อาลัย "เจ้ากระทิง" ฮีโร่สี่ขาแห่งภูมะเขือ เผยนาทีสุดท้ายเศร้าใจ

วันที่ 21 ส.ค.68 นายสวัสดิ์ ลุนผง หัวหน้าฝ่ายจัดการทรัพยากรธรรมชาติ อุทยานแห่งชาติเขาพระวิหาร อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ ได้เผยแพร่ภาพของ “เจ้ากระทิง” สุนัขแสนรู้แห่งภูมะเขือ ที่นอนแน่นิ่งสิ้นลมหายใจบนผืนผ้าที่คุ้นเคย พร้อมข้อความไว้อาลัยสุดซึ้ง

“เจ้ากระทิง” ไม่ใช่แค่สุนัขธรรมดา แต่มันคือสัญลักษณ์แห่งการต่อสู้และการมีชีวิตรอด เพราะครั้งหนึ่งเมื่อปี 2554 มันเคยผ่านสมรภูมิรบชายแดนมาได้อย่างปาฏิหาริย์ และล่าสุดในปี 2568 นี้ ก็รอดมาได้อีกครั้ง ก่อนจะจากไปท่ามกลางความโศกเศร้าของผู้ที่เคยอยู่เคียงข้าง โดย นายสวัสดิ์ ลุนผง ได้ระบุข้อความว่า “กระทิงเป็นสุนัขลายเสือที่มากับทหารภูมะเขือ เขาตั้งชื่อให้หลังสู้รบในปี 2554 เพราะมันฉลาดหลบลูกปืนใหญ่ ฝ่ายทหารหน่วยหนึ่งได้นำเจ้ากระทิงมาที่ฐานปฏิบัติการเนินนับดาวติดผามออีแดง ต่อมาทหารย้ายกลับ เจ้ากระทิงก็มาอยู่ผามออีแดงมันจะวิ่งต้อนรับนักท่องเที่ยวร้องเหมือนจะสอบถามหรือขอกินอาหาร วันหนึ่งมันมีแผลก้อนเนื้อโตและแตกเป็นแผลปวด

ผมให้ประสานคุณหมอสัตวแพทย์ผ่าตัดจนหายดีอยู่ประมาณ 1 ปีผมนำกระทิงมาเลี้ยงเพราะกลัวจะรบกวนนักท่องเที่ยว ร่างกายก็สมบูรณ์ดีและเขาก็มีตุ่มแตกเป็นแผล วันที่ 24 กรกฎาคม 2568 เกิดการปะทะยิงกันขนาดหนักระหว่างไทย-กัมพูชา ผมและหัวหน้าอุทยานฯ จึงให้เจ้าหน้าที่เตรียมการอพยพ เจ้าหน้าอุทยานฯ เขาพระวิหารออกจากพื้นที่ เหลือผมกับน้อง 1 คนอยู่เพื่อรักษาทรัพย์สินของทางราชการ

จุดเราอยู่เป็นตำแหน่งปืนใหญ่ผ่านทั้ง 2 ฝ่าย ส่วนเจ้ากระทิงก็หายไปจนผมอยู่ไม่ได้เนื่องจากยิงกันหนักมากเป็นประวัติการณ์มากกว่าปี 54 ที่ผมผ่านมา ผู้บัญชาจึงให้ผมออก 26 กรกฎาคม ผมขับรถยนต์ผ่านกระสุนปืนออกมาได้ กลับศรีสะเกษปลอดภัยได้สุนัขหลงมาอีกตัวชื่ออีลาบขึ้นรถ เจ้ากระทิงหาไม่เจอ เมื่อตัดสินใจออกมาก็เห็นจรวดตกตามหมู่บ้าน ชุมชนไม่มีใครอยู่ จนผมเองก็สงสารสุนัข

วันที่ 30 กรกฎาคม 2568 จึงตัดสินใจเข้ามาหา สภาพไม่มีไฟฟ้าไม่มีสัญญานโทรศัพท์ ไม่พบสุนัขกระทิง มีแต่หน่วยทหารราบ ผมร้องตะโกนหลายครั้ง ไปที่ด่านฯ ก็ไม่เห็นคิดว่ากระทิงคงตกใจวิ่งหายไป สักบ่ายโมงของวันนั้นเจ้าหมากระทิงก็ออกมาหาผม ผมดีใจมาก มันร้องเหมือนคนวิ่งเข้ามาหาสภาพอ่อนเพลีย ผมรีบเอาอาหารสัตว์ น้ำดื่ม แล้วเอามือรูปหัวรูปหน้าสุนัขว่า “กระทิงเก่งจังเลยเจ้าปลอดภัยแล้วนะ” ขณะนั้นปืนเล็กยังยิงปะทะกันอยู่และระเบิดดังเป็นระยะ

ในวันที่ 20 สิงหาคม 2568 กระทิงได้เดินไปหาผม ผมเองตั้งด่านป้องกันคนนอกเข้าอุทยานฯ ช่วยหน่วยความมั่งคง ก็มีคนบอกว่ากระทิงดูเหมือนจะขาดใจ ผมรีบวิ่งไปดู สุดท้ายเจ้ากระทิงสุนัขผ่านสงครามก็จากผมไป เพราะสงครามคงเป็นผลให้ตกใจ เขามีโรคเก่าอยู่แล้ว ให้เจ้าไปสู่ในทางที่ดี ๆ

ขอแม่ธรณีรับเขาไปเลี้ยงแทนผมด้วยนะครับ!!!! หลับให้สบายนะกระทิงเจ้าคงไม่ลำบากแล้วพ่อเลี้ยงเจ้าได้แค่นี้”