“EOD - ตชด.22” ทำลายระเบิดหัวจรวด PG-7 ใช้ยิงต่อต้านรถถังไทย ตกค้างในสวนยาง
(5 ส.ค. 68) เจ้าหน้าที่ชุดเก็บกู้และทำลายวัตถุระเบิด หรือ EOD และกองกำกับการตำรวจตระเวนชายแดนที่ 22 หรือ ตชด.22 ได้ลงพื้นที่ ไปในป่ายางแห่งหนึ่ง พื้นที่บ้านภูมิซรอล อำเภอกันทรลักษ์ จังหวัดศรีสะเกษ
จุดนี้พบว่าหัวจรวดตกค้างอยู่ในสวนป่ายางของชาวบ้าน 1 หัว ลักษณะหัวจรวดปักเฉียงลงดิน และเห็นส่วนหางจรวดโผล่ขึ้น และพร้อมทำงานอย่างชัดเจน เจ้าหน้าที่ต้องรีบประสานไปยังหน่วยความมั่นคงฝั่งไทย เพื่อให้แจ้งประชาชน และแจ้งฝั่งกัมพูชารับทราบก่อน ว่าจะมีการทำลายระเบิด เนื่องจากจุดนี้อยู่ห่างจากชายแดนไม่ถึง 3 กิโลเมตร เกรงว่าจะเกิดความเข้าใจผิดได้
เบื้องต้นจากการตรวจสอบ พบเป็นลูกจรวด PG-7ที่ยิงจากเครื่องยิง RPG -7 รัศมีการยิง 1,500 เมตร โดยลูกจรวดตัวนี้ เป็นจรวดใช้สำหรับการสู้รบ ซึ่งคาดว่าทางกัมพูชาพยายามยิงใส่รถถังของไทย เป็นการใช้ยิง เพื่อต่อต้านรถถังเจาะเกราะโดยเฉพาะ
นี่เป็นวินาทีที่เจ้าหน้าที่ระเบิดหัวจรวด พีจี-7 เสียงดังสนั่นลั่นป่า เนื่องจากรอบแรกระเบิดทำงานไม่สมบูรณ์ ถูกทำลายเพียงส่วนท้ายของจรวดเท่านั้น ทำให้ต้องระเบิดเป็นครั้งที่ 2 เพื่อเคลียร์ส่วนหัวของระเบิด เพื่อยืนยันว่าระเบิดได้ทำงานสมบูรณ์แล้ว
ต่อมา ร้อยตำรวจเอกประวิทย์ สุธวงศ์ รองสารวัตรกองกำกับการสืบสวนตำรวจภูธรจังหวัดศรีสะเกษ ระบุภายหลังเสร็จสิ้นภารกิจว่า ในวันนี้เป็นการวางดินระเบิดเพื่อทำลาย โดยครั้งแรกได้ทำลาย แต่ปรากฏยังเหลือส่วนหัว ที่ระเบิดยังทำงานไม่สมบูรณ์ เพื่อความปลอดภัย จึงได้ดำเนินการระเบิดให้เรียบร้อยอีกครั้ง
ส่วนอุปสรรคสำคัญ คือ พื้นที่จุดที่พบจรวดแห่งนี้ อยู่ใกล้กลับประเทศเพื่อนบ้านมาก ระยะห่างไม่ถึง 1 กิโลเมตร ซึ่งเป็นพื้นที่เปราะบาง และเป็นแนวการปะทะ จึงจำเป็นต้องประสานทุกฝ่าย เพื่อให้เข้าใจว่าเป็นการทำลายวัตถุระเบิด ไม่ให้เกิดการเข้าใจผิดกัน
ขณะที่ นายตะวัน อายุ 32 ปี เจ้าของสวนยางที่พบจรวดตกค้าง เปิดเผยว่า ตนเองเพิ่งทราบว่าลูกจรวดลูกนี้ตกในพื้นที่สวนเมื่อประมาณวันที่ 2 สิงหาคม 2568 ในขณะที่กำลังเข้ากรีดยาง ซึ่งคาดว่าจรวดรูปนี้น่าจะตกมาตั้งแต่วันที่มีการปะทะกันช่วงแรก ซึ่งทันทีที่เห็นก็รีบแจ้งผู้นำชุมชนทันที ตอนแรกไม่รู้ว่าคืออะไร แต่เชื่อว่าน่าจะเป็นลูกระเบิด และสังเกตเห็นถึงความผิดปกติ เพราะลักษณะของจรวดมันปักเฉียงอยู่ ยอมรับว่า รู้สึกตกใจมาก เพราะไม่รู้ว่าระเบิดจะทำงานหรือไม่ จึงรีบกันพื้นที่เอาไว้ก่อน
ส่วนตัวเชื่อว่าในพื้นที่ยังมีหัวจรวดตกค้างอีกมาก เพราะจุดนี้อยู่ห่างจากชายแดนกัมพูชา บริเวณปราสาทโดนตวล ไม่ถึง 3 กิโลเมตร ส่วนเรื่องกลิ่นศพ จุดนี้แม้จะอยู่ใกล้มาก แต่ก็ไม่ได้กลิ่น เชื่อว่าจุดที่ได้กลิ่นน่าจะอยู่แถวภูมะเขือมากกว่า