อาจารย์ ม.ดัง เตรียมเปิดรับนศ.สาขาวิศวกรรมระบบอากาศยานไร้คนขับในปีการศึกษา 2569 ชี้อากาศยานไร้คนขับ(โดรน)ของไทยสู้ศึกได้สบายจากเหตุการณ์ปะทะชายแดนไทยเขมร
อาจารย์ ม.ดัง เตรียมเปิดรับนักศึกษาสาขาวิศวกรรมระบบอากาศยานไร้คนขับในปีการศึกษาที่ 1/2569 ชี้อากาศยานไร้คนขับ(โดรน)ของไทยสู้ศึกได้สบายจากเหตุการณ์ปะทะกันตามแนวชายแดนไทยเขมร
เมื่อเร็วๆนี้ ผู้สื่อข่าว รายงานว่า ผู้ช่วยศาสตราจารย์บรรเจิด แสงจันทร์ ประธานหลักสูตรวิศวกรรมระบบอากาศยานไร้คนขับ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนา กล่าวว่าอากาศยานไร้คนขับที่ใช้งานทางทหารกับอากาศยานไร้คนขับที่ใช้งานของพลเรือนนั้นมีความต่างกันมากโดยเฉพาะอากาศยานไร้คนขับของพลเรือนจะต้องมีส่วนของโปรแกรมที่จำเป็นต้องแจ้งระบุตำแหน่งทั้งตัวอากาศยานไร้คนขับเองและตัวรีโมทคอนโทรล เพื่อความปลอดภัยต่อผู้ใช้และตัวอากาศยานและที่สำคัญต้องสามารถตรวจจับได้ด้วยทั้งนี้เพื่อให้ภาครัฐที่มีหน้าที่ออกกฎหมายหรือกฎระเบียบในการควบคุมการใช้งานอากาศยานไร้คนขับสามารถตรวจสอบได้ด้วยเครื่องตรวจจับ (Drone locator)
ดังนั้นการนำอากาศยานไร้คนขับสำหรับพลเรือนที่มีจำหน่ายทั่วไป ไปใช้ในภาระกิจทางทหารนั้นมีอันตรายอย่างมากต่อตัวผู้ใช้หรือนักบิน โดยเฉพาะกรณีที่ใช้ในระยะประชิดหรือในระยะรัศมีการยิงของปืนใหญ่หรือเครื่องยิงลูกระเบิด ซึ่งจะทำให้ฝ่ายตรงข้ามสามารถรู้ตำแหน่งที่ดั้งของผู้บังคับอากาศยานได้และสามารถยิงปืนใหญ่หรือยิงลูกระเบิดมาตกยังตำแหน่งของผู้บังคับอากาศยานได้ทำให้เกิดการสูญเสียถึงชีวิตได้
ดังนั้นการใช้งานในทางทหารหากใช้โปรแกรมควบคุมโดรน(firmware)ฟรีที่เป็น Open source นั้น ต้องมีการแก้ไขโปรแกรมบางส่วนก่อนนำไปใช้ เพื่อให้อากาศยานยังคงสามารถปฏิบัติหน้าที่ได้และปลอดภัยกับผู้บังคับอากาศยาน ซึ่งในอนาคตหากประเทศไทยส่งเสริมกิจการหรือธุรกิจเกี่ยวกับอุตสาหกรรมป้องกันประเทศอย่างเต็มที่แล้วนั้น เราต้องสร้างไมโครชิปสำหรับโดรนทางทหารของเราเอง ทำโปรแกรมควบคุมโดรน (firmware) ของเราเอง ซึ่งไม่ยากเกินความสามารถ และเมื่ออากาศยานทางทหารตกไปอยู่ในมือของฝ่ายตรงข้ามก็ไม่สามารถแก้ไขโปรแกรมหรือก๊อปปี้ได้
ส่วนอากาศยานไร้คนขับของภาคพลเรือนนั้น ปัจจุบันมีบริษัทต่างชาติทำออกมาขายหลายบริษัทอยู่แล้ว สำหรับโปรแกรมควบคุมโดรน(firmware)ก็มีเปิดให้ใช้ฟรีเป็นแบบ Open source สำหรับนักพัฒนาอากาศยานไร้คนขับ เช่น Ardupilot, Pixhock, Betaflight เป็นต้น ซึ่งสามารถนำมาประยุกต์ใช้งานในภาคพลเรือนได้ การแก้ไขโปรแกรมควบคุมอากาศยานไร้คนขับในส่วนของ firmware นั้นยังเป็นดาบสองคมที่ต้องควบคุม เนื่องจากการแก้ไข เพื่อหลีกเลี่ยงการตรวจจับนั้นอันตรายมากหากนำมาใช้ในภาคส่วนของพลเรือนซึ่งอาจจะต้องถือว่าเข้าข่ายอาชญากรรมหากเป็นการแก้ไขโปรแกรมในส่วนของการปกปิดตำแหน่งของตัวรีโมทคอนโทรลหากนำไปกระทำความผิดขึ้น ต่อข้อถามที่ว่าประเทศไทยควรมีการส่งเสริมให้ทำการวิจัยทางด้านนี้เพิ่มมากขึ้นหรือไม่อย่างไรนั้น
ผศ.ดร.บรรเจิด แสงจันทร์ กล่าวอีกว่าปัจจุบันทางภาครัฐได้มีการส่งเสริมให้มีการใช้ประโยชน์จากอากาศยานไรคนขับเชิงพานิชย์มากขึ้นและพยายามสร้างให้เกิดระบบนิเวศของการใช้อากาศยานไร้คนขับในภาคส่วนของพลเรือน ซึ่งจะส่งผลดีในอนาคตต่อธุรกิจการใช้อากาศยานไร้คนขับในประเทศไทย ซึ่งจะเข้ามาแทนที่งานหลายงานที่ทำได้ยากและใช้เวลานานในอดีตกลายเป็นทำได้ง่ายขึ้นและใช้เวลารวดเร็ว เช่นการสำรวจเพื่อรังวัดที่ดิน งานด้านแผนที่ งานประเมินปริมาณวัสดุกองเท เช่นกองแร่ในเหมืองหรือปริมาณของกองทรายที่นำมาใช้งานก่อสร้าง กองข้าวเปลือกของโรงสีข้าว งานทางด้านการเกษตรของเกษตรกร งานสำรวจตึกสูงหรือเสาสายส่งไฟฟ้าเพื่อซ่อมบำรุงเป็นต้น
นอกจากนี้ยังมีการใช้อากาศยานไร้คนขับในภารกิจของภาครัฐ เช่นงานลาดตระเวนป้องกันการบุกรุกทำลายป่า การเผาป่า การลักลอบเข้าไปล่าสัตว์ในเขตอนุรักษ์เป็นต้น ซึ่งการใช้งานอากาศยานไร้คนขับในหน่วยงานจำพวกนี้จำเป็นต้องมีผู้รับผิดชอบอย่างเป็นระบบเพราะเป็นครุภัณฑ์ที่มีอันตราย ซึ่งแน่นอนผู้รับผิดชอบจำเป็นต้องมีความรู้ในการกำกับดูแลรวมถึงการประยุกต์ใช้ดัดแปลงแก้ไขตลอดจนถึงการซ่อมบำรุง ดังนั้นหลักสูตรวิศวกรรมระบบอากาศยานไร้คนขับ ของมหาวิทยาลัยฯ ซึ่งเป็นหลักสูตรพหุวิทยาการ ได้รวบรวมผู้รู้หลายๆด้านมาร่วมกันทำการศึกษาวิจัยฯองค์ความรู้ด้านระบบอากาศยานไร้คนขับนี้ขึ้น เพื่อถ่ายทอดและผลิตบุคคลากรทางด้านนี้โดยเฉพาะให้แก่ประเทศไทย
ผศ.ดร.บรรเจิด แสงจันทร์ ได้ทิ้งท้ายว่าหลักสูตรวิศวกรรมระบบอากาศยานไร้คนขับของมหาวิทยาลัยฯ ได้เริ่มทำหลักสูตรตั้งแต่ปี 2566 และผ่านการพิจารณาจากสภามหาวิทยาลัยในปี 2568 และมหาวิทยาลัยฯได้เสนอต่อไปยัง กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัย และนวัตกรรม เพื่อรับทราบและพิจารณาอนุมัติ ขณะนี้ทางมหาวิทยาลัยฯกำลังจัดเตรียมครุภัณฑ์ เพื่อเปิดรับนักศึกษาในปีการศึกษาที่ 1/2569 และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะได้รับการสนับสนุนงบประมาณในการจัดซื้อครุภัณฑ์ที่จำเป็นและทันสมัยมาทำการเรียนการสอนและการวิจัยฯต่อไป