พอร์ตโฟลิโอวาดมือของ ‘อองลี’ นิสิตสถาปัตย์ที่ผันตึกเป็นยานอวกาศ
“ผมอยากวาดรูปไปเรื่อยๆ วาดไปตลอดชีวิตเลย” เด็กชายพูดประโยคนี้ด้วยแววตาหนักแน่น ทั้งเงยหน้าขึ้นมองเราราวอยากถามว่าเห็นความตั้งใจของเขาใช่ไหม ถึงก่อนหน้าเจ้าตัวจะเอาแต่หลบสายตา เขี่ยเท้าไปมาอย่างขี้เขินก็ตาม แต่เราเชื่อว่าเมื่ออองลีอยู่กับศิลปะ เขาคงกลายเป็นอีกคนในโลกอีกใบ โลกที่ได้เผยความเป็นตัวเองออกมาโดยไม่ต้องแอบซ่อนสักนิด
และพอร์ตฟอลิโอฉบับนี้มีชื่ออองลีตะโกนออกมาจนเสียงดังทะลุหู แต่เราอยากพาไปดูการก่อร่างก่อนจะขึ้นเป็นรูปเสียหน่อย
ฝันประหลาด
เมื่อมองแล้วอาจทำให้ขนลุกชูชันขึ้นมาด้วยความหลอน เพราะอองลีเป็นคอหนังสยองขวัญ! เรียกได้ว่าไม่เคยมุดผ้าห่มหรือปิดตาดู ตามกวาดภาพยนตร์ Black Summer, World War Z, The Shining, Final Destination แน่นอนว่าในคลังของเขายังมีให้เอ่ยถึงอีกไม่รู้กี่เรื่อง
“ผมน่าจะดูหนังสยองขวัญเยอะเกินไปหน่อย ทำให้ชอบฝันเห็นอะไรหลอนๆ ผมชอบฉากนี้ในฝันมาก ตื่นมาก็รีบสเกตช์ไว้ก่อนเลย เป็นอาคารใหญ่ๆ ที่เดินลึกเข้าไปได้ แต่ผิวสัมผัส (Texture) ผนังดันเป็นเนื้อเยื่อ”
“ผมฝันว่าเดินอยู่แถวบ้าน แล้วก็มีขบวนแห่ผ่านหน้าไป ตรงกลางเป็นโลงศพ มีร่างผู้หญิงนอนอยู่ข้างบน แต่บรรยากาศในฝันไม่มืดเท่านี้นะ”
กำลังสงสัยชื่อภาพเหรอ ไม่มีหรอก อองลีตั้งอย่างเรียบง่ายแค่ว่า Untitled เพราะปกติเขาไม่ใช่คนนอนฝัน ทว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่อารมณ์ไม่คงที่ ความเครียดทับถม ทั้งฝันและภาพจะปรากฏ อาจเป็นเรื่องดีที่ไม่ได้เห็นผลงานประเภทนี้ปล่อยออกมาต่อเนื่อง อองลีคงเครียดน้อยลงแล้ว
แต่ในความหลอนก็ยังมีอีกอารมณ์หนึ่งที่ใครจะรู้ว่ามันอยู่ด้วยกันได้ด้วย นั่นคืออารมณ์ขัน “ตอนนั้นผมอยู่ ม.4 กำลังเข้าช่วงโควิดพอดีเลยไม่ได้ตัดผม กำลังหล่อเลย (หัวเราะ) วันที่ต้องไปโรงเรียนก็แอบอยู่บนห้องกับเพื่อน ไม่ยอมไปเข้าแถวเช้า รองผอ.เขาจับได้เลยจับตัดผม ถ้าไม่ตัดจะถูกหักคะแนนวันละสิบคะแนนก็เลยต้องยอม ผมเสียเซลฟ์มาก โกรธว่าทำไมต้องให้ตัดผมทรงนักเรียน ก็ได้เป็นรูปนี้ออกมา หลังเหตุการณ์นี้จบ ผมไม่ยอมทำตามกฎอีกเลยจนคะแนนวินัยติดลบหกร้อย!”
วัยอาวรณ์
เมื่อตื่นจากฝันก็ต้องพบกับโลกความเป็นจริง ภาพหญิงสาวที่ดูเหมือนจะไม่มีอะไรกลับกลายเป็นจุดสะกิดหรือไม่ก็ทุ่นระเบิดของอองลี
“ล้อมาจากรูปวีนัส พูดถึงความบริสุทธิ์ในวัยเด็ก มันจะเซนซิทิฟนิดหนึ่งนะ วัยเด็กผมเคยถูกรุกล้ำทางกาย จนทำให้ไม่กล้าโดนตัวใครเลย รู้สึกว่าเราไม่ควรจะไปสัมผัสใคร เพราะตัวเราสกปรก ตอนนี้ก็ยังรู้สึกผิดบาปอยู่บ้างนะ เวลาจะถ่ายรูปกับแม่ก็ไม่กล้าจับตัวแม่ แต่ก็ดีขึ้นเยอะแล้ว วีนัสที่เราเห็นในภาพคือเธอตายไปแล้ว อยู่ในเปลือกหอยที่แกะแล้ว ล้อมรอบด้วยปะการังพังๆ หมายความว่าหอยตัวนั้นต้องตายไปแล้วเหมือนกัน”
เราไม่แน่ใจว่าจะพูดปลอบโยนเขาอย่างไรดี ขณะนั่งอยู่ในความเงียบงันครู่เล็กๆ อองลีก็เอ่ยปากว่าไม่ต้องห่วง เขาไม่เคยวาดรูปเมื่อโกรธหรือเสียใจ ไม่เคยมีอารมณ์ในอดีตและปัจจุบันเข้ามาข้องเกี่ยว แค่จำได้ว่าตัวเองเคยมีความรู้สึกนั้น และเขาดีขึ้นมากแล้ว
สิ้นประโยค อองลีก็พาเราออกเดินทางจากวัยเด็กเข้าสู่วัยว้าวุ่นของเขาอย่างรวดเร็ว
“ผมเคยวาดภาพนี้เป็นของขวัญวันคริสต์มาสให้คนที่เป็นรักครั้งแรก เขาขี่รถมอเตอร์ไซค์เวสป้าสีขาวมารับผมทุกวันเลย เขาเป็นเหมือนเจ้าชายขี่ม้าขาว” ตอนได้ฟังก็รู้สึกว่าความหมายช่างหวานชื่นน่ารัก แต่ยังไม่ทันอิ่มเอมกับผลงานก็ถูกฟาดเข้า “แล้วผมก็อกหักจากเขา”
นักบวชร่างสูงใหญ่ถือโซ่ตรวนในมือ กักขังหญิงร่างเปลือยที่แม้ไม่เห็นสีหน้า ก็รู้ได้ว่าเธอกำลังเจ็บปวด นักบวชสามคนที่ยืนขนาบหลังก็ไม่อาจช่วยเธอให้หลุดพ้นได้เลย
“มันเป็นความรักที่ท็อกซิกมาก เขาไปมีคนอื่น ผมก็เอาคืนด้วยการมีคนอื่นเหมือนกัน ท้ายที่สุดเราทั้งสองก็ต่างคนต่างไม่ได้คุยกับใครแล้ว แต่ความสัมพันธ์เราก็ยังไม่ชัดเจนอยู่ดี ผมกลายเป็นตัวสำรองฟีลเมียน้อย เลยใช้เนื้อเพลงของ Lana del Rey มาเป็นชื่อผลงาน” และนี่คือภาพ The Other Woman
มีชีวิตใหม่
เมื่อได้เห็นภาพมีสีสันจากอองลีทำเอาเราขมวดคิ้ว เขาบอกแค่อยากทำให้อาจารย์เห็นว่าเขามีฝีมือไปได้หลายทาง ไม่ใช่แค่สีขาวดำเพียงอย่างเดียว
ที่จริงแล้ว อองลีชอบวาดรูปก่อนจะเป็นเด็กคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์เสียอีก จุดเริ่มต้นเป็นเพราะถูกจับแข่งไปประกวดวาดรูปตั้งแต่อนุบาล 2 ยิ่งได้เรียนวิชาประวัติศาสตร์ศิลป์ก็ยิ่งชอบศิลปะเข้าไปใหญ่จนดำดิ่งอยู่ในโลกใบนี้ มีอาร์ตทิสต์อย่าง HR.Giger เป็นศิลปินบันดาลใจ
แต่ดูเหมือนแม่จะไม่ค่อยเห็นด้วยกับการที่อองลีขอเข้าเรียนคณะวิจิตรศิลป์ น่าชมนิดหน่อยที่เขาเลือกเป็นเด็กขี้ดื้อ ยิ่งดื้อก็ยิ่งได้ลองล้มลุกด้วยตัวเอง การลงเรียนคลาสศิลปะเพื่อฝึกมือไม่ง่ายอย่างที่คิด เพราะต้องอยู่ในกรอบ ถูกบังคับว่าต้องวาดอะไรหรือห้ามวาดอะไร อองลีลองอยู่นานจนรู้ว่าอยากเบนเข็มเข้าคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์มากกว่า
ความตั้งใจทำให้เขาเริ่มวาง Mood Board เพื่อทำพอร์ตโฟลิโอยื่นส่ง ในชื่อ ‘Astro Noah Beyond the Sky and Sea’ แยกประเภทหนัง เพลง หนังสือ ชีวิตประจำวัน จัดหมวดหมู่ให้รวมอยู่ในโพรเจกต์เดียวกัน
ออกมาเป็น‘The Last Supper’ ยานอวกาศทรงปลาดาวที่มอบชีวิตใหม่ให้มนุษย์ อิงจากแรงบันดาลใจภาพยนตร์ Green Land, Armageddon, Deep Impact และ 2012 ทั้งหมดล้วนพูดถึงวันโลกาวินาศที่เราต้องตะเกียกตะกายหาโลกใบใหม่เพื่อเอาชีวิตรอด
“เป็นยานจำลองที่ผมอยากให้มนุษย์ได้ไปอยู่ ชีวิตจะดีกว่าในโลกปัจจุบันแน่ๆ บนยานนี้จะคัดคนสองหมื่นคนที่มีคุณภาพ เป็นวิศวกร แพทย์ ช่างฝีมือ มีอุปกรณ์รองรับสำหรับทุกคนพอจะให้นอนหลับ กินอิ่ม ไม่มีโรคที่ต้องรักษาแบบใช้ยาตลอดชีวิตอย่างมะเร็งหรือเบาหวาน
“พอร์ตโพลิโอนี้ผมเสนอสองโพรเจกต์ที่เล่นให้มันมีความคอนทราสต์กัน โพรเจกต์แรกพูดถึงโลกที่เข้าสู่ยุคยูโธเปีย มนุษย์ใช้พลังงานจากแสงอาทิตย์ทั้งหมด จนวันหนึ่งแสงหายไปสิบเปอร์เซ็นต์ ทั้งโลกก็แย่งพลังงานกัน ใช้ระเบิดแอนติแมตเทอร์ทำร้ายกัน โลกก็เกิดความเสียหาย ทำให้ต้องหนีไปอยู่โลกใหม่ที่มีพระอาทิตย์ส่องถึงสองดวง ก็คือยานรูปปลาดาว ในยานจะถูกแบ่งเขตออกเป็นห้าเขต อิงจากเรื่อง The Hunger Games ที่แต่ละเขตต้องส่งเครื่องบรรณาการของตัวเองไปให้เมืองหลวง ทั้งเขตป่าไม้ พืชพรรณ อควาเรียม ที่อยู่อาศัย”
อองลีตาเป็นประกายเมื่อเปิดมาถึงหน้า ‘The Starry Night Citizenship’ เขาว่าในยานปลาดาวที่เราหนีไปอยู่และยกให้เป็นโลกใบใหม่ จะยังถูกล้อมรอบด้วยยานจากรัฐบาล ทั้งยานบลูฟินทูน่า ปลาพญานาค ปลานกแก้ว หรือโลมา
“ผมอยากใส่องค์ประกอบเพิ่มเป็นปลา เพราะผมชอบที่เห็นมันว่ายน้ำเป็นฝูง พอแปลงร่างเป็นยานแล้ว ก็เหมือนฝูงปลาที่ได้ว่ายน้ำในอวกาศ” ดูท่าเขาจะชอบโลกใต้น้ำมากจริงๆ และเรากำลังเข้าสู่โพรเจกต์ที่สอง ต้องร้องออกมาเลยว่านี่มันนิทานชัดๆ แต่เป็นนิทานฉบับเด็กสถาปัตย์นะ
โลกของอองลี
“เนื้อเรื่องใหม่ในโพรเจกต์ที่สองจะต่อจากโพรเจกต์แรก ‘Henri’ มาจากชื่อผมเอง เพราะอองลีในภาษาฝรั่งเศสเขียนว่า Henri แล้วผมก็ชอบกินไก่มาก คีย์เลยเชื่อมกันที่คำว่า Hen และได้แรงบันดาลใจจากศิลปิน Zdizislaw Beksinski
“หลังจากโลกเกิดสงครามแล้วถูกทิ้งไว้ก็แทบจะไม่มีสิ่งมีชีวิตเหลืออยู่เลย แต่ยังมีเหลือรอดอยู่บ้าง อย่างคนจะกลายพันธุ์เป็นตัวสูงขึ้นตามสไตล์ที่ผมชอบวาด ไก่กับวัวเป็นสัตว์ปศุสัตว์เหมือนในโลกยูโธเปียเขาจะตัดแต่งเพื่อให้พวกมันขยายพันธ์ุง่ายจะได้มีอาหารกิน พอเกิดสงครามก็เลยตายยาก และสิ่งมีชีวิตทั้งหมดบนโลกนี้ไม่มีขนเลยยกเว้นไก่ตัวเมีย”
“มนุษย์เริ่มสร้างอารยธรรมใหม่จากเศษบ้าน เศษซากหักพัง คนกลุ่มนี้เชื่อว่าเมื่อนานมาแล้ว โลกเคยเป็นสวรรค์เหมือนโลกยูโธเปียมาก่อน ในตอนนี้สำหรับพวกเขาแล้ว พ่อก็คือพระอาทิตย์ แม่คือโลก”
เว้นช่วงสูดหายใจลึกๆ สักเดี๋ยว เพราะโลกใบนี้ของอองลีกว้างขวางมาก จนเราอาจหมดแรงวิ่งได้เลยนะ
“ในภาพ ‘The First Sinner’ จะเห็นว่ามีคนไปกินไก่แล้วถูกลงโทษ ทำให้โลกนั้นเกิดล่มสลาย พ่อที่เป็นพระอาทิตย์ก็โกรธแม่ที่เป็นโลก ถึงได้ทิ้งไปให้ที่นี่หนาวเย็น แห้งแล้ง ตีความได้อีกว่าแม่ก็ทิ้งมนุษย์ไปเหมือนกัน ผมอิงมาจากศาสนาคริสต์ที่อดัมกับอีฟถูกงูล่อลวง ทำให้โลกนี้มีงูที่กลายพันธุ์เป็นสองหัว ชอบกินไข่กับไก่เป็นสัญลักษณ์แห่งบาป ส่วนวัวจะหน้าตาคล้ายคน อาจดูแปลกๆ หน่อย เพราะผมได้แรงบันดาลใจจากบทความที่เคยอ่าน เขาว่าสิ่งมีชีวิตประเภทเหยื่อจะพยายามเลียนแบบให้ตัวเองกลายเป็นนักล่าแทน
“วันหนึ่งก็มีคนบังเอิญเจอไก่อยู่บนโลกนี้ เขาคิดว่าแม่คงยังไม่ทิ้งเราไปถึงให้สิ่งมีชีวิตนี้ไว้ เริ่มเกิดการบูชาไก่จนเป็นศาสนาไก่ที่มีกฎให้ต้องทำตาม ในทุกวันที่ 21 สิงหาคมที่เป็นวันเกิดจริงของผม จะเกิดการสังคายนาศาสนาไปทั่วโลก ผมได้แรงบันดาลใจจากประเพณีแห่นางแมว
“การแต่งตัวของคนที่นี่จะคล้ายคนอิสลามที่อาศัยในทะเลทราย พวกเขาเรียกแทนตัวเองว่าเป็นชาว Gallusian แปลว่าคนรักไก่ ห้ามใส่เสื้อผ้าโชว์ร่างกายโป๊เปลือย เพราะไก่ที่เป็นศาสดายังมีขนปกคลุมเลย ส่วนบ้านจะสร้างเป็นทรงต่ำ หน้าต่างเล็ก พอคนอัดกันอยู่ข้างในจะช่วยกันอากาศหนาวเย็นได้ดี”
“นี่เป็นโบสถ์ที่สร้างขึ้นเพื่อบูชาไก่ มีแท่นแห่ไก่และลำดับขั้นทางศาสนา โป๊ปคือไก่ตัวเมียที่ถูกคัดมาแล้ว คาร์ดินัลจะเป็นตัวแม่ไก่ บิชอปได้แรงบันดาลใจมาจากหอยนางรม รูปร่างเหมือนอวัยวะเพศหญิง นักบวชรูปร่างคล้ายขนไก่
“ผมทำผลสำรวจด้วยนะว่าใครอยากเข้าศาสนานี้บ้าง จากคนทั้งประเทศไทยที่อายุต่ำกว่า 30 ปี ทำโบรชัวร์ ทำลิงก์แจกเพื่อน เพราะศาสนาจะคอมพลีตได้ก็ต้องมีศาสนิกชน” แล้วจู่ๆ เขาก็คั่นด้วยเสียงหัวเราะ“เนี่ย! คนเข้าศาสนาไก่เยอะนะพี่ ตั้ง 93.8 เปอร์เซ็นต์”
แหงเลย! อองลีไม่ได้โม้ จากหลักฐานที่กางอยู่ทนโท่
ก่อนพอร์ตโฟลิโอเล่มนี้จะถูกปิด พร้อมกับบทสนทนาจากนิสิตปี 2 อองลีก็อวดขึ้นเสียงดัง “ถึงรูปวาดที่ผ่านมา ผมจะไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันแล้ว แต่ยังมีรูปนี้ที่ผมไม่เคยลืม เพราะมันทำให้ผมเห็นว่าตัวเองวาดได้มากขนาดไหน”
“และไปได้ไกลอีกมากขนาดไหน” อองลีไม่ได้กล่าว แต่มาจากปากคำผู้เปิดพอร์ตของเขา ชักจะอยากลองเข้าศาสนาอองลี ไม่สิ! ศาสนาเฮนรีคนรักไก่ขึ้นมาแล้ว