ครั้งแรก! ดิว อริสรา พูดทั้งน้ำตา รับเลิกสามีแล้ว เสียสละให้ลูกมีอนาคตที่ดี

อัพเดต 1 ชั่วโมงที่ผ่านมา • เผยแพร่ 1 ชั่วโมงที่ผ่านมา • The Bangkok Insight

ครั้งแรก! ดิว อริสรา พูดทั้งน้ำตา รับเลิกสามีแล้ว ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ยอมเสียสละให้ลูกมีอนาคตที่ดี ลูกคือพลังที่ทำอยากให้อยู่ต่อ

เดินทางกลับมาถึงประเทศไทยเป็นที่เรียบร้อย สำหรับนักแสดงสาวดิว อริสรา ทองบริสุทธิ์ ก็เดินหน้าลุยทำงาน พร้อมกับเคลียร์เรื่องราวต่าง ๆ มรสุมชีวิตที่ถาโถมเข้ามาก่อนหน้านี้ด้วย

ดิว อริสรา พูดทั้งน้ำตา รับเลิกสามีแล้ว เสียสละให้ลูกมีอนาคตที่ดี

ล่าสุด (20 ส.ค.) สาวดิว ได้เปิดใจครั้งแรกกับสื่อมวลชน พร้อมกับเผยว่าที่มาเป็นพรีเซนเตอร์แบรนด์นี้ เขาเลือกตนมากกว่า ตั้งแต่ยังเกิดปัญหาดราม่าอะไร คุยกันตั้งแต่สิ้นปีที่แล้ว ตั้งใจว่าหลังคลอดลูกคนที่สอง แต่ก็เกิดปัญหาขึ้นมา แบรนด์เขาก็ยังอยู่กับเรามาตั้งนานแล้ว ถามว่ากลับมารับงานยาว ๆ เลยไหม ถ้ารับแล้วทำได้ ถนัด ก็ทำเต็มที่อยู่แล้ว แต่ก็ต้องดูว่าอะไรที่ถนัด หรือไม่ถนัดก็รับงาน ส่วนรูปแบบงานไม่ได้เลือกเลย เพราะในความเป็นจริงเราไม่ได้เป็นคนเลือกมากตั้งแต่แรก ถ้าทุกคนจำได้ ใครสนใจก็ติดตามเข้ามาได้

ที่ผ่านมามีโอกาสเข้ามาเยอะมาก ๆ ขอบคุณทุก ๆ โอกาสที่ติดต่อเข้ามา มีโอกาสติดต่อมาเยอะ แต่ส่วนใหญ่เป็นเรื่องการไลฟ์ แล้วตอนนั้นไม่ได้อยู่ประเทศไทย วิธีการมันไม่ได้ง่ายแบบที่คิด ถ้าเรากลับมาอยู่ไทยแล้วมันก็จะง่ายขึ้น

การกลับมาครั้งนี้เอาจริง ๆ ก็คือการกลับมาในชีวิตขึ้น ๆ ลง ๆ อยู่แล้ว ไม่ได้กลัวกับการเริ่มต้นใหม่ เพราะเราไม่ได้เริ่มมาจากศูนย์ คือเราเริ่มจากติดลบ ถ้าจำได้ตั้งแต่อายุ 16 จนวันนึงขึ้นไป และลงมา หรือติดลบ ไม่ได้กลัวการเริ่มต้นใหม่อยู่แล้ว ทุกโอกาส ทุกน้ำใจ ทุกรอยยิ้ม ทุกกำลังใจมันคือแรงใจ

ในตอนแรกสารภาพตรง ๆ ก่อนกลับกลัวมาก ไม่ได้กลัวอะไร แต่เรากลัวคน อยู่ไต้หวัน หรือต่างประเทศก็กลัวคนไทย ตอนเครื่องจะลงก็กลัว แต่เราเริ่มสัมผัสไปเรื่อย ๆ เราก็วัด ๆ ไปเซนทรัลลาดพร้าวเลย ให้รู้ว่าใจเรารับไหวไหม ฟีดแบคอาจจะหลงลืมไปดูแต่โซเชียล แต่หลงลืมไปว่าคนไทยเป็นคนน่ารัก ให้โอกาสคน พลังคือเราเจอคนรอบข้าง เจอทุกคน แต่พอเจอมันไม่ใช่สายตาแบบนั้น มันก็อุ่นใจขึ้น แล้วก็อยากอยู่ประเทศไทยเลย

เราเจอทุกอย่างถาโถมในเวลาเดียวกัน พอมาสัมผัสมันตรงข้ามกับความกลัวเรา มันทำให้อุ่นใจว่าประเทศไทยมันคือบ้านเรา สิ่งที่ทำให้เสียใจมากที่สุดคือตัวเราเอง ที่ทำผิดพลาดทุกอย่าง ไม่ได้โทษใคร ไม่ได้เสียใจกับคำกล่าวโทษของใครทั้งนั้น

แต่สิ่งที่เสียใจคือ คนอย่างดิว เมื่อไหร่จะมีคำว่าบทเรียนที่จบสักที ดิวพูดกับตัวเองแบบนั้น ไม่อยากพลาดอีกแล้ว เบื่อตัวเองที่มีเรื่องนั้น เรื่องนี้ สิ่งที่เสียใจที่สุด เมื่อไหร่ดิวจะเป็นคนที่ไม่ผิดพลาดกับเรื่องแบบนี้สักที การที่มาทำงานมันคือหน้าที่ และต้องตอบแทนคุณเขา เพราะเขาอยู่ด้วยมาตลอด ส่วนการเจอพี่ ๆ นักข่าวมันก็เป็นสิ่งที่ต้องทำอยู่แล้ว มันไม่ได้เกร็งการต้องให้สัมภาษณ์ แต่เกร็งเรื่องสายตามากกว่า

ส่วนเรื่องทางคดี ใน 1-2 วันนี้ จะนัดเจอกับทุกฝ่าย เพื่อส่งมอบสร้อยและกระเป๋าให้พี่เมย์ ถ้าทุกอย่างจบ พี่เมย์ก็จะถอนฟ้องให้ทั้งหมด ดิวขอขอบคุณพี่เมย์ ที่พร้อมจบ และขอบคุณพี่ชายใจดีคนหนึ่ง ที่เข้ามาช่วยเหลือไกล่เกลี่ย เรื่องนี้จบได้เพราะเขา ยืนยันไม่ใช่พี่ไผ่ แต่เป็นพี่ที่น่ารักคนหนึ่งที่โทรหาดิว โดยที่ดิวไม่เคยโทรไปขอความช่วยเหลือ ดิวไม่ได้หนี แค่ไปตั้งหลักและพยายามทลายความกลัวให้กล้ากลับมา ยืนยันไม่ได้เอาเงินมา 60 ล้าน แต่ประมาณ 20 ล้าน ยอมรับใช้เงินเกินตัว แต่ไม่ใช่ทั้งหมด เนื่องจากทำธุรกิจหลายอย่าง ลงทุนไปเยอะแต่ธุรกิจไม่ได้เป็นไปตามเป้า

ในส่วนของครอบครัวลูก ๆ ก็มีความสุขดี ได้เจอลูกที่ต่างประเทศ ได้อยู่ด้วยกันตลอด ส่วนสามีความสัมพันธ์ก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว แบบที่เรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ใช้ชีวิตที่ไต้หวันไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน ตนอยู่กับลูก ถามว่ายากไหมกับการที่ต้องอยู่คนเดียวที่นุ้น ก็ต้องอยู่กับลูก เพราะถ้าไม่อยู่กับลูกก็คงไม่อยากอยู่แล้ว

ถ้าไม่มีพลังจากลูกก็คงแบบท้อมาก ๆ ไปแล้ว ดังนั้นการที่เราแบบทำไมถึงไม่กลับไป เพราะดิวรู้สึกว่าถ้าอยู่ไทย ไม่อยากอยู่แล้ว ดังนั้นต้องขอเวลาไปตั้งหลักหน่อย เวลาไปตั้งหลักของดิว ก็ต้องไปเติมพลังจากสิ่งที่รักที่สุด ให้ดิวมีพลังว่าทำไมดิวถึงยังต้องอยู่ต่อนะมากกว่า ไม่ได้อยากให้ไปโจมตีเขา เพราะเขาคือพ่อของลูก เขาก็พยายามทำในรูปแบบพ่อของลูกให้ดีที่สุด แม้ตัวดิวจะหว้าเหว่ รู้สึกเผชิญปัญหาอยู่คนเดียว ถ้าลูก ๆ มีความสุข มีอนาคต ตนก็ยอมเสียสละได้ทุกอย่าง