95 ปีไม่มีทิ้งกัน! เรื่องราวซึ้งใจ “ตาทวด-เหลน” สอนกันคนละภาษา ผสานรักข้ามยุคดิจิทัล
เมื่อวันที่ 6 ก.ค. ผู้สื่อข่าวได้เดินทางไปยังร้านอาหาร “บ้านครัวอิ่มสุข” ในตำบลคลองสวนพลู อำเภอพระนครศรีอยุธยา จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เพื่อสัมผัสเรื่องราวความประทับใจของสายสัมพันธ์ข้ามรุ่นที่กลายเป็นหัวข้อพูดคุยในครอบครัวและชุมชน
ที่นั่น พบนายแก้ว สุโข วัย 95 ปี กำลังนั่งสอนอ่านภาษาไทยให้กับเหลนชาย ด.ช.ชัยวลัญช์ ด้วยความตั้งใจและใจรัก ทั้งสองร่วมแบ่งปันเวลาอย่างอบอุ่น ตาทวดเล่าว่าตนเองเริ่มสอนเหลนมาตั้งแต่ตอนอนุบาล ผ่านการเรียนทาง DLTV จนถึงชั้นประถมศึกษา แม้ต่อมาจะไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน แต่ทุกครั้งที่เหลนมาเยี่ยม จะนำหนังสือมาให้สอนอ่าน บ้างก็อ่านกลอน บ้างก็สวดมนต์ และทุกวันนี้เหลนก็สามารถสวดมนต์ได้อย่างคล่องแคล่ว
นอกจากการสอนอ่าน เขายังเล่าว่าในยุคดิจิทัลนี้ เหลนช่วยสอนตาทวดใช้สมาร์ตโฟน เรียนรู้แอปพลิเคชัน และการใช้งานอินเทอร์เน็ตอย่างสนุกสนาน “ผมสอนเขาเรื่องภาษาไทย เขาสอนผมเรื่องเทคโนโลยี เป็นการแลกเปลี่ยนความรู้ที่ดีมาก” ตาทวดแก้วเล่าด้วยรอยยิ้ม
ตาทวดยังเผยความรักที่มีต่อลูกหลานและเหลนชายอย่างอบอุ่น “ผมรักลูกหลานทุกคน แต่ปลื้มใจที่สุดที่เหลนไม่เคยรังเกียจผม แม้จะอยู่ใกล้ชิดกับตาทวดอายุมาก บางครั้งนอนด้วยกัน หอมกัน กินข้าวจานเดียวกัน ผมยังเคยนึกว่าเขาจะรังเกียจผิวหนังตาผม แต่ไม่เลย เขารักผม ผมก็รักเขา”
ด้าน ด.ช.ชัยวลัญช์ วัย 9 ขวบ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนประตูชัย เล่าว่า ตาทวดเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็ก และวันหยุดจะมาเยี่ยมตาทวดเสมอ พร้อมเรียนรู้บทสวดมนต์และภาษาไทยกับตาทวดเป็นประจำ “ตาทวดใจดีมาก ผมรักตาทวดครับ”
ก่อนจากกัน ทั้งสองโผเข้ากอด หอมแก้มกันอย่างอบอุ่น ภาพแห่งความรักและสายสัมพันธ์ที่ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนแปลงอย่างไร ความรักในครอบครัวยังคงมั่นคงและอบอุ่นเสมอไป