POP: ‘โจ คารอฟฟ์’ นักออกแบบกราฟิกอเมริกัน ผู้ออกแบบโลโก้ ‘007’ ให้ภาพยนตร์เจมส์ บอนด์ เสียชีวิตแล้ว ด้วยวัย 103 ปี
เมื่อวันที่ 17 สิงหาคม 2025 มีรายงานว่า ‘โจ คารอฟฟ์’ (Joe Caroff) นักออกแบบกราฟิกชาวอเมริกัน เจ้าของผลงานการออกแบบในโลกภาพยนตร์จำนวนมาก ซึ่งหนึ่งในผลงานไอคอนิกที่เขาออกแบบคือโลโก้‘007’ ที่เป็นกระบอกปืนของภาพยนตร์ ‘เจมส์ บอนด์’ จากไปในวัย 103 ปี
เรื่องนี้ได้รับการยืนยันจากลูกชายของเขาว่าเขาเสียชีวิตที่บ้านพักคนชราในเมืองแมนฮัตตัน ก่อนครบรอบวันเกิดของเขาเพียง 1 วัน
คารอฟฟ์เกิดเมื่อวันที่ 18 สิงหาคม 1921 ที่รัฐนิวเจอร์ซี จบการศึกษาด้านการออกแบบโฆษณา จากสถาบันแพรตต์ (Pratt Institute) ในปี 1942 โดยหลังจากนั้นเขาทำงานออกแบบให้กับงานประเภทต่างๆ เช่น ปกหนังสือ ปกอัลบั้ม โปสเตอร์ภาพยนตร์ ฟอนต์ประกอบภาพยนตร์ เป็นต้น
โดยเฉพาะโลโก้ไอคอนิก ‘007’ ของภาพยนตร์ชุด ‘เจมส์ บอนด์’ ซึ่งเขาได้รับการว่าจ้างจากเดวิด แชสแมน (David Chasman) ผู้บริหารของ United Artist ให้ทำหัวจดหมายสำหรับประชาสัมพันธ์ภาพยนตร์เจมส์ บอนด์ ‘Dr.No.’ ที่ฉายในปี 1962
คารอฟฟ์เล่าที่มาของโลโก้ดังกล่าวในปี 2021 ว่า “ผมอยากได้อะไรเล็กๆ ไว้ตกแต่งด้านบน”
“ผมรู้ว่ารหัส [เจมส์ บอนด์] คือ 007 แล้วตอนที่ผมวาดเส้นขีดของเลข 7 ผมก็คิดว่า ‘มันดูเหมือนด้ามปืนเลยนะ’ มันเป็นความคิดที่เกิดขึ้นทันทีแบบไม่ต้องพยายามเลย เหมือนความสร้างสรรค์ที่ผุดขึ้นมาในทันทีทันใด” บวกกับแรงบันดาลใจจากปืนพกวอลเธอร์ พีพีเค (Walther PPK) ที่ ‘เอียน เฟลมมิง’ (Ian Fleming) เจ้าของบทประพันธ์นวนิยายเจมส์ บอนด์ 007 ชื่นชอบ
เขาได้รับค่าตอบแทนจากการออกแบบดังกล่าว 300 ดอลลาร์ ในปี 1963 และนั่นก็เป็นการจ่ายค่าตอบแทนเพียงครั้งเดียว เพราะแม้โลโก้ดังกล่าวจะถูกปรับเพียงเล็กน้อยและใช้กับภาพยนตร์ในภาคต่อๆ มา แต่เขาก็ไม่ได้ค่าลิขสิทธิ์ ส่วนแบ่ง หรือแม้แต่เครดิตที่ปรากฏบนจอภาพยนตร์
ถึงกระนั้นเขาก็ระบุว่าโลโก้นี้กลับทำให้เขาได้งานตามมาอีกมาก “มันเหมือนเป็นผลงานประชาสัมพันธ์เล็กๆ ส่วนตัวให้กับผมเอง”
อย่างไรก็ตาม โปรดิวเซอร์เจมส์ บอนด์คนก่อนหน้าอย่าง บาร์บารา บร็อกโคลี (Barbara Broccoli) และไมเคิล จี. วิลสัน (Michael G. Wilson) ได้มอบนาฬิกาโอเมกาที่สลักโลโก้ 007 ให้คารอฟฟ์เป็นของขวัญในวันเกิดครบรอบอายุ 100 ปี
นอกจากนี้ เขายังมีส่วนในเบื้องหลังโปสเตอร์ภาพยนตร์ดังๆ ในยุค 60s-80s เช่น West Side Story (1961), Last Tango in Paris (1972), Cabaret (1972), Manhattan (1979), และ Gandhi (1982) เป็นต้น
สำหรับแนวทางที่เขายึดถือในการออกแบบงาน มีอยู่เพียงสิ่งเดียว นั่นคือ ‘ความมีชีวิตชีวา’ โดยเขากล่าวไว้ในสารคดี By Design: The Joe Caroff Story ของ TCM ปี 2022 ว่า “ผมอยากให้มันมีชีวิต ไม่ใช่นอนแบนราบอยู่อย่างไร้พลัง”