Night Cruising

ผมขี่มอเตอร์ไซค์คู่ใจ เดินทางไปอย่างไร้จุดหมาย เพียงต้องการปล่อยความคิดแล่นไปบนท้องถนน ในยามราตรีผู้คนหลับใหล แสงไฟที่สลัว ความสงบที่เงียบสงัด

เพราะในเมืองมันช่างวุ่นวาย เสียงดัง ต่างคนต่างรีบเร่งในเส้นทางของตัวเอง มีเพียงช่วงเวลาแห่งการปลอบประโลมของราตรีกาล ที่ช่วยเยียวยาไม่ให้ผมถูกกลืนกินโดยสายพานแห่งการผลิตของเมืองนี้

รถเคลื่อนไปข้างหน้าอย่างช้าๆ โดยที่ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ใด ถนนโล่งไร้รถราแล่นผ่านยังพอทำให้ผมสามารถขับรถไปได้อย่างช้าๆ อย่างไม่ต้องเร่งรีบ ลมเย็นๆ ที่พัดมาโดนใบหน้า พร้อมกับกลิ่นของความอิสระ แม้จะเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ แต่มันก็ทำให้ผมพร้อมสำหรับการดำเนินชีวิตในเช้าวันใหม่