หุ้นส่วนยุทธศาสตร์?

“แม่..แกสั่งมาตั้งแต่ไร

ข้าจำขึ้นใจ แหละยึดมั่นในคำอยู่ แม่บอกลูกเอ๋ย อย่าละเลยความกตัญญู ผู้มีพระคุณทุกผู้
อย่าไปลบหลู่นะลูกแม่

เรื่อง.. ผู้ใหญ่อย่าไปต่อคำ ชั่วดีท่านทำ ผูกแล้วท่านจำปมแก้ อย่าคิดโง่เขลา อวดว่าเราฉลาดกว่าแก ต้นไม้เลี้ยงใบจนแก่ มันรู้กระแสทางลมพรมใบ

แม่ข้าเตือนมา ชาติศาสนามีก่อนแม่เกิด แม่รักแม่ทูนแม่เทิด จงชูเชิดของแม่ต่อไป

พระผู้เลิศฟ้า คือพระมหากษัตริย์ยิ่งใหญ่ รักษาของแม่เอาไว้ อย่าเปลี่ยนอะไรของแม่เลยหนา

แม่.. แกสั่งช่างมีความหมาย กบใดเลือกนาย จะตายอย่างไม่เป็นท่า แม่ข้าเตือนไว้ข้าซึ้งใจในเจตนา ข้าจำคำเตือนแม่ข้า ให้โตเท่าฟ้าเปลี่ยนข้าไม่ไหว”
ครับ..เชื่อว่าคอเพลงลูกทุ่งต้องเคยคุ้นหูเป็นอย่างดีกับน้ำเสียงหวานแสนไพเราะของคุณสุนารี ราชสีมา ชื่อเพลงว่า “คำเตือนของแม่”..

คำร้อง/ทำนองโดย “ลพ บุรีรัตน์” ศิลปินแห่งชาติ และเรียบเรียงดนตรีโดยครูจิตรกร บัวเนียม

ซึ่งก็นานมากที่ไม่ได้ยิน-ได้ฟัง บังเอิญวันสองวันก่อนเปิดเจอในยูทูบ ฟังแล้วก็หวนคิดถึงคนแต่งที่ลาจากโลกนี้ไปหลายปีแล้ว

ครูลพได้แต่งเพลงนี้เสมือนผู้มาก่อนกาล และไม่ว่าจะฟังตอนไหน-เมื่อไหร่ ก็ให้อารมณ์ความรู้สึกอบอุ่นใจในคำที่แม่เตือน..

“ชาติศาสนามีก่อนแม่เกิด แม่รักแม่ทูนแม่เทิด จงชูเชิดของแม่ต่อไป พระผู้เลิศฟ้า คือพระมหากษัตริย์ยิ่งใหญ่ รักษาของแม่เอาไว้ อย่าเปลี่ยนอะไรของแม่เลยหนา”

น่าเสียดายที่เด็กๆ-เยาวชนไม่ได้จดจำ “คำเตือนของแม่” แต่กลับไปเชื่อ-ไปหลงในคำบิดเบือน ปลุกปั่นของคนคณะหนึ่ง ชาติ-บ้านเมืองจึงเลยวุ่นวาย-แตกแยก!

แม้แต่.. “ชาติศาสนามีก่อนแม่เกิด แม่รักแม่ทูนแม่เทิด จงชูเชิดของแม่ต่อไป” ก็ไม่ได้ใส่ใจหวงแหน ปกปักรักษา..

กระทั่ง.. “พระผู้เลิศฟ้า คือพระมหากษัตริย์ยิ่งใหญ่ รักษาของแม่เอาไว้ อย่าเปลี่ยนอะไรของแม่เลยหนา” ก็พยายามที่จะ “เปลี่ยนแปลง-ล้มล้าง” อยู่ตลอดเวลา!

นี่..บอกตามตรง ผมฟังเพลงนี้ทีไรก็ให้นึกแปลกใจไปเสียทุกครั้ง..ทั้งคนแต่ง-คนร้อง-คนเรียบเรียง ไม่เคยได้รับรางวัลเชิดชูจากสถาบันไหน..

หรือว่า “คำเตือนของแม่” นี้ ไม่มีคุณค่าอะไรเลย?

เอ้า..เฮ้ย นายภูมิธรรม เวชยชัย ไฉนถึงพูดเยี่ยงนี้.. “ตนได้ขอบคุณสหรัฐ ที่มีส่วนช่วยให้ผลมีส่วนให้ประเทศเราพ้นวิกฤตในครั้งนี้”

เราวิกฤตอะไรหรือ? เพราะการต่อสู้ของทหารก็ดำเนินการไปตามยุทธวิธีที่ไม่ได้เพลี่ยงพล้ำเสียท่าให้กับข้าศึกอย่างเขมรแต่อย่างใด

นายฮุน มาเนต ลูกชายนายฮุน เซน เสียมากกว่าที่ควรจะเอ่ยปาก “ขอบคุณสหรัฐที่ช่วยให้ประเทศเขมรพ้นวิกฤต” ด้วยเพราะ “วิกฤต” ขนาดหนัก ทหารล้มตายเป็นว่าเล่นแล้วจริงๆ..

จึงได้แจ้นไปฟ้อง ขอร้อง ขอความช่วยเหลือจากประเทศโน้น-ประเทศนี้ โดยที่ไทยเราไม่ได้ดิ้นรนเรียกร้องอะไรกับใคร แล้วทำไมต้องนอบน้อม..

ขอบคุณ (ทรัมป์) สหรัฐเล่า..หือ?

หรือ..มีอะไรที่นอกเหนือไปกว่ายุติการสู้รบ ถึงได้พินอบพิเทา เสมือนหนึ่งกำลังจะรอดจากปากเหว-ภาษี เพราะมีประโยคหนึ่งที่หลุดจากปากนายภูมิธรรม..

“และเชื่อว่าเมื่อสหรัฐเริ่มต้นจากความรู้สึกที่ดีในการเป็นหุ้นส่วนยุทธศาสตร์ที่ดีต่อกัน การเจรจาภาษีจะเป็นไปในทางที่ดี”

ซึ่งคำว่า “หุ้นส่วนยุทธศาสตร์ที่ดีต่อกัน” นั้น จะหมายความว่าอย่างไร นายภูมิธรรมน่าจะอธิบายให้ประชาชน-คนไทยได้ฟังชัดๆ

เพราะต้องยอมรับ ประชาชน-คนไทยหมดสิ้นความศรัทธา-เชื่อมั่น-ไว้วางใจต่อนายภูมิธรรมและรัฐบาลนี้ไปแล้ว..

เข้าใจ๋ก่อ?.

สันต์ สะตอแมน