อดีตนร.ดีเด่นหายตัวไปนาน 10 พ่อแม่รู้ข่าวอีกทีใจสลาย ยื้อชีวิตลูกชายไว้ไม่ทัน
นักเรียนชายชาวจีนผู้เรียนเก่งซึ่งได้รับความหวังจากครอบครัวว่าจะมีอนาคตสดใส กลับหายตัวไปอย่างลึกลับนานถึง 10 ปี
หวัง กวง เป็นเด็กหนุ่มที่เกิดในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในมณฑลหูเป่ย ประเทศจีน พ่อของเขาคือหวัง ไต้หง หัวหน้าครูโรงเรียนเอกชนระดับมัธยมต้น ส่วนแม่ประกอบอาชีพทำไร่ทำนา ตั้งแต่เด็ก กวงได้รับการปลูกฝังอย่างเข้มงวดจากพ่อให้ตั้งใจเรียน กลายเป็นนักเรียนที่มีผลการเรียนดีเยี่ยม และเป็นความหวังของครอบครัวในการหลุดพ้นจากความยากจน
เมื่อกวงสอบติดโรงเรียนมัธยมปลายชั้นนำด้วยผลการเรียนโดดเด่น คุณพ่อหวังมั่นใจว่าลูกชายจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยชั้นนำได้ และเปิดประตูสู่อนาคตที่สดใส
อย่างไรก็ตาม ความกดดันจากการเรียนและการขาดความใส่ใจจากครอบครัวทำให้หวัง กวงค่อย ๆ เบี่ยงเบนจากความคาดหวังของพ่อแม่ ในปีสุดท้ายของมัธยม ครูประจำชั้นแจ้งกับครอบครัวว่ากวงเริ่มละเลยการเรียน และมักแอบหนีออกจากหอพักไปเล่นเกมบ่อยครั้ง คุณพ่อหวังจึงโกรธจัด เดินทางไปโรงเรียนเพื่อตำหนิลูกชายต่อหน้าคุณครูและเพื่อน ๆ
หวัง กวงรับผิดและสัญญาว่าจะตั้งใจเรียนให้มากขึ้น สุดท้ายเขาสอบติดมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีอู่ฮั่น กลายเป็นหนึ่งในนักศึกษาจากหมู่บ้านที่หาได้ยาก
ในสายตาคนอื่น คุณพ่อหวังได้เลี้ยงดูลูกชายที่มีความสามารถอย่างดีเยี่ยม กวงเลือกเรียนสาขาวิศวกรรมเคมี ซึ่งเป็นสาขาที่มีอนาคตดี เมื่อเรียนจบจะไม่ต้องกังวลเรื่องงาน ทำให้ครอบครัวมีโอกาสพ้นจากความยากจน
อย่างไรก็ตาม คุณพ่อหวังยังไม่พอใจ เพราะมองว่า มหาวิทยาลัยนี้ยังไม่โด่งดังพอและต้องการให้ลูกชายสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงมากกว่า แม้จะถูกกดดันจากพ่อ แต่หวัง กวงก็เลือกที่จะเรียนที่นี่ เพื่อหลีกเลี่ยงการเรียนซ้ำอีก 1 ปี
ทางเลือกผิดพลาดและการหายตัวไปอย่างลึกลับ
หลังเข้ามหาวิทยาลัย หวัง กวงเริ่มกลับบ้านน้อยลง และเริ่มติดเกมเมื่อหลุดพ้นจากการควบคุมของพ่อแม่ ในปีที่ 2 ที่เรียน ที่ปรึกษาด้านการศึกษาได้ติดต่อแจ้งคุณพ่อหวังว่าลูกชายมักขาดเรียนบ่อยและสอบตกหลายวิชา จนอาจไม่สามารถจบการศึกษาได้ทันเวลา แม้ถูกพ่อว่ากล่าวอย่างหนัก นักเรียนชายก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง
ผลลัพธ์คือเขาไม่สามารถสำเร็จการศึกษาได้ตามกำหนด จึงเก็บข้าวของกลับบ้าน แต่แทบไม่ได้พูดคุยกับพ่อแม่เลย
ไม่นานหลังจากนั้น หวัง กวงขอไปทำงานข้างนอกและสัญญาว่าจะกลับมาเข้าสอบจบ คุณพ่อหวังจึงยินยอม มอบเงินค่าครองชีพเล็กน้อยให้ พร้อมส่งลูกชายขึ้นรถไฟไปยังอู่ฮั่น
อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นชายหนุ่มก็หายตัวไปโดยสิ้นเชิง
1 ปีผ่านไป คุณพ่อหวังไปสอบถามที่มหาวิทยาลัยและพบว่าลูกชายไม่ได้เข้าสอบจบ ครอบครัวหวังตกอยู่ในความสิ้นหวัง เพราะไม่รู้ว่าลูกชายอยู่ที่ไหน
ความจริงแล้ว หวัง กวงใช้เงินที่พ่อให้มาเพื่อดำรงชีวิตในร้านอินเทอร์เน็ตคาเฟ่ที่เมืองอู่ฮั่น เขาหาเลี้ยงตัวเองด้วยการเล่นเกมและบริหารหลายบัญชีพร้อมกัน ด้วยทักษะการเล่นเกมที่ยอดเยี่ยม ทำให้เขามีแฟนคลับมากมายบนโลกออนไลน์ บางคนยังมาเยี่ยมชมและถ่ายวิดีโอขณะเขาเล่นเกมด้วย
อย่างไรก็ตาม ชีวิตที่ไม่มั่นคงในร้านเกมทำให้สุขภาพของเขาเสื่อมถอยลงเรื่อย ๆ หวัง กวงนอนบนโซฟาเก่า ๆ หาเงินได้แค่พอเลี้ยงตัว ไม่สามารถเช่าห้องพักได้
เป็นเวลาเกือบ 9 ปีที่เขาแทบไม่เคยออกจากร้านอินเทอร์เน็ต ถึงแม้จะไอเรื้อรังหลายครั้งและถูกเจ้าของร้านแนะนำให้ไปพบแพทย์ แต่เขาก็ไม่สนใจ เพราะมัวแต่ยุ่งกับการดูแลบัญชีเกมถึง 20 บัญชี
เขานั่งหน้าคอมพิวเตอร์นานเป็นชั่วโมงทุกวัน หายใจในอากาศอับชื้นและได้รับรังสีจากหน้าจอ ส่งผลให้สุขภาพย่ำแย่ลงทุกที
จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาล้มพับหมดสติในร้านเกม เจ้าของร้านจึงโทรแจ้งตำรวจ และหวัง กวงถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลในสภาพหายใจลำบากและเจ็บปวด
ด้วยข้อมูลจากตำรวจ โรงพยาบาลจึงติดต่อครอบครัวของกวงได้
หลังจากไม่ได้พบกันมา 10 ปี หวัง ไต้หง และภรรยารีบไปโรงพยาบาลในคืนวันนั้น เมื่อเห็นลูกชาย พวกเขาตกใจอย่างหนัก เพราะหวัง กวงผอมแห้ง ผิวหนังหยาบกร้าน ร่างกายอ่อนแอ จากการตรวจร่างกาย แพทย์วินิจฉัยว่าเขาเป็นเยื่อหุ้มสมองอักเสบจากวัณโรค พร้อมโรคร้ายแรงอื่น ๆ อีกหลายชนิด เมื่อได้รับผลตรวจที่ระบุโรคต่าง ๆ ของลูก ชายและหญิงผู้เป็นพ่อแม่ถึงกับทรุดตัวร้องไห้ด้วยความเสียใจ
ในเวลานั้น หวัง กวงได้เล่าถึงสาเหตุที่หนีออกจากบ้านว่าเกิดจากความกดดันจากพ่อ และความอายที่ไม่สามารถตอบสนองความคาดหวังได้ เมื่อเห็นเพื่อนร่วมวัยประสบความสำเร็จ เขารู้สึกด้อยค่าและมองตัวเองเป็นผู้ล้มเหลว จึงหลบหนีเข้าสู่โลกเสมือนจริง ที่ซึ่งเขาได้รับการยกย่องและยอมรับ เพื่อหลีกหนีความจริง
เพียง 1 สัปดาห์หลังเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาล หวัง กวงก็เสียชีวิต
บัญชีธนาคารสองบัญชีของเขามียอดเงินไม่เกิน 700 หยวน (ประมาณ 3,000 บาท)
ครอบครัวหวังจึงตกอยู่ในความเศร้าโศกอย่างสุดซึ้งหลังจากการจากไปของลูกชาย
คุณพ่อยังคงยืนยันว่าเกมออนไลน์คือสาเหตุทำลายลูกชาย ขณะที่คุณแม่ร้องไห้สะอึกสะอื้นทุกครั้งเมื่อเอ่ยถึงหวัง กวง