มนุษย์คลอดเด็กทารกในอวกาศได้หรือไม่? นักวิทยาศาสตร์เตือนเสี่ยงเกินกว่าจะทดลอง

เผยแพร่ 11 ชั่วโมงที่ผ่านมา

ในขณะที่โลกกำลังเร่งพัฒนาโครงการสำรวจดาวอังคาร คำถามสำคัญเกี่ยวกับศักยภาพของชีวิตมนุษย์ในอวกาศเริ่มได้รับความสนใจ หนึ่งในคำถามที่ท้าทายที่สุด คือ มนุษย์สามารถตั้งครรภ์และให้กำเนิดบุตรในอวกาศได้หรือไม่?

แม้ว่าในทางทฤษฎี การตั้งครรภ์ในระหว่างภารกิจสำรวจอวกาศระยะยาว เช่น การเดินทางไปดาวอังคาร จะเป็นไปได้ แต่ในทางปฏิบัติ กลับเต็มไปด้วยความเสี่ยงมหาศาล ทั้งต่อมารดาและตัวอ่อน

ความเสี่ยงเริ่มต้นตั้งแต่ยังไม่รู้ว่าตั้งครรภ์

ศาสตราจารย์กิตติคุณ อารุน วิเวียน โฮลเดน (Arun Vivian Holden) จากมหาวิทยาลัยลีดส์ อธิบายว่า ประมาณสองในสามของตัวอ่อนมนุษย์มักไม่สามารถพัฒนาต่อจนเกิดเป็นทารกได้ ซึ่งส่วนใหญ่เกิดขึ้นในช่วงสองสัปดาห์แรกหลังการปฏิสนธิ และมักเกิดขึ้นก่อนที่ผู้ตั้งครรภ์จะรู้ตัวด้วยซ้ำ

สภาพไร้น้ำหนักไม่ใช่ปัญหาหลักแต่รังสี คือ ศัตรูตัวจริง

แม้สภาวะไร้น้ำหนักในอวกาศจะสร้างความยุ่งยากในการคลอดและการดูแลทารก เพราะไม่มีแรงโน้มถ่วงช่วยจัดตำแหน่งหรือการให้นม แต่ปัจจัยที่น่ากังวลมากกว่า คือ "รังสีคอสมิก" อนุภาคพลังงานสูงที่เดินทางด้วยความเร็วเกือบเท่าแสง และสามารถทำลายดีเอ็นเอในเซลล์มนุษย์ได้

หากมนุษย์อยู่บนโลก เราได้รับการปกป้องจากสนามแม่เหล็กโลกและชั้นบรรยากาศ แต่ในอวกาศ การป้องกันนั้นแทบไม่มี รังสีเหล่านี้อาจทำให้เกิดการอักเสบ การกลายพันธุ์ของเซลล์ ไปจนถึงมะเร็ง หรือในกรณีตัวอ่อน อาจถึงขั้นเสียชีวิตโดยไม่รู้ตัว

การเจริญเติบโตของตัวอ่อนเป้าเคลื่อนที่ของรังสี

ช่วงเดือนแรกหลังปฏิสนธิ คือ เวลาที่เปราะบางที่สุด เพราะตัวอ่อนกำลังแบ่งเซลล์อย่างรวดเร็ว หากถูกรังสีคอสมิกเพียงครั้งเดียว อาจทำให้การพัฒนาเสียหายอย่างรุนแรง หรือสิ้นสุดการตั้งครรภ์โดยไม่รู้ตัว และเมื่อเข้าสู่ช่วงไตรมาสที่สอง ทารกในครรภ์และมดลูกที่ขยายตัวจะกลายเป็น "เป้าใหญ่ขึ้น" ทำให้รังสีมีโอกาสกระทบมากขึ้น โดยเฉพาะกล้ามเนื้อมดลูก ซึ่งอาจกระตุ้นให้เกิดการหดรัดตัวและนำไปสู่การคลอดก่อนกำหนด

การคลอดในอวกาศยุ่งยากกว่าที่คิด

แม้การตั้งครรภ์อาจดำเนินไปได้ แต่การคลอดและการดูแลทารกในสภาพไร้น้ำหนักจะเต็มไปด้วยความท้าทาย ของเหลวลอยได้ การจัดท่าทารกหรือให้นมจึงยากกว่ามาก นอกจากนี้ ระบบประสาทและการเคลื่อนไหวของทารกที่เติบโตในสภาพไร้น้ำหนักอาจพัฒนาในรูปแบบที่แตกต่างออกไป เพราะไร้ซึ่งสัญชาตญาณต่อแรงโน้มถ่วง เช่น การทรงตัว การลุกนั่ง หรือการเดิน

ผลกระทบระยะยาวที่เกิดขึ้นตามมา

แม้ทารกจะคลอดได้ แต่สมองยังพัฒนาต่อเนื่องในช่วงวัยแรกเกิด การสัมผัสรังสีคอสมิกในระยะยาวอาจทำลายสมองอย่างถาวร ส่งผลต่อความจำ พฤติกรรม และสุขภาพในระยะยาว

ศาสตราจารย์โฮลเดนสรุปว่า ในทางทฤษฎี ทารกสามารถเกิดในอวกาศได้ แต่ในทางปฏิบัติ เรายังไม่สามารถรับมือกับความเสี่ยงเหล่านี้ได้อย่างเพียงพอ โดยเฉพาะเรื่อง รังสี และ การพัฒนาในระยะยาว การตั้งครรภ์ในอวกาศจึงยังคงเป็นการทดลองที่เสี่ยงเกินไปสำหรับเวลานี้ อย่างน้อยจนกว่าเทคโนโลยีการปกป้องมนุษย์ในอวกาศจะล้ำหน้ากว่านี้มาก

ข่าวที่เกี่ยวข้อง