“Miss Universe” เวทีนางงามระดับตำนาน เกิดจากไฟแค้นของแบรนด์ชุดว่ายน้ำ?

หนึ่งในอีเวนต์สำคัญประจำปีที่หลายคนรอคอย คือการเวียนมาถึงของ “มิสยูนิเวิร์สไทยแลนด์” (MUT) การประกวดเพื่อเฟ้นหาสาวไทยเป็นตัวแทนไปชิงมงกุฎ “มิสยูนิเวิร์ส” (Miss Universe) การประกวดนางงามระดับนานาชาติ 1 ใน 4 ของเวทีนางงามระดับบิ๊กโฟร์ ร่วมกับ มิสเวิลด์ มิสอินเตอร์เนชันแนล และมิสเอิร์ธ

มิสยูนิเวิร์สเป็นการประกวดนางงามที่มีชื่อเสียงและเป็นที่รู้จัก และได้รับการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์ทุกปี โดยมีผู้เข้าชมหลายล้านคนทั่วโลกเพื่อส่งแรงใจแรงเชียร์ให้กับสาวงามจากประเทศของพวกเขา

ในแต่ละปี มิสยูนิเวิร์สได้สร้างผู้หญิงที่เป็นตัวแทนของความงาม ทั้งจากภายในและภายนอก เป็นตัวแทนของคนที่พยายามสร้างสรรค์สังคมที่ดีขึ้น และเป็นผู้ส่งต่อแรงบันดาลใจให้หญิงสาวอีกมากกล้าที่จะลุกขึ้นมาสร้างความเปลี่ยนแปลงหรือต่อสู้กับปัญหา

แต่หลายคนอาจไม่รู้ว่า เวทีที่สร้างไฟแห่งความหวังนี้ มีจุดเริ่มต้นมาจากไฟแห่งความแค้น

เหตุเกิดจากชุดว่ายน้ำ

ความจริงแล้วชื่อ “มิสยูนิเวิร์ส” ถูกใช้ครั้งแรกโดยเวทีประกวด International Pageant of Pulchritude ในปี 1926

การประกวดดังกล่าวจัดขึ้นเป็นประจำทุกปีจนถึงปี 1935 เมื่อเกิดภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ (Great Depression) และเหตุการณ์อื่น ๆ ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 นำไปสู่การล่มสลายของเวทีนี้

ในเวลาเดียวกัน ที่สหรัฐฯ มีการประกวด “มิสอเมริกา” (Miss America) มาตั้งแต่ปี 1921 แต่เกิดประเด็นดรามาในการประกวดปี 1951

โดยปีดังกล่าว มี Pacific Knitting Mills บริษัทเสื้อผ้าในรัฐแคลิฟอร์เนียและผู้ผลิตชุดว่ายน้ำแบรนด์ Catalina เป็นหนึ่งในสปอนเซอร์

แต่ปรากฏว่าผู้ชนะการประกวดมิสอเมริกา 1951 โยลันเด เบตเบเซ ปฏิเสธที่จะสวมชุดว่ายน้ำของแบรนด์ Catalina ในการถ่ายรูปประชาสัมพันธ์ ซึ่งเป็นหนึ่งในเงื่อนไขสำคัญสำหรับการสนับสนุนของแบรนด์

ในปีต่อมา 1952 Pacific Knitting Mills ได้ถอนการสนับสนุนมิสอเมริกาและก่อตั้งเวทีการประกวดของตัวเอง โดยใช้ชื่อว่า “มิสยูเอสเอ” (Miss USA) และปีเดียวกันนั้นยังเล่นใหญ่ ด้วยการตั้งเวทีประกวดนางงามระดับโลก ภายใต้ชื่อ “มิสยูนิเวิร์ส” โดยตั้งองค์กรมิสยูนิเวิร์ส (MUO) ขึ้นมาเพื่อ

แจ็กกี ลอฟเฮรี จากนิวยอร์ก คว้าตำแหน่งมิสยูเอสเอเป็นคนแรกในปี 1952 ขณะที่การประกวดมิสยูนิเวิร์สครั้งแรกจัดขึ้นที่ลองบีช รัฐแคลิฟอร์เนีย โดยได้รับการสนับสนุนทางการเงินจากยูนิเวอร์แซล พิกเจอร์ส และแพนอเมริกันเวิลด์แอร์เวย์ส

ครั้งนั้นมีผู้เข้าร่วมจาก 30 ประเทศ มงกุฎตกเป็นของ อาร์มี คูเซลา วัย 17 ปี จากฟินแลนด์ สร้างประวัติศาสตร์ในฐานะผู้ครองตำแหน่งคนแรก

ที่น่าสนใจคือ ผู้เข้าประกวดมิสยูนิเวิร์สในยุคแรกมีข้อกำหนดเพียงว่า ต้องมีอายุระหว่าง 17 ถึง 24 ปี และไม่เคยมีกฎเกณฑ์ห้ามผู้ที่แต่งงานหรือมีบุตรแล้วเข้าร่วมการประกวด กระทั่งปี 1957 จึงมีการนำกฎดังกล่าวมาใช้

การแข่งขันมิสยูนิเวิร์สถูกถ่ายทอดทางโทรทัศน์ครั้งแรกในปี 1955 ทางช่อง CBS ก่อนที่อีก 5 ปีต่อมา ทาง CBS ได้ซื้อลิขสิทธิ์และย้ายการจัดงานไปยังไมอามีบีช รัฐฟลอริดา

นั่นทำให้รัฐแคลิฟอร์เนียไม่พอใจกับการสูญเสียโครงการสำคัญดังกล่าว จึงได้จัดการประกวดนางงามทางเลือกขึ้นที่ลองบีช ซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อ มิสอินเตอร์เนชันแนล นั่นเอง

จนกระทั่งปี 1972 การประกวดได้ยุติการจัดในสถานที่ถาวร และเริ่มการเวียนเจ้าภาพไปยังประเทศต่าง ๆ โดยเริ่มจัดที่เปอร์โตริโกก่อน

มิสยูนิเวิร์สมีเจ้าของมาแล้วเกือบ 10 ราย

องค์กรมิสยูนิเวิร์สมีเจ้าของหลายรายตลอดประวัติศาสตร์ การเปลี่ยนมือครั้งแรกเกิดขึ้นในปี 1958 เมื่อ Kayser-Roth Corporation ผู้ผลิตชุดชั้นในและถุงน่อง ได้เข้าซื้อ Pacific Knitting Mills ซึ่งครอบคลุมมาถึงมิสยูนิเวิร์สด้วย

จากนั้นในปี 1967 Kayser-Roth ได้ขายการประกวดนี้ให้กับ Gulf and Western เป็นกลุ่มบริษัทสัญชาติอเมริกัน เดิมทีบริษัทมุ่งเน้นไปที่การผลิตและการสกัดทรัพยากร แต่ได้เริ่มเข้าซื้อกิจการบริษัทบันเทิงหลายแห่ง ทั้งสตูดิโอผลิตภาพยนตร์ Paramount Studio และบริษัทเกม SEGA จนต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น Paramount Communications

มิสยูนิเวิร์สอยู่ภายใต้การกำกับของ Paramount Communications อยู่นานเกือบ 30 ปี โดยในช่วงทศวรรษ 1980 จำนวนผู้เข้าประกวดเริ่มลดลง กระบวนการคัดเลือกและการเตรียมการถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่ายืดเยื้อเกินไป ทำให้ในช่วงทศวรรษ 1990 มีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เกี่ยวกับประเทศที่เข้าร่วมและกฎระเบียบ

ประเทศยุคหลังสหภาพโซเวียตเริ่มส่งผู้เข้าร่วมประกวด และผู้เข้าประกวดจะถูกตัดสินไม่เพียงแต่จากรูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสติปัญญา อารมณ์ขัน และคุณสมบัติส่วนบุคคลอื่น ๆ ด้วย นอกจากนี้เกณฑ์อายุถูกปรับเป็น 18-27 ปี

อย่างไรก็ตาม มิสยูนิเวิร์สยังคงประสบความล้มเหลวทางการเงิน จนแม้แต่ Catalina แบรนด์ชุดว่ายน้ำเดิมที่เป็นผู้ให้กำเนิดยังประกาศถอนตัวจากการสนับสนุนในปี 1994

Viacom บริษัทสื่อที่แยกตัวออกมาจาก CBS ได้เข้าซื้อกิจการ Paramount Communications ในปี 1994 ทำให้ได้สิทธิ์การดูแลมิสยูนิเวิร์สมาด้วย แต่ก็กอบกู้สถานการณ์ของเวทีประกวดไม่ได้ จนต้องขายกิจการบางส่วนให้กับ ITT Corporation บริษัทผลิตชิ้นส่วนเฉพาะทางสำหรับตลาดการบินและอวกาศ การขนส่ง พลังงาน และอุตสาหกรรม ซึ่งก็อยู่ในมือแค่ในเวลาสั้น ๆ เช่นกัน

ในปี 1996 ขณะที่มิสยูนิเวิร์สกำลังจะล้มละลายนั้น มหาเศรษฐีผู้โด่ง และว่าที่ประธานาธิบดีในอนาคต “โดนัลด์ ทรัมป์” ก็ตัดสินใจเข้าซื้อองค์กรมิสยูนิเวิร์ส

ทรัมป์แต่งตั้ง พอลลา ชูการ์ต โปรดิวเซอร์ ให้เป็นประธานองค์กรมิสยูนิเวิร์ส และรีแบรนด์ใหม่ ให้การประกวดนางงามกลายเป็นแบรนด์อิสระและได้รับเงินทุนจากภาคเอกชนหลายพันล้านดอลลาร์ สามารถกอบกู้เวทีประกวดที่เกือบจะเหลือแต่ชื่อได้สำเร็จ

อย่างไรก็ตาม ในปี 2015 ถ้อยแถลงในการหาเสียงเลือกตั้งประธานาธิบดีของทรัมป์เกี่ยวกับนโยบายการเข้าเมืองทำให้ปานามาและเม็กซิโกถอนตัวจากการประกวด และอดีตผู้ครองตำแหน่งชาวเวเนซุเอลาก็ได้วิพากษ์วิจารณ์เขาอย่างเปิดเผย

ไม่เพียงเท่านั้น ทรัมป์ยังถูกแฉว่าใช้อำนาจความเป็นเจ้าของเวทีมิสยูนิเวิร์สในการแสดงพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมในกองประกวด

RollingStone ได้รวบรวมการกระทำของทรัมป์ไว้ ทั้งข่าวลือว่าทรัมป์เข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของมิสทีนยูเอสเอ ซึ่งมีเด็กสาวอายุเพียง 15 ปีกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้ากันอยู่ รวมถึงเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของมิสยูเอสเอในปี 2001

ทรัมป์ยังเคยกล่าวในรายการวิทยุของ ฮาเวิร์ด สเติร์น เมื่อปี 2005 ซึ่งเขาโอ้อวดว่า ได้ทำอย่างที่มีคนออกมาแฉจริง ๆ “ผมจะไปหลังเวทีก่อนเริ่มรายการ ทุกคนกำลังแต่งตัวและเตรียมพร้อมทุกอย่าง”

เขายังพูดในรายการดังกล่าวด้วยว่า ตอนที่เขาซื้อมิสยูนิเวิร์สมา เหมือนมีแต่ “ลูกหมาป่วย” ความฮอตของผู้เข้าประกวดลดลงอย่างมากในช่วงหลายปีก่อนหน้านั้น เขาอธิบายกับสเติร์น เพราะกรรมการเริ่มให้ความสำคัญกับสมองมากกว่าความงาม “พวกเขามีคนที่ภูมิใจอย่างยิ่งที่ผู้หญิงหลายคนได้เป็นหมอ ซึ่งเป็นเรื่องที่ผมไม่สนใจ”

มิสยูนิเวิร์สคนแรกในสมัยที่ทรัมป์เป็นเจ้าของเวทีคือ อลิเซีย มาชาโด มิสเวเนซุเอลา ซึ่งมาชาโดเคยให้สัมภาษณ์ว่า ทรัมป์เรียกเธอว่า “มิสหมู” เพราะเธออ้วนขึ้น และ “มิสแม่บ้าน” เพราะเธอเป็นชาวละติน

ทรัมป์ยังพูดติดตลกว่าในฐานะเจ้าของการประกวด มันอาจเป็น “หน้าที่” ของเขาที่จะต้องนอนกับผู้เข้าแข่งขัน

นอกจากนี้ ยังมีคลิปเสียงทรัมป์จากปี 2009 ที่ทรัมป์ขอความช่วยเหลือจากผู้เข้าแข่งขันในการเลือกผู้หญิงที่สวยที่สุดก่อนการประกวดจริง เพื่อคัดเอาคนสวยเหล่านั้นออก จนรู้จักกันในชื่อ “กฎของทรัมป์”

นั่นทำให้ทรัมป์ถูกกดดันจนต้องขายมิสยูนิเวิร์สให้กับบริษัทเอเจนซีจัดหางาน WME/IMG แต่ยังคงใช้ทีมบริหารเดิมในการดูแลมิสยูนิเวิร์ส นำโดย พอลลา ชูการ์ต

จนในเดือน ต.ค. 2022 “แอน-จักรพงษ์ จักราจุฑาธิบดิ์” นักธุรกิจชาวไทย ได้ซื้อองค์กรมิสยูนิเวิร์สจาก IMG ผ่านบริษัท JKN Global Group ของเธอ

มิสยูนิเวิร์สในมือ JKN

หลังจากอยู่ภายใต้การครอบครองของผู้ชายมายาวนานถึง 70 ปี รวมถึงทรัมป์ผู้อื้อฉาว การประกวดมิสยูนิเวิร์ได้มาอยู่ในมือของ แอนน์ จักรพงษ์ นักธุรกิจ LGBT ชาวไทย โดยสืบทอดการประกวดนี้ในช่วงเวลาที่จำนวนผู้ชมลดลงและมีการวิพากษ์วิจารณ์การประกวดนางงามที่เน้นผู้หญิงเป็นวัตถุมากขึ้น

คำมั่นสัญญาของเธอคือการนำการประกวดนี้เข้าสู่โลกสมัยใหม่ แอนน์กล่าวในข่าวประชาสัมพันธ์ในเวลานั้นว่า “เราไม่เพียงแต่ต้องการสานต่อมรดกในการเป็นเวทีให้กับบุคคลผู้เปี่ยมด้วยความมุ่งมั่นจากภูมิหลัง วัฒนธรรม และประเพณีที่หลากหลายเท่านั้น แต่ยังรวมถึงการพัฒนาแบรนด์สำหรับคนรุ่นต่อไปด้วย”

การเข้าซื้อกิจการโดยบริษัท JKN Global ถูกมองว่าเป็นปัจจัยสำคัญที่จะพลิกโฉมการประกวด ซึ่งไม่อนุญาตให้ผู้หญิงข้ามเพศเข้าร่วมประกวดจนกระทั่งปี 2012 และหลังจากนั้นก็หลังจากที่เธอแพ้คดีความกับผู้เข้าประกวดมิสยูนิเวิร์สแคนาดา

ภายใต้การดูแลของแอนน์ การประกวดได้ก้าวหน้าไปบ้างเล็กน้อย โดยเปิดให้ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วและคุณแม่สามารถเข้าร่วมการแข่งขันได้ และยกเลิกข้อจำกัดเพดานอายุ 28 ปี

นอกจากนี้ ยังคงมีการประกวดชุดว่ายน้ำอยู่ แต่ในรอบนั้นไม่มีการคัดเลือกผู้เข้าประกวดอีกต่อไป และผู้หญิงสามารถเลือกชุดว่ายน้ำในแบบของตัวเองได้ ไม่ใช่แค่บิกินี่

และเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่มีสาวข้ามเพศ 2 คนเข้าร่วมการแข่งขันในปี 2023 แม้ว่าจะยังคงอนุญาตให้เฉพาะผู้เข้าประกวดข้ามเพศที่ผ่านการผ่าตัดแปลงเพศแล้วเท่านั้นก็ตาม

เดิมทีองค์กรมิสยูนิเวิร์สสร้างรายได้จากหลากหลายช่องทาง ได้แก่ ค่าตั๋ว, เงินจากสปอนเซอร์และค่าโฆษณาต่าง ๆ, สิทธิในการออกอากาศแก่เครือข่ายโทรทัศน์ทั่วโลก, สินค้าแบรนด์มิสยูนิเวิร์ส เช่น เสื้อผ้า เครื่องสำอาง และของที่ระลึก และคอนเทนต์ดิจิทัลผ่านระบบ Subscription

ต่อมามิสยูนิเวิร์สภายใต้ แอน จักรพงษ์ ยังมีการเปิดตัวธุรกิจเสริม เช่น เครื่องดื่มเพื่อสุขภาพ, ผลิตภัณฑ์บำรุงร่างกาย และกิจการนำเที่ยว เป็นอีกหนึ่งช่องทางการแสวงหารายได้

อย่างไรก็ตาม ไม่กี่ปีที่ผ่านมา JKN Global ก็ประสบปัญหาของตัวเอง เนื่องจากบริษัทได้ระดมทุนผ่านพันธบัตรเพื่อซื้อมิสยูนิเวิร์ส และในเดือน ก.ย. 2023 กลับพลาดกำหนดชำระคืนเงินกู้ประมาณ 450 ล้านบาท

ราคาหุ้นของบริษัทลดลงประมาณ 80% จนในเดือน พ.ย. ของปีนั้น เพียงไม่กี่วันก่อนที่ผู้เข้ารอบสุดท้ายจะขึ้นเวทีประกวดมิสยูนิเวิร์ส JKN Global ได้ยื่นคำร้องขอฟื้นฟูกิจการต่อศาลล้มละลายของประเทศไทย

ในเวลานั้น แอน จักรพงษ์ โพสต์ข้อความบนอินสตาแกรมว่า JKN มุ่งมั่นที่จะก้าวเป็นบริษัทที่แข็งแกร่งขึ้น ชำระหนี้ให้หมด และสัญญาว่าการประกวดมิสยูนิเวิร์สจะดำเนินต่อไป

“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น… ฉันให้ความสำคัญกับองค์กรมิสยูนิเวิร์สเป็นอันดับแรกในชีวิตเสมอ ไม่ว่ามันจะสุขหรือทุกข์แค่ไหนก็ตาม จักรวาลของเราต้องดำเนินต่อไป ต้องยิ่งใหญ่ และต้องรักษาตำแหน่งสูงสุดในฐานะโอลิมปิกความงามระดับตำนานของโลก ฉันจะเสียสละและทำทุกอย่างเพื่อความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของจักรวาลของเรา!” แอน จักรพงษ์ กล่าว

เมื่อเดือน ม.ค. 2024 เธอได้ขายหุ้น 50% ของ JKN Legacy บริษัทย่อยที่ดําเนินธุรกิจองค์กรนางงามจักรวาล Miss Universe Organization และครอบครองลิขสิทธิ์นางงามจักรวาลมิสยูนิเวิร์ส ให้กับ Legacy Holdings ในเม็กซิโก

แอน จักรพงษ์ ระบุว่า นี่เป็นการลงทุนเชิงกลยุทธ์เพื่อการเติบโตที่จะยกระดับข้อเสนอระดับนานาชาติ และเปิดโอกาสให้เราสร้างสรรค์ผลิตภัณฑ์และโอกาสใหม่ ๆ ที่จะยกระดับ เสริมพลัง และสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้หญิงยอมรับตัวตนที่แท้จริงของตนเอง

ขณะเดียวกัน ในปี 2025 บริษัท มิสแกรนด์ อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด (มหาชน) หรือ MGI ได้ทำสัญญาจัดงานประกวด Miss Universe ครั้งที่ 74 (Hosting Agreement) และได้รับสิทธิแต่เพียงผู้เดียวในการต่ออายุสัญญา ลิขสิทธิ์การจัดการประกวดมิสยูนิเวิร์สไทยแลนด์ (MUT) เป็นระยะเวลารวมกัน 20 ปี

มงกุฎแห่งความหวังของคนไทย

ตั้งแต่ปี 1952 มีนางงามจักรวาลมาแล้วมากกว่า 70 คน ในจำนวนเป็นชาวไทย 2 ท่าน คือ คุณอาภัสรา หงสกุล ในปี 1965 และ คุณภรณ์ทิพย์ นาคหิรัญกนก ในปี 1988

ณ ปี 2024 รวมแล้วไทยมีผู้คว้ามงกุฎจักรวาล 2 คน มากเป็นอันดับ 6 ของโลก ส่วนประเทศที่มีนางงามจักรวาลมากที่สุดคือสหรัฐฯ และรองลงมาคือเวเนซุเอลา

แต่ในการประกวดช่วงหลังมานี้ ถือว่าไทยเข้าใกล้ความจริงในการคว้ามงสามอย่างที่สุด เมื่อ “แอนโทเนีย โพซิ้ว” ได้เข้าไปยืนจับมือเป็น 2 คนสุดท้ายในการประกวด Miss Universe ครั้งที่ 72 หรือ Miss Universe 2023 และคว้าตำแหน่งรองอันดับ 1 มาได้อย่างสมภาคภูมิ ท่ามกลางความเสียดายของแฟน ๆ ชาวไทย

และในการประกวด Miss Universe ครั้งที่ 73 หรือ Miss Universe 2024 “โอปอล - สุชาตา ช่วงศรี” เข้าไปถึงรอบ 5 คนสุดท้าย และได้ตำแหน่งรองชนะเลิศอันดับ 3 มาครอง

มาร่วมลุ้นกันว่า จะถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่ประเทศไทยได้เป็นเจ้าของมงกุฎอีกครั้ง และต้องไม่ลืมว่า หัวใจสำคัญของเวทีประกวดนางงามจักรวาลนี้ คือการหาผู้ที่จะเป็นแสงแห่งความหวังและส่งต่อดวงไฟแห่งแรงบันดาลใจ ในโลกที่กำลังเต็มไปด้วยความท้าทายนี้

เรียบเรียงจาก (1) (2) (3) (4) (5) (6)

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

อ่านข่าวต้นฉบับได้ที่ : “Miss Universe” เวทีนางงามระดับตำนาน เกิดจากไฟแค้นของแบรนด์ชุดว่ายน้ำ?

ติดตามข่าวล่าสุดได้ทุกวัน ที่นี่

- Website : https://www.pptvhd36.com