจะแพ้ แต่มันเป็นช่วงเวลาที่โชตาเริ่มหลงรักลูกกลมๆลูกนี้ และนั่นรวมถึงฮีโร่ของเขาอย่างคริสเตียโน โรนัลโด สตาร์ดาวรุ่งวัย 19 ปีที่กลายเป็นขวัญใจของคนทั้งชาติด้วย

โชตา เกิดในย่านมาสซาเรลอส ในเขตเทศบาลเมืองปอร์โต และเริ่มต้นการฝึกฝนฟุตบอลกับทีมเยาวชนกอนโดมาร์ ซึ่งสโมสรอยู่ห่างจากสนามเอสตาดิโอ ดู ดราเกา ของทีมเอฟซี ปอร์โต เพียงแค่ขับรถ 10 นาที

แต่กว่าที่เขาจะเดินทางมาถึงปอร์โตก็ใช้เวลาหลายปี

ถึงจะเป็นนักเตะดาวรุ่งที่เก่งกว่าอีกหลายคน แต่โชตาไม่เคยเป็นดาวรุ่งที่เก่งที่สุดในสายตาของแมวมอง และนั่นทำให้การเดินทางสายลูกหนังของเขาใช้เวลายาวนาน จากกอนโดมาร์ สู่ปากอส เด เฟร์เรรา สโมสรฟุตบอลเล็กๆในระดับลีกสูงสุดในปี 2013 ตอนนั้นอายุแค่ 16 ปี (โดยที่พ่อแม่ยังต้องให้เงินไว้ใช้จ่ายเพราะยังไม่มีรายได้จากการเป็นนักฟุตบอล) ก่อนจะได้โอกาสลงสนามแจ้งเกิดตอนอายุ 17 ปี และทำผลงานในระดับน่าประทับใจด้วยการยิงไป 18 ประตูจากการลงสนาม 47 เกม

แต่มันไม่ได้ทำให้เขาเข้าใกล้ 3 ทีมใหญ่ของโปรตุเกสอย่าง ปอร์โต, เบนฟิกา หรือสปอร์ติง ลิสบอน

“และถึงผมจะเคยลงซ้อมกับทีมใหญ่ ผมก็ไม่เคยได้อยู่ต่อเลย” โชตาบอก “มันจะมีอุปสรรคเล็กๆเสมอในเวลาที่เราอยากจะไปให้สูงขึ้น”

สิ่งที่ดีที่สุดคือการที่โชตาไม่เคยเก็บความรู้สึกผิดหวังไว้ทิ่มแทงใจ แต่ใช้มันเพื่อเป็นบทเรียนในการที่จะทำให้ตัวเองเก่งขึ้น ดีขึ้น แกร่งขึ้น

“ทุกประสบการณ์ที่ได้รับ ทุกความล้มเหลว มันจะทำให้เราแกร่งขึ้นเสมอ ซึ่งกรณีของผมก็เช่นกัน”

ในปี 2016 ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แอตเลติโก มาดริดจึงติดต่อขอซื้อโชตาจากทีมปากอส ซึ่งเจ้าหนูวัย 19 ปีก็คิดว่านี่เป็นโอกาสที่เขาจะได้พิสูจน์ตัวเอง แต่กลับกลายเป็นว่าดีเอโก ซิเมโอเน ไม่เคยเหลียวมองเขาเลย เขากลายเป็นส่วนเกินในทีมก่อนจะถูกส่งตัวไปให้ปอร์โต ยืมใช้งานในฤดูกาล 2016/17

ถึงแม้จะได้มาอยู่กับปอร์โตในที่สุด แต่ช่วงเวลามันไม่ได้สวยงามจนทำให้โชตาจะได้หยุดกับทีมในฝันของเขา

ในช่วงเวลาแบบนี้ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะท้อถอยใจและยอมแพ้แล้ว แต่นั่นไม่ใช่สำหรับเด็กหนุ่มคนนี้ที่เมื่อถูกส่งตัวไปให้วูล์ฟสยืมใช้งานต่อ และกลายเป็นจุดเริ่มต้นของช่วงเวลาที่สวยงามในชีวิต

3 ปีที่โมลินิวซ์ สู่แอนฟิลด์ในปี 2020

“ผมไม่เคยเสียใจเลย (ที่ไปแอตเลติโก)” โชตาบอก “ปีนั้นพวกเขาได้เล่นในแชมเปียนส์ ลีก โอกาสที่ได้ไปที่นั่นและได้ลงซ้อมพรีซีซั่นรวมกับพวกเขามีความหมายกับผมมาก ผมได้เรียนรู้อะไรเยอะมาก”

“จริงอยู่ที่ผมอาจจะคาดหวังว่ามันจะดีกว่านี้แต่ผมไม่เคยเสียใจเลย ทุกประสบการณ์ในชีวิตมันทำให้เราได้เติบโตขึ้นไม่ว่าจะในฐานะการเป็นนักกีฬาหรือในฐานะคนธรรมดา”

“ถึงมันจะไม่ได้เป็นไปอย่างที่คาดหวังไว้ในทีแรก แต่เราสามารถเรียนรู้ทุกอย่างจากมันได้และเราสามารถนำสิ่งดีๆเก็บเกี่ยวมาใช้ได้ในแง่ของประสบการณ์ชีวิต”

ด้วยทัศนคติแบบนี้ทำให้โชตาไม่เคยแพ้ให้ใคร และไม่ว่าจะต้องเจอกับช่วงเวลาที่ยากลำบากขนาดไหนเขาจะหาทางกลับมาได้เสมอ

ไม่นับการวางตัวที่ดี ไม่เคยสร้างปัญหาใดๆ

เวลาว่างของเขาถูกใช้จ่ายไปกับการเล่นเกม ซึ่งเป็นอีกเรื่องในชีวิตที่โชตาหลงใหลอย่างมาก เรียกได้ว่าเป็นเซียนเกมคนหนึ่งโดยเฉพาะเกมฟุตบอลอย่าง FIFA และ Football Manager

ในช่วงโควิดระบาด โชตาเคยลงแข่งรายการ ePremier League Invitational FIFA 20 รายการที่ชวนเอานักฟุตบอลอาชีพมาร่วมลงแข่งขันกัน ซึ่งเขาเอาชนะเทรนต์ อเล็กซานเดอร์-อาร์โนลด์ เพื่อนร่วมทีมได้ในรอบชิงชนะเลิศสุดเข้มข้นที่ต้องวัดกันถึงช่วงต่อเวลาพิเศษ และโชตาเอาชนะได้ด้วยการยิง “โกลเดนโกล์”

ความหลงใหลในการเล่นเกมนั้นเป็นสิ่งที่ถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เด็กจากเครื่องเกม Playstation ของขวัญที่พ่อให้

“ตั้งแต่พ่อให้ Playstation ตอนผมเด็กๆ มันก็กลายเป็นหนึ่งในสิ่งที่ผมหลงใหลไปด้วย ผมชอบเล่นเกมฟุตบอลในนั้น” ซึ่งในเวลาต่อมาเขาได้ตั้งทีม eSports ของตัวเองด้วย โดยที่ยังหาเวลา “แอบ” ไปลงดวลออนไลน์กับคนทั่วไปเสมอ

ความเก่งกาจในการเล่นเกมของโชตานั้นถึงขั้นที่กลายเป็นประเด็นถกเถียงว่ามันมีส่วนในการทำให้การเล่นในชีวิตจริงของเขาดูฉลาดกว่าคนอื่นหรือเปล่า

เรื่องนี้เป็นปริศนาที่ยากจะตอบแต่ก็ชวนให้คิดว่ามีความเป็นไปได้ เพียงแต่โดยพื้นเพแล้วโชตาเคยเล่นเป็นกองกลางมาก่อนในช่วงวัยเด็ก การถูกสอนให้เล่นกองกลางทำให้เขามีความเข้าใจในเกมการเล่นเป็นอย่างดี และมีวิธีคิดวิธีการอ่านเกมที่แตกต่างจากกองหน้าโดยทั่วไป

และนั่นทำให้เขาแตกต่างจากคนอื่น กลายเป็นหนึ่งในอาวุธไม่ลับของลิเวอร์พูลตลอดช่วงระยะเวลา 5 ปีที่เขาอยู่ในแอนฟิลด์

โชตาอาจจะไม่ได้ลงสนามมากและต่อเนื่องเท่าที่หวังเพราะมักจะโชคร้ายบาดเจ็บหนักเป็นระยะเสมอ แต่เมื่อมีโอกาสและทีมต้องการเพราะมองไม่เห็นใคร

กองหน้าหมายเลข 20 คนนี้มักจะปรากฏตัวแบบที่ไม่มีใครคาดคิดเสมอ

เหมือนเช่นในเกมเมอร์ซีย์ไซด์ ดาร์บีแมตช์ ที่ลิเวอร์พูลประสบปัญหาในการรับมือเอฟเวอร์ตัน คู่ปรับร่วมเมืองจอมแสบที่ตั้งรับเหนียวแน่นและสร้างความปั่นป่วนได้ตลอดจากเกมสวนกลับที่ดุดัน

แล้วจู่ๆ จังหวะการเล่นธรรมดาที่เขาได้บอลไขว้มาจาก หลุยส์ ดิอาซ ก่อนจะแตะหลบอิดริสซา เกย์ และเจมส์ ทาร์คอฟสกี แล้วยิงเสียบมุมเข้าไปอย่างสวยงาม กลายเป็นประตูขึ้นนำที่เป็นประตูชัยช่วยให้ลิเวอร์พูลคว้า 3 แต้มสุดสำคัญในวันนั้น

มันเป็นประตูที่ 65 ของโชตา เป็นประตูที่ยิงต่อหน้าค็อปเอนด์ ที่เขาบอกในตอนนั้นว่า “ผมหวังว่ามันจะไม่ใช่ประตูที่สำคัญที่สุด หวังว่าจะมีอีกหลายช่วงเวลาที่จะตามมา”

ไม่มีใครคิดว่ามันจะเป็นประตูสุดท้ายของเขากับลิเวอร์พูล

หลังเที่ยงคืนไม่นานในเวลาที่เพิ่งเข้าสู่วันใหม่ ดีโอโก โชตา – ผู้เพิ่งพิชิตแชมป์พรีเมียร์ลีก กับลิเวอร์พูล, แชมป์เนชันส์ ลีก กับทีมชาติโปรตุเกส และเพิ่งเข้าพิธีวิวาห์กับรักแท้ของเขาเมื่อไม่ถึง 2 สัปดาห์ก่อนหน้านี้ – ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่สเปน และจากทุกคนไปอย่างกะทันหันโดยไม่มีใครอยากเชื่อว่านี่จะเป็นเรื่องจริง

แม้กระทั่งเข็มนาฬิกาเดินไปที่ปลายนิ้วกำลังพิมพ์ ก็ยังไม่อยากเชื่อว่ากองหน้าผู้เป็นที่รักของคนมากมายจะจากไปแล้ว

ดีโอโก โชตา อาจไม่ใช่นักฟุตบอลที่เก่งที่สุดในประวัติศาสตร์ ไม่ได้มีสถิติผลงานในระดับปรากฏการณ์

แต่เขาเป็นนักฟุตบอลคนธรรมดาที่แสนพิเศษ

คนที่สอนให้ทุกคนได้รู้จักความอ่อนน้อมถ่อมตน ความมีน้ำใจ ความทุ่มเท ความเสียสละ การทำเพื่อคนอื่นมากกว่าเพื่อตัวเอง

คนที่เป็นเพื่อนที่ดีเสมอ อ่อนโยนกับทุกคน

คนที่สอนให้รู้จักความหมายของคำว่า “หัวใจไม่แพ้” และสู้จนทำความฝันได้สำเร็จทุกอย่าง ไม่ว่าจะในเรื่องของเกมฟุตบอล หรือความรัก

นักฟุตบอลหมายเลข 20 ที่มีส่วนในการพาลิเวอร์พูลคว้าแชมป์ฟุตบอลลีกสมัยที่ 20 ของสโมสร

คนที่ทุกคนจะรักและไม่มีวันลืม ตลอดไป

ดีโอโก โชตาจะมีที่ว่างพิเศษอยู่ในหัวใจของพวกเราเสมอ

“Oh, he wears the number 20,

“He will take us to victory,

“And when he’s running down the left wing,

“He’ll cut inside and score for LFC.

“He’s a lad from Portugal,

“Better than Figo don’t you know,

“Oh, his name is Diogo!”