แวมไพร์ “ตัวร้าย” ของสังคมไทย
ทวี สุรฤทธิกุล
“แวมไพร์” เป็นความเชื่อในตำนานฝรั่ง แต่ก็สามารถเอามาวิเคราะห์สภาพสังคมไทยที่ถูก “แวมไพร์” บางตระกูล “ดูดเลือด - ฝังเชื้อ - สืบทายาท” จนสังคมไทยทรุดโทรมและ “เสื่อมทราม” มาจนถึงทุกวันนี้ได้ดี ซึ่งก็มีวิธีกำจัดแวมไพร์นั้นง่าย ๆ
แวมไพร์ที่รู้จักกันดีทั่วโลกคือ “แดรกคูล่า” มีต้นกำเนิดที่ประเทศโรมาเนีย เชื่อกันว่ามีตัวตนจริง ๆ ในชื่อของเจ้าชาย “วลาดจอมเสียบ – Vlad the Impaler) มีอายุอยู่ในราว ค.ศ. 1431 - 1477 แต่มีชื่อเสียงขึ้นมาโดยนักประพันธ์ชาวอังกฤษชื่อ Bram Stoker เมื่อ ค.ศ. 1897 เมื่อเขาได้นำคำร่ำลือเกี่ยวกับเจ้าชายคนนี้มาเล่าเรื่องใหม่ เอกลักษณ์ของแดรกคูล่าก็คือ รูปร่างสูงโปร่ง หน้าเสี้ยม ฟันแหลม ใส่เสื้อคลุมสีดำซับด้านในสีแดง ชอบดูดเลือด โดยเฉพาะหญิงสาว เพื่อให้ชีวิตยืนยาว ไม่ชอบแสงแดด และกลางวันจะนอนในโลง สามารถแปลงร่างเป็นค้างคาวได้ ที่ร้ายที่สุดก็คือสามารถถ่ายทอดความเป็นแวมไพร์ให้แก่คนที่มันได้ดูดเลือดนั้นได้ต่อไปอีกด้วย ซึ่งแวมไพร์ส่วนใหญ่จะมีนิสัยที่ชั่วร้าย มันจึงแพร่กระจายความชั่วร้ายผ่านผู้คนที่มันดูดเลือด ให้ก่อกรรมทำเข็ญและสืบทอดความชั่วร้ายต่าง ๆ นั้นต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด จนกว่าจะมีผู้กำจัดมันได้ ด้วยการใช้ไม้กางเขนเสียบตอกเข้าที่หน้าอกในตอนที่มันหลับอยู่เท่านั้น ส่วนในเวลาปกติก็อาจจะป้องกันมันไม่ให้มารังควานได้ โดยการนำเอากระเทียมแห้งสักพวงมาแขวนไว้ที่ประตูหรือทางเข้าออกต่าง ๆ
“ระบอบทักษิณ” ถ้าจะว่าไปแล้วก็อาจจะมองว่าเป็น “ระบอบแวมไพร์” ก็ได้ คือมันเป็นระบอบชั่ว ชอบก่อกรรมทำเข็ญ โดยเฉพาะการทุจริตคดโกงอย่างไม่ละอาย ล่าสุดก็คือ “ขายชาติ” รวมทั้งที่ได้ขายลูกสาวให้กับตาเฒ่าลามกชาวเขมร กระทำการปู้ยี่ปู้ยำ แต่ลูกสาวก็ยอมรับว่า “สมยอม” เพื่อช่วยให้ตาเฒ่านั้นตกหลุมมาเจรจาในการแก้ไขปัญหาชายแดนร่วมกัน แต่ด้วยความไม่ประสีประสาของเธอ ทำให้ตัวเธอในฐานะผู้นำของประเทศไทย ได้พาคนไทยทั้งหมดร่วมอับอายขายหน้าและหมดสิ้นเกียรติภูมิและความภาคภูมิใจไปด้วย ซึ่งต้องถือว่าเธอได้สร้างเวรกรรมให้กับแผ่นดินที่ให้กำเนิด อันมีโทษทัณฑ์ถึงขั้นเป็นกบฏต่อแผ่นดินที่ยากจะยกโทษให้
ระบอบทักษิณไม่เพียงแต่จะสืบทอดความชั่วร้ายผ่านสายเลือดของวงศ์ตระกูลแล้ว ยังถ่ายทอดผ่านบริวารทางการเมืองอีกเป็นจำนวนมาก ดังที่เราได้เห็นคนในกลุ่มนี้ได้กระทำการทุจริตคดโกงอยู่เป็นจำนวนมาก บางคนก็ติดคุกไปแล้ว บางคนก็หลบหนีอยู่ต่างแดน แต่บางคนก็ยังลอยหน้าลอยตาเป็นรัฐมนตรีอยู่ในรัฐบาล และหลายคนก็เป็น สส.อยู่ในสภา รวมถึงที่เชื่อกันว่า “แวมไพร์ทักษิณ” ได้ถ่ายทอดเชื้อชั่วไปยังข้าราชการจำนวนมาก ตลอดจนอดีตข้าราชการที่เข้าไปมีตำแหน่งต่าง ๆ อยู่ในองค์กรอิสระ ที่ว่ากันว่าได้ “รับใช้” หรือเอื้อประโยชน์ให้กับระบอบทักษิณนี้มาโดยตลอด
เมื่อ พ.ศ. 2544 นายทักษิณ ชินวัตร ที่เพิ่งขึ้นสู่ตำแหน่งนายกรัฐมนตรีไม่กี่เดือน ได้ถูกร้องต่อศาลรัฐธรรมนูญว่า “ซุกหุ้น” คือมีหุ้นจำนวนมากของเขาไปอยู่ในชื่อของคนอื่น ทั้งเลขานุการ คนรับใช้ และคนขับรถ ซึ่งนายทักษิณต่อสู้ว่าเขาไม่ทราบเรื่องและการจัดทำบัญชีทรัพย์สินเพื่อยื่นต่อ ป.ป.ช. นั้นเขาก็ไม่ได้ทำเอง เขาไม่ยอมรับว่าเขาได้ทำความผิด แต่เป็นแค่ความบกพร่อง และ “บกพร่องโดยสุจริต” เท่านั้น ที่สุดศาลรัฐธรรมนูญก็ลงมติด้วยเสียง 8 ต่อ 7 ว่านายทักษิณไม่ผิด มีเรื่องร่ำลือว่าตุลาการของศาลรัฐธรรมนูญหลายคนได้รับ “ถุงขนม” จำนวนหลายสิบจนถึงเป็นร้อยกิโลกรัม
ผลจากการตัดสินของศาลรัฐธรรมนูญครั้งนั้นส่งผลให้นายทักษิณ “กร่าง” และไม่กลัวใครในแผ่นดิน แม้จะถูกรัฐประหารถึง 2 ครั้ง เขาก็ยังรู้สึกว่าเขานี้ “ใหญ่ที่สุดในแผ่นดิน” อยู่เสมอ จนกล้าที่จะ “ละเมิดฟ้าดิน” ในการทำดีลลับเพื่อกลับประเทศในครั้งหลังสุด ด้วยการไม่ยอมติดคุกแม้แต่วันเดียว รวมถึงที่อ้างว่าที่เขายังต้องเป็น “สทร.” นี้ ก็เพราะเป็น “คำสั่ง” ว่ากันว่าที่เขาเชื่อมั่นไปได้ถึงขนาดนั้น ก็เพราะเขาสามารถที่จะ “ฝังรากความชั่ว” ให้สืบทอดอำนาจและสร้างพลังทางสังคมที่เข้มแข็ง แม้ในครั้งนี้ลูกสาวของเขาอาจจะถูกศาลรัฐธรรมนูญปลดออกจากตำแหน่ง(ที่หลายคนเชื่อว่าเธอน่าจะลาออกจากทุกตำแหน่งนั้นเสียก่อนเพื่อไม่ต้องถูกประกาศความชั่วเรื่อง “ขายชาติ” ก่อนวันที่ 29 สิงหาคมนี้) เขาก็ยังมีทายาทที่เขา “ถ่ายเลือด” เอาไว้อีกจำนวนมาก รวมถึงบุคคลในองค์กรอิสระ ถึงขั้นมีการร่ำลือว่าศาลรัฐธรรมนูญที่จะต้องตัดสินคดีของนางสาวแพทองธารในวันทรี่ 29 สิงหาคมนั้น บางคนได้แอบไปรับ “ถุงขนม” จากคู่กรณีเป็นที่เรียบร้อย ณ ประเทศอินเดียเมื่อเร็ว ๆ นี้แล้ว
บังเอิญผู้เขียนได้ไปรู้จักกับตุลาการในศาลรัฐธรรมนูญชุดนี้อยู่ท่านหนึ่ง ได้พบกับท่านอยู่ 2-3 ครั้งในคราวที่ต้องไปร่วมให้ความเห็นเรื่องรัฐธรรมนูญฉบับชั่วคราว หลังการรัฐประหารเมื่อ 19 กันยายน 2549 โดยได้รับเชิญจากคณะมนตรีความมั่นคงแห่งชาติ (คมช.) โดย คมช.ได้เชิญคณบดีคณะนิติศาสตร์และรัฐศาสตร์จากมหาวิทยาลัยของรัฐจำนวน 4 แห่ง รวม 8 คน ไปให้ความเห็นร่วมกับคณะผู้ร่าง ที่มีนายมีชัย ฤชุพันธุ์ นายวิษณุ เครืองาม และนายบวรศักดิ์ อุวรรณโณ นั้น
ครั้งหนึ่งหลังจากการประชุมเสร็จ คณบดีท่านหนึ่งได้ขอติดรถไปลงกลางทางใกล้ ๆ บ้านของท่าน ระหว่างทางผู้เขียนได้ชวนพูดคุยถึงเรื่อง “ความเลวร้ายของระบอบทักษิณ” และพูดถึงตุลาการศาลรัฐธรรมนูญเมื่อ พ.ศ. 2544 ที่ปล่อย “แวมไพร์ทักษิณ” นี้ให้คงอยู่ในอำนาจ และได้แผ่ขยายอิทธิพลสร้างความชั่วร้ายเรื่อยมา รวมถึงเรื่องที่มีตุลาการบางคน “รับประทานขนม” ที่อาจจะถึงร้อยกิโลกรัมนั้นด้วย
คณบดีท่านนั้นไม่เชื่อ ถ้าจำไม่ผิดท่านพูดทำนองคล้าย ๆ ว่า “เป็นถึงครูบาอาจารย์ที่มีลูกศิษย์ลูกหาเป็นใหญ่เป็นโตอยู่ทั่วประเทศจะกล้าทำชั่วขนาดนั้นเชียวหรือ?”
วันที่ 29 สิงหาคมนี้ท่านก็เป็นหนึ่งในคณะตุลาการศาลรัฐธรรมนูญที่จะต้องตัดสินคดี “ขายชาติ” ของ “ลูกสาวแวมไพร์” ก็จะรู้กันว่า ข่าวลือที่ว่ามีการ “รับประทานขนมจนจุก” ที่อินเดียนั้นจะเป็นจริงหรือไม่
ขอติดค้างเรื่องการปราบแวมไพร์ที่ทำได้ง่าย ๆ นั้นไว้ก่อน ซึ่งอะไรคือ “ไม้กางเขน” ที่ว่า หรือ “ใคร” ที่จะมีความกล้าหาญขนาดนั้น จะได้นำมาเฉลยในโอกาสต่อไป
ตอนนี้ก็ระวังอย่าให้มันมา “ดูดเลือด” หรือยอมเป็นทาสบริวารของมัน ขอให้ทุกบ้านเอา “กระเทียม” มาแขวนไว้หน้าบ้าน คือเพียง “ด่าประณาม” ไปทุก ๆ วัน ก็อาจจะเป็น “คาถา” ที่จะป้องกันและขับไล่ความชั่วร้ายนั้นไม่ให้เข้ามากล้ำกรายได้สักระยะ
จนกว่ามันจะสิ้นโคตร สิ้นตระกูล สิ้นทาสและบริวารทั้งปวง !