ลุงป้อมบ้านป่า ใจป๋า‘พปชร.’ บ่อน้ำมัน ‘นักเลือกตั้ง’อกหัก

ไม่หมดไม่เลิก สำหรับพรรคพลังประชารัฐ นำโดย ลุงป้อมบ้านป่าฯ ประวิตร วงษ์สุวรรณ ในการทำศึกเลือกตั้งครั้งต่อไป การเปิดตัวว่าที่ผู้สมัคร สส. ตั้งแต่ไก่โห่ ลอตแรก 21 คน และลอต 2 อีก 32 คน ส่วนใหญ่เป็นผู้สมัคร และอดีตสส.สอบตก รุ่นกลางถึงรุ่นใหญ่ จากเพื่อไทย

เกมเติมเลือดใหม่ของพลังประชารัฐ ที่ล้วนเป็นเลือดเก่าจากค่ายแดง อาทิ นุกูล แสงศิริ อดีต สส.นครสวรรค์ มานะ โลหะวณิชย์ อดีต สส.ชัยภูมิ มานะศักดิ์ จันทร์ประสงค์ อดีต สส.นนทบุรี ศักดา คงเพชร อดีต สส.ร้อยเอ็ด อนันต์ ศรีพันธุ์ อดีต สส.อุดรธานี เอกชัย ทรงอำนาจเจริญ อดีต สส.อุบลราชธานี สุรพล เกียรติไชยากร อดีต สส.เชียงใหม่ สุชาติ ลายน้ำเงิน อดีต สส.ลพบุรี และวิวัฒน์ชัย โหตระไวศยะ อดีตผู้สมัครนายก อบจ.ศรีสะเกษ เป็นต้น

แนวคิดการอ้าแขนรับนักเลือกตั้งกลุ่มนี้เข้าพรรค ดูจะไม่มีอะไรซับซ้อน นอกจากมองว่าแต่ละคนพอจะมีโปรไฟล์ และฐานเสียงระดับหนึ่ง บางคนแพ้มาก็จริง แต่คะแนนมาอันดับ 2 รอบหน้าก็ยังมีลุ้น

เมื่อย้อนดูฟอร์มการเลือกตั้ง 2 ครั้งของพลังประชารัฐ ปี 2562 ตอนนั้นนับว่า 3 ป.ฟูลทีม ได้มา 121 สส.

ถัดมาปี 2566 ลุงตู่ ประยุทธ์ จันทร์โอชา แยกตัวไปอยู่รวมไทยสร้างชาติ ผลก็คือ สส.พลังประชารัฐ ลดฮวบเหลือ 40 ที่นั่ง

กระทั่ง ล่าสุด เหลือแค่ 19 สส. หลังก๊วนธรรมนัส พรหมเผ่า แยกทางไปสร้างอาณาจักรพรรคกล้าธรรม

มาถึงการเตรียมตัวเลือกตั้งครั้งที่ 3 ของพลังประชารัฐ ตามที่แกนนำพรรคตั้งเป้า 60-70 ที่นั่ง ดูแล้วก็ยังต้องเหนื่อยอีกหลายเท่าตัว

นอกจากพลังป้อม ต้องพึ่งบ้านใหญ่ ทั้งเพชรบูรณ์ สระแก้ว กำแพงเพชร สิงห์บุรี ให้เป็นแกนหลักต่อไป ไม่หนีไปไหนแล้ว บรรดาผู้สมัครที่วางตัวไว้ก็ต้องท็อปฟอร์ม ท่ามกลางข้อสังเกต และเสียงเล่าลือ ว่านักเลือกตั้งสอบตกหลายคน ไม่ได้พุ่งเป้าใหญ่คือชนะเลือกตั้งอะไรขนาดนั้น คนการเมืองในพลังประชารัฐบางคน และพรรคอื่นๆ รู้กันดี ไม่แปลกใจว่าทำไมถึงเลือกมาพลังประชารัฐ

ว่ากันว่า เป้าหมายสำคัญอยู่ที่ระหว่างทาง ที่จะได้รับปัจจัยไปทำพื้นที่ ตามที่มีการพูดต่อๆ กันมา เดือนละประมาณ 2 โล หรืออาจมากน้อยกว่านั้น ต่อเนื่องไปอีกประมาณครึ่งปีจากนี้ ยังไม่นับการท็อปอัปต่างๆ

กลยุทธ์ใจป๋า จากค่ายบ้านป่าฯ ทุ่มไม่อั้น มีที่ไหนที่พรรคฝ่ายค้าน จะจัดหนักจูงใจคนเข้าพรรค และดูแล สส. ว่ากันว่าเดือนละ 5 ขีด ขนาดพรรครัฐบาล มีอำนาจบริหาร ยังไม่มีใครทำขนาดนี้

ตรงนี้เอง ที่เป็นจุดแข็งของลุงบ้านป่า คือยังมีทรัพยากร หรือกระสุนเหลือเฟือ และถ้าเลือกตั้งครั้งหน้าเทหน้าตักสู้กันจริงๆ ไม่มีเม้ม ก็พอได้ลุ้นบางเขต แต่ไม่ใช่ทั้ง 400 เขตแน่นอน

ขณะที่ จุดอ่อน คือยุทธศาสตร์ หรือการบริหารจัดการที่ไม่ค่อยชัดเจน รวมถึงเกณฑ์ชี้วัดต่างๆ ต่างจากบางพรรคสีเข้มๆ ที่วางระบบชัด มีเจ้าของพรรคคุมเบ็ดเสร็จ ไม่เชื่ออะไรจากลูกพรรคหรือผู้สมัครทั้งสิ้น จะเชื่อก็แต่ข้อมูลหรือโพลที่ตัวเองทำเท่านั้น

พรรคนี้เลยคำนวณเก่งจนเป็นเรื่อง! เขตไหนผลโพลไม่ถึงเกณฑ์ที่วางไว้ ก็ต้องปล่อยไม่ฝืนสู้ แล้วไปลุยในเขตที่โพลบ่งชี้ว่ามีลุ้น ก็อัดของเข้าไปเสริม ไม่ใช่ยิงกราดสไตล์ใครบางคน ที่มีของให้ถ้วนหน้า และพวกขายฝันก็ชอบเป่าหูให้เคลิ้ม หวังสูบน้ำมันจากบ่อในป่าฯ ให้มากที่สุด แต่ยิงจริงจนหมด หรืออมแค่ไหน ก็พิสูจน์กันลำบาก

อีกปัจจัยสำคัญคือ กลไกอำนาจ ความมั่นคง และฝ่ายปกครอง ที่พ้นวงโคจรบ้านป่าฯ มานานแล้ว ไม่มีพาวเวอร์ให้ลุงฯ ได้เอ็กเซอไซส์เหมือนก่อน ก็อาจจะมีผลไม่น้อยต่อการขับเคลื่อนพรรคที่เป็นมรดกท้ายๆ จากยุคคสช.

เรื่องของนายทุน ที่จะเข้ามาสนับสนุนพลังประชารัฐ ก็เป็นอีกปัจจัยชี้วัดความสำเร็จ เพราะคนกลุ่มนี้ต้องประเมินทางลมหลายอย่าง ก่อนจะทุ่มเดิมพันไม่ให้สูญ

ลุงป้อม และพลังประชารัฐ จึงยังต้องดิ้นรนบนความท้าทายอีกมาก กับความมั่นใจที่มีเต็มเปี่ยม

ทั้งที่คนที่หวังดีเตือนมาตลอดว่า แนวทางที่เลือกเดิน ให้ระวังคนเข้ามาเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ แต่ก็ไม่เชื่อ

ตั้งแต่ปี 2562 จนถึงปัจจุบัน การเชื่อและใช้คนผิด ตัดสินใจพลาด ทำเกมเปลี่ยนครั้งแล้วครั้งเล่า ส่งผลให้พลังประชารัฐอยู่ในสภาพอย่างทุกวันนี้

เลือกตั้งรอบหน้า อาจเป็นศึกครั้งสุดท้าย ที่ลุงป้อมบ้านป่าฯ จะพิสูจน์ตัวเองว่า อนาคตทางการเมือง จะได้ไปต่ออีกไกลแค่ไหน