นักรบนิรนามปลายด้ามขวาน

เสือตัวที่ 6

ในขณะที่รัฐและคนในสังคมกำลังให้ความสำคัญอย่างยิ่งต่อประเด็นภัยคุกคามจากประเทศกัมพูชาจนกลายเป็นกระแสรักชาติรักองค์กรทหารในกองทัพอย่างกว้างขวาง ถนนทุกสายของประเทศต่างมุ่งไปสู่กำลังทหารที่กำลังปฏิบัติหน้าที่ปกป้องอธิปไตย บูรณภาพแห่งดินแดนฝั่งตะวันออกเฉียงเหนือและฝั่งตะวันออกของประเทศที่กำลังถูกคุกคามดินแดนด้วยกำลังทหารอย่างเปิดเผยจากประเทศกัมพูชา กระแสการระดมสรรพกำลังของกองทัพและรัฐบาลตลอดจนการบริจาคสิ่งของต่างๆ จากภาคประชาสังคม ไปสู่หน่วยทหารในพื้นที่ขัดแย้งแห่งนี้อย่างน่าอิ่มเอมใจ รวมทั้งการดูแลเยียวยาประชาชนตลอดจนกำลังพลของกองทัพที่ได้รับความเดือดร้อนอันเป็นผลกระทบจากการสู้รบครั้งนี้มากมายอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน อันเป็นการปลุกปลอบขวัญและกำลังใจให้กับประชาชนโดยเฉพาะทหารที่ปฏิบัติหน้าที่อันศักดิ์สิทธิ์ในการปกป้องอธิปไตย เอกภาพ และบูรณภาพแห่งดินแดนไทยไม่ให้ใครยื้อแย่งไปได้เป็นอย่างดียิ่ง

5 ส.ค. 68 ที่ประชุมคณะรัฐมนตรี (ครม.) มีมติเห็นชอบมาตรการเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบจากกรณีเหตุการณ์สถานการณ์บริเวณชายแดนไทย – กัมพูชา สรุปได้ว่า เจ้าหน้าที่รัฐ (เช่น ทหาร ทหารพราน ตำรวจ ตำรวจตระเวนชายแดน)เสียชีวิตและทุพพลภาพ รายละ10,000,000 บาท บาดเจ็บสาหัส (เข้ารับการตรวจรักษาที่โรงพยาบาลและนอนพักรักษาตัวในโรงพยาบาลเกิน 20 วัน) รายละ 1,000,000 บาท บาดเจ็บมาก (เข้ารับการตรวจรักษาที่โรงพยาบาลและนอนพักรักษาตัวในโรงพยาบาลตั้งแต่ 2 วันแต่ไม่เกิน 20 วัน) รายละ 500,000 บาท ส่วนประชาชน เสียชีวิตและทุพพลภาพ รายละ 8,000,000 บาท บาดเจ็บสาหัส รายละ 800,000 บาท บาดเจ็บมาก รายละ 400,000 บาท โดย ครม.เห็นชอบกรอบวงเงินงบประมาณ เยียวยาผู้ได้รับผลกระทบจากกรณีเหตุการณ์สถานการณ์บริเวณชายแดนไทย – กัมพูชา ตั้งแต่วันที่ 16 กรกฎาคม - 2 สิงหาคม 2568 จำนวน 404,600,000 บาท

การตอบแทนที่มากมายดังกล่าวได้รับความเห็นฟ้องของคนในสังคมที่มีต่อการตัดสินใจของรัฐในการตอบแทนผู้เสียสละจากการปฏิบัติหน้าที่ปกป้องดินแดนและอธิปไตยของชาติที่พวกเขาสละได้แม้กระทั่งเลือดเนื้อและชีวิตในสมรภูมิสู้รบกับกองทัพกัมพูชาแห่งนี้อย่างน่าภาคภูมิใจยิ่ง หากแต่ยังมีอีกสมรภูมิหนึ่งที่รัฐและคนในสังคมยังไม่ให้ความสำคัญเท่าที่ควร การละเลยความสนใจต่อการเสียสละเลือดเนื้อและชีวิตของเจ้าหน้าที่รัฐทั้งทหาร ตำรวจและอาสาสมัคร ตลอดจนประชาชนฝ่ายรัฐที่ปกป้องอธิปไตย เอกภาพ และบูรณภาพแห่งดินแดนในพื้นที่ปลายด้ามขวานมาเนิ่นนานหลายสิบปี เฉกเช่นเดียวกับทหารและตำรวจที่กำลังปกป้องชาติจากการรุกรานของประเทศกัมพูชา สงครามการสู้รบจนกลายเป็นความสูญเสียหลายพันชีวิตที่สู้รบมาหลายสิบปีจนกลายเป็นความชาชินที่รัฐและคนในสังคมมองข้ามอย่างน่าหดหู่ใจ นักรบนิรนามที่สูญเสียเลือดเนื้อ อวัยวะและชีวิตจากการปฏิบัติหน้าที่เพื่อปกป้องชาติและแผ่นดินที่กำลังถูกยื้อแย่งจากขบวนการแบ่งแยกดินแดนปลายด้ามขวาน กลับได้รับการเชิดชูเกียรติยศผู้เสียสละ และเงินเยียวยาตลอดจนการตอบแทนจากรัฐแตกต่างกับนักรบฝั่งชายแดนกัมพูชาอย่างสิ้นเชิง

แม้นักรบในพื้นที่ปลายด้ามขวานเหล่านี้จะปกป้องชาติและแผ่นดินด้วยความวิริยะ เสียสละและอดทนโดยไม่ปริปากบ่น หากแต่รัฐและคนในสังคมต้องฉุกคิดถึงพี่น้องทหาร ตำรวจและอาสาสมัคร ตลอดจนเจ้าหน้าที่ของรัฐ รวมทั้งประชาชนผู้บริสุทธิ์ในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้ที่กำลังทำหน้าที่อันศักดิ์สิทธิ์ด้วยการปกป้องแผ่นดินปลายด้ามขวานเช่นเดียวกัน รัฐและคนในสังคมต้องฉุกคิดว่าหลายสิบปีที่ผ่านมาจวบจนทุกวันนี้พี่น้องนักรบชายแดนใต้และประชาชนผู้บริสุทธิ์ในพื้นที่มิคสัญญีแห่งนี้ กำลังถูกทำร้าย ถูกเข่นฆ่าอย่างไร้มนุษยธรรม ที่เต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมผิดมนุษย์ และการเชิดชูเกียรติยศผู้เสียสละ ให้การเยียวยาที่รัฐตลอดจนความสนใจให้ความสำคัญของคนในสังคมมีความแตกต่างจากนักรบในพื้นที่ชายแดนติดกัมพูชาหรือไม่และแค่ไหน พี่น้องประชาชนในพื้นที่กำลังถูกคุกคามและส่วนใหญ่ถูกล้างสมองด้วยการบ่มเพาะความเกลียดชังให้มีต่อคนไทยโดยทั่วไปและต่อรัฐไทยเพื่อเข้าสู่เส้นทางการแยกตัวเป็นอิสระจากการปกครองของรัฐอย่างชัดเจน กลุ่มขบวนการร้ายที่มี BRN เป็นแกนนำถึงกับกล้าประกาศอย่างอหังการว่าพวกเขาต่อสู้กับรัฐเพื่อความเป็นเอกราชปาตานี นับเป็นการต่อสู้อีกสมรภูมิหนึ่งที่รัฐและคนในสังคมกลับละเลยและมองข้าม

กระแสการสู้รบกับกัมพูชามีความชัดเจนว่าเป็นการรุกรานด้วยกำลังทหารในกองทัพของรัฐอย่างเปิดเผย จึงไม่ผิดอะไรที่รัฐต้องดูแลปกป้องและเยียวยา หากแต่พี่น้องประชาชนในพื้นที่ในสมรภูมิปลายด้ามขวานกำลังถูกล้างสมองจากกลุ่มคนร้ายที่กำลังแย่งยึดอธิปไตยของชาติที่ปิดบังหลบซ่อนตัว แอบดำเนินการสร้างองค์กรปกครองของตนซ้อนการปกครองของรัฐอย่างเป็นระบบ มีการแอบสร้างกองกำลังติดอาวุธต่อสู้กับรัฐในรูปแบบสงครามกองโจรทำลายชีวิตและความปกติสุขของคนในพื้นที่ ในขณะที่รัฐยังไม่มีนโยบายการต่อสู้และการจัดตั้งคณะทำงานอย่างชัดเจนเพื่อต่อสู้กับกลุ่มโจรใต้อย่างจริงจัง ส่งผลให้การต่อสู้กับ BRN ของหน่วยงานของรัฐที่มี กอ.รมน.ภาค 4 ส่วนหน้าเป็นแกนนำไม่มีประสิทธิภาพ และขณะนี้ BRN รุกคืบในการมีอำนาจรัฐเพื่อการปกครองตนเองอย่างอิสระแม้จะยังไม่ประกาศอย่างเป็นทางการ หากแต่ในทาปฏิบัติแล้ว อำนาจรัฐในการปกครองดินแดนแห่งนี้ตกเป็นของ BRN อย่างสิ้นเชิง ด้วยพลังอำนาจรัฐในการปกป้องอธิปไตยและดินแดนของรัฐลดน้อยถอยลง อันเป็นเหตุจากการไม่ใส่ใจของรัฐที่มีต่อนักรบในพื้นที่เท่าที่ควร การเชิดชูต่อนักรบผู้เสียสะ การเยียวยาที่แตกต่าง สังคมที่มองข้าม กำลังใจที่หดหาย ทำให้พวกเขากลายเป็นนักรบนิรนามปลายด้ามขวานที่กำลังต่อสู้อย่างเดียวดาย