แมนยู ร่วงคาราบาว แบบน่าทุเรศดีนักแล

ต่อไปคือสิ่งที่ผมอยากจะบอก

1. ผิดหวังในการจัด 11 ตัวจริงของ รูเบน อโมริม นะครับ

ต่อให้เจอทีมเล็กๆ ในถ้วยเล็กๆ แต่สถานการณ์ของปีศาจแดง และนาทีนี้ต้องเรียกความเชื่อมั่น และศรัทธา

ดังฉะนั้นควรจัดชุดใหญ่เต็มอัตราศึก เพื่อบดขยี้คู่แข่งให้สิ้นซาก โดยไม่ต้องสนใจเกมต่อไปให้มาก

แต่ต่อให้จัดทีมชุด 2 ลงในตอนแรกก็ไม่ใช่ข้อแก้ตัว เพราะผู้เล่นสำรอง + ดาวรุ่งที่ส่งลงไปก็มีชาติตระกูลสูงส่งกว่าคู่แข่งระดับ ลีก ทู อยู่ดี

2. แล้วที่มันตลกคือนักเตะระดับพรีเมียร์ลีก ค่าตัว และค่าเหนื่อยมหาศาลดันปล่อยให้ทีมระดับล่างสุดของลีกอาชีพไล่บดไล่บี้พลางบุกขย่มอยู่ข้างเดียวตั้งแต่เริ่มเกม

3. เท่านั้นไม่พอ

ผู้เล่นในเครื่องแบบปีศาจแดงเกือบทุกตัวเล่นแบบเหยาะๆ แหยะๆ และไม่ได้มีความกระตือรือร้นอะไรเลย แถมยังออกลูกมั่ว

เช่น จับบอลพลาดบ้าง จ่ายบอลแรงไปบ้าง เบาไปบ้าง ย้อนหลังบ้าง วิ่งชนกันเองบ้าง หลับหูหลับตาเตะบ้าง

ไอ้ที่ไล่ตีเสมอได้ก็มาจากศักยภาพของนักเตะที่สูงกว่า ไม่ได้มาจากเกมรุกที่มีรูปแบบอะไร หรือมาจากการแก้เกมของกุนซือ

ผมดูไปก็หัวเราะไป ขำขันอย่างกับดูตลก

4. ใครที่ยังปกป้อง อองเดร โอนาน่า กรุณาแหกตาดูสิ่งที่คุณพี่เขาแสดงออกมาในเกมนี้อีกครั้งนะครับ

ไม่ใช่แค่จังหวะเสียประตู 2-0 ที่เขาออกมาชกบอลว่าวเท่านั้น

ประตูแรกที่เสีย คือ 'เสาแรก' และ 'มุมแคบ' นอกจากจะปิดมุมไม่ดี พี่แกยังพยายามล้มตัวปัดบอลที่เร็วแรงแทนที่จะใช้ขาช่วยสกัดบอล (ลองนึกถึงตอน ดาบิด เด เคอา พุ่งไม่ทันแล้วเซฟด้วยขาจะเข้าใจ)

ส่วนตอนดวลจุดโทษก็พุ่งผิดทางเกือบทุกลูก

ว่าแล้วขอด่าโค้ชผู้รักษาประตูของ แมนยูไนเต็ด มึงสอน มึงฝึกภาษาห่าอะไรวะครับ แถมเคยเสียประตูจากลูกเตะมุมยังไงก็ยังคงแก้ไขอะไรไม่ได้

5. ผมเคยวิพากษ์ไปแล้วนะครับว่าไม่มีใครทำอะไร รูเบน อโมริม ได้ นอกเสียจากตัวเขาเอง

ถ้าคุณยึดมั่นและถือมั่นในปรัชญาลูกหนังตัวเองแบบสุดลิ่มทิ่มถูรู โดยไม่ยอมพริ้วไหวไปตามสายลมเพื่อเอาตัวรอดบ้าง คุณก็ต้องยอมรับชะตากรรมของตัวเองด้วย

แต่ที่หนักกว่าคือตอนลูกทีมดวลจุดโทษ

แทนที่จะยืนเคียงข้างเป็นกำลังใจให้นักเตะ มึง เอ๊ย! คุณกลับดัดจริตกลายเป็นคนจิตใจอ่อนไหวขึ้นมาจนต้องนั่งก้มหน้า ไม่กล้าดู…ซะอย่างนั้น !!!

เรียนตามตรงว่าถ้าไม่ติดว่าต้องเล่นให้มันจบฤดูกาล สิ่งที่พวกมึงควรทำหลังถูกทีม ลีก ทู ถีบตกรอบ

คือ…ไปลาสุนัขอุปสมบทหมู่ อส.