แงะสูตร ‘ณัฐวุฒิ ใบโพธิ์วงศ์’ นักออกแบบสัตว์ประหลาด และข้อความเฉือนอาร์ตทิสต์ในยุค AI เชิดหุ่นมนุษย์

“ผมไม่ชอบหนังซูเปอร์ฮีโร ผมเชียร์สัตว์ประหลาด ชอบตัวร้าย อย่างหนัง Gundam ผมเกลียด Gundam นะ ไอ้เชี่ยนี่! หุ่นขี้โกง ผมชอบ Zack ตัวละครเขียวๆ โง่ๆ เนี่ยแหละ” ชายนักออกแบบพูดจาอย่างฉะฉาน เมื่อเริ่มเท้าความกันไปถึงเบื้องหลังกว่าจะมาเป็นอาชีพ Creature Designs หรือนักออกแบบสัตว์ประหลาดในทุกวันนี้

คำสารภาพหนึ่งหลุดออกมาว่าไม่อยากเป็นคนมีชื่อเสียงด้วยฝีปากเก่งกล้า เราบิดคำให้ดูซอฟต์ลงนิดหน่อย แต่หากคุณอยากได้ความตรงไปตรงมา เขาบอกว่าผมเป็นคนปากหมา! ทว่าแม้เขาไม่อยากโดดเด่นก็คงไม่ทันเสียแล้ว

เพราะป้ายรางวัล Concept Art Association 2024 กับการเข้าชิง 4 ผลงานสุดท้ายในหัวข้อ Exellence in Live-Action Feature : Keyframe Art ที่แปะบนผนัง ทั้งโรงงานผลิตหุ่นฟิกเกอร์เป็นเอกลักษณ์ของเขาในนาม ‘Kaiju Smuggler’ ที่ลูกค้ากรูเข้าหาอยู่ต่อเนื่อง ทำให้เหรียญน่าจะต้องรีบเปิดหนังสือวิธีรับมือกับการเป็นคนดัง วงเล็บว่าโดยเฉพาะในสายการออกแบบ

เขาคือ‘เหรียญ - ณัฐวุฒิ ใบโพธิ์วงศ์’ นักออกแบบสัตว์ประหลาดที่เกือบค่อนชีวิตเอาแต่ขลุกตัวอยู่ในสตูดิโอข้างป้าย Hollywood ตาค้างราวนกฮูกอิ่มกาแฟ อาชีพนี้ไม่มีคติสวยหรูประจำใจ จะมีก็เพียงว่าความไวเป็นเรื่องของปีศาจ!

เปิดฉากเดือด

“แรกๆ ผมอยากเป็นนักขุดกระดูกไดโนเสาร์ แต่พอไปคุยกับพ่อแม่ที่เป็นพ่อค้าหัวธุรกิจจ๋าๆ เขาก็ไม่เก็ตเท่าไหร่ แต่ตอนนั้นจำได้ว่าชอบไดโนเสาร์มาก เพราะดู Jurassic Park เนี่ยแหละ เอาแต่วาดไดโนเสาร์ในสมุดเรียน เสพหนังสัตว์ประหลาด อะไรก็ได้ที่แม่งไม่มีคนอะ และตัวจุดประกายเลยคือก็อตซิลลาที่เห็นในห้าง อยากได้มากจนลงไปนอนดิ้นอยู่ที่พื้นเลย จะเอาให้ได้ ตอนนั้นตัวละ 5,500 บาท แล้วทองบาทละ 4,000” เหรียญหัวเราะ

แน่นอนว่าเขาได้เหล่าก็อตซิลลามานอนกอดสมใจ เห็นได้จากตู้กระจกบานใส ไหนจะกล่องสะสมก็อตซิลลาความสูงเกินหัวเข่าไปจนถึงกล่องจิ๋วหลิว ความฝันแรกของเหรียญ คือการได้เป็นเจ้าของโรงงานของเล่น เขาลงทุนขายของเล่นตั้งแต่ยังเรียนอยู่มหาวิทยาลัย และผลตอบรับธุรกิจก็คือ“เจ๊งดิ!” เขาว่ามาแบบนี้

“ผมพัฒนาฝีมือการวาดรูปไปเรื่อยๆ แล้วก็เอนทรานซ์เข้าไปคณะมัลติมีเดีย มหาวิทยาลัยศิลปากร และดันเป็นครั้งแรกที่ต้องวาดคน ในใจก็คิดกูไม่ได้ชอบวาดคนเลย กูชอบวาดสัตว์ประหลาด ถึงยุคนั้นจะไม่มีใครเข้าใจ ผมก็ยังจริงจังกับมันมากนะ ผมทำให้ครอบครัวเห็นว่าผมตั้งใจ ดื้ออยู่อย่างนั้นจนได้บินไปเรียนต่อที่อเมริกา เจอเข้ากับวิชา Creature Designs”

“ตอนเรียนที่ USA ผมเลือกเรียนที่ Gnomon School of Viusal Effect : High End CG Certificate ตอนนี้โปรแกรมนี้ไม่มีแล้ว นับเป็นช่วงที่ดีที่สุดของชีวิตช่วงหนึ่งเลย ก่อนจะเรียนจบผมได้เจออาจารย์ที่เป็นคนออกแบบตัวละครธานอส เขาถามว่าเรียนจบแล้วไปไหน ผมก็บอกยังไม่รู้เลย แต่ก็ลองยื่นพอร์ตไปที่บริษัทเขาดู แล้วก็ได้ทำงานด้วยมาโดยตลอดอยู่ในสตูดิโอออกแบบ”

และจุดพีกชีวิตเหรียญ คือการออกแบบตัวละคร Demogorgon ในซีรีส์ดังเป็นพลุแตกอย่าง Stranger Things

“พูดตรงๆ เลยว่าวันที่เขาส่งบรีฟมา ผมก็ทำเหมือนรูทีนทั่วไปแหละ คิดแค่ว่าทำให้เสร็จจะได้นอน เพราะระหว่างนั้นทำงานควบสองจ็อบไปด้วย มันเยอะมากจนนับไม่ได้ แล้วคุณเชื่อไหมว่าตัวละครที่ทำในหนังประมาณ 60% ทุกวันนี้ยังไม่ออกฉายเลย”

“ผมเป็นคนมีแนวคิดแปลกๆ ถ้าเปรียบในการทำงาน สมมติทำเสร็จไปงานหนึ่งก็เหมือนการเดินขึ้นภูเขาไปลูกหนึ่ง พอลงมาแล้วก็แค่เดินไปภูเขาอีกลูกหนึ่ง ผมจะรักงานตัวเองมากเมื่อมันเสร็จแล้ว เราบันทึกเวลาของเราไว้แล้วว่าฝีมือมึงเท่านี้นะ แต่เพื่อนผมบอกว่าถึงมึงจะเดินผ่านภูเขาลูกนั้นไปแล้ว แต่ไม่ได้หมายความว่ามึงจะหันกลับมาชื่นชมมันไม่ได้ ผมก็เลยเออว่ะ รักไอ้ลูกชาย Demogorgon ขึ้นมาเลย เพราะตอนนั้นผมทำโซโลเดี่ยวคนเดียวจริงๆ”

เดิมทีเหรียญไม่คาดคิดว่าสัตว์ประหลาดตัวนี้จะเป็นที่ถูกพูดถึงลั่นโลกออนไลน์ แต่ที่รู้ได้เพราะเจ้าตัวโพสต์คอนเซปต์อาร์ตการออกแบบ Demogorgon ลงในเฟซบุ๊ก และนั่นเป็นเรื่องโดยปกติของเขา “เปิดมือถืออีกทีแม่งเด้งปับๆ ๆ ผมแบบเหี้ยอะไรวะเนี่ย กูทำมาตั้งนานไม่เห็นมีใครสนใจกูเลย” เขาหัวเราะ

เพราะเหรียญเดินสายอาชีพ Creature Designs มายาวนานกว่า 10 ปี แฝงตัวอยู่เบื้องหลังการออกแบบสัตว์ประหลาดร้ายในภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ในเครือ Hollywood อย่าง Ninja Turtles, Maleficent, 300 Rise of an Empire, Aquaman อีกหลากร้อยเรื่องที่ยังไม่ได้เอ่ยถึง และ Demogorgon เป็นตัวละครที่เท่าไหร่ก็ไม่อาจนับได้

งานกู้ระเบิด

บรีฟการออกแบบ Demogorgon ที่ได้รับมาคืออะไร

“เขาต้องการสัตว์ประหลาดมืดๆ หม่นๆ ผิวขาวๆ ไม่มีหน้าแค่นี้เลย ผมเคยโดนประโยคขั้นสุด คือ เหรียญ! ขอเอเลี่ยนที่เป็นกษัตริย์ หัวล้าน หน้าเหมือนฮิตเลอร์ บนหัวมีหลอดไฟ ไม่บอกด้วยว่าเป็นหนัง Sci-Fi หรือ Futuristic พอๆ กันกับ Stranger Things ผมก็ใส่เลย อย่าได้คาดหวังว่าโห! จะมีเวลาอินกับสิ่งที่เขาพูด ไม่มี! มาถึงกูใส่อย่างเดียว แต่การไม่รู้อะไรเลยบางครั้งมันก็ดี พอรู้มากไปก็จะติดในกรอบ พลังวิเศษเดียวที่ทำให้งานมันรันจนเสร็จ คือกูจะไปนอน”

เหรียญปลุกปั้นสัดส่วน 3D ด้วยสไตล์ผอมแห้งเป็นเอกลักษณ์ ในหัวแวบปากเต่ามะเฟืองที่ด้านในเป็นเหงือกแหลมโผล่ขึ้นมาด้วยระยะเวลา 4 วัน อ่านไม่ผิดหรอก ภายใน 4 วัน!

“แบบสุดท้ายที่เสร็จผมเรียกมันว่างานกู้ระเบิด นึกภาพ คือส่งงานตีสอง เขาบอกให้แก้ตอนตีสี่ ตื่นเช้ามาสิบโมงผมต้องไปทำงานอีกแล้ว คือต้องขยี้เลย ส่งแบบสุดท้ายเสร็จก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันอีกเลย”

สเกตช์ลงกระดาษก่อนไหม

“ไม่ ผมวาดไม่เป็นนะ ฟังดูตลก แต่ผมเลิกวาดรูปมา 15 ปีแล้ว ตั้งแต่ไปที่อเมริกาผมปั้น 3D อย่างเดียวเลย ใช้โปรแกรม Zbrush เป็นหลัก ทำสัตว์ประหลาดมาได้ 14 ปี แล้วก็ทำทุกวัน แข่งกับความเร็วทุกคืน ไม่มีหลักการอะไรเลยว่าต้องร่างจากตรงไหนก่อน เหมือนเป็น Muscle Memory ไปแล้ว ทำสัตว์ประหลาดให้สวยก็เป็นเรื่องหนึ่ง แต่จะทำให้ภาพจำมันชัดก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง ยุคนี้เป็นยุคใหม่ที่ใช้โปรแกรมได้เยอะ ทำอะไรได้เยอะ ยุคผมนี่น่าจะเป็น 50 คนแรกของโลกที่ได้ทำอาชีพนี้แบบ Official คือแดกข้าวจากมันได้”

ได้อ่านสคริปต์หนังหรือเปล่า

“ไม่ได้อ่าน เจ้านายเขาจะเบรกดาวน์มาให้แล้วว่าคาแรกเตอร์ 10 ตัวนี้มึงมีเวลา 1 อาทิตย์ มึงใส่กันเข้าไปเลย อยากใส่กี่เวอร์ชันก็ใส่ไป แล้วก็รวบส่งให้ลูกค้า บางตัวผมยังไม่รู้เลยว่าทำส่งให้เรื่องอะไรอยู่ อย่างตอนนี้ผมเป็นฟรีแลนซ์ เขาก็จะส่งสคริปต์มาให้ หนาเท่านี่! มึงก็อ่านไป ถ้าตรงนี้จะได้มีโอกาสคุยกับผู้กำกับ ซูมอินกันว่าอยากให้โทนเป็นแบบไหน”

“อย่างตอนทำ Aquaman นี่เปิดโลกผมเลย แม่งมันมาก ผมคุยกับ James Wan ผ่านอีเมล แล้วเขาตอบกลับภายใน 2 นาที อาร์ตทิสต์ฝั่งผมมีอยู่ 50 คน เขาต้องตอบ 50 คน นี่ยังไม่นับรวมแผนกอื่นนะ ทำให้เข้าใจเลยว่าผู้กำกับไม่ใช่แค่กำกับอย่างเดียว แต่ต้องตัดสินใจทุกอย่าง ถ้าผมได้คุยกับผู้กำกับโดยตรงก็จะได้อีกอารมณ์หนึ่งไป”

หาแรงบันดาลใจก่อนออกแบบจากที่ไหนบ้าง

“ต้องแบ่งก่อนว่ามันมีอยู่ 2 อย่าง คือคำว่า Inspiration กับ Reference เป็นคนละเรื่องกันนะ แต่คนชอบเอามารวมกัน ปัญหาคือถ้าอยากเป็นเหมือนอาร์ตทิสต์คนนั้น แล้วเราก็วาดเหมือนเขา เราจะเสียโอกาสในการเป็นตัวเราไป อย่างผมจะแยกไว้เลยว่านี่คือ Reference ดิบ เป็นตัวสัตว์เปล่าๆ จะไม่ดู Inspiration หรือศิลปินที่ชอบ เพื่อที่เราจะปรุงสัตว์ประหลาดของเราหนึ่งตัวขึ้นมา”

“เราไม่สามารถจะเอาแฮมเบอร์เกอร์มาผัดใหม่อีกรอบได้ มันก็คงรสชาติหมาไม่แดก เราถึงต้องปรุงปลาดิบ อาหารที่สดใหม่ จะได้เป็นสัตว์ประหลาดที่ออริจินัล แต่เอาจริงๆ นะ งานที่ผมทำอยู่แม่งไม่มีเวลาเปิด Reference หรอก พอคุณทำงานไปสักพักก็จะมี Visual Library ในหัวของตัวเองอยู่แล้ว อย่างการดูสารคดีที่ติดมาตั้งแต่เด็กก็ช่วยผมได้”

ความยากของการออกแบบ Demogorgon ล่ะ

“ไม่มี ผมแค่สนุกกับ Process มาก การได้เห็นงานของตัวเองออกมาแบบที่ไม่มี AI พูดได้ว่ากูทำ 3D เสร็จแล้วนะเว้ย ด้วยเวลาใน 8 ชั่วโมง ตอนนั้นความเร็วเป็นของปีศาจจริง ตอนนี้มันต่างกัน ดูเหมือนใครๆ ก็ทำได้ จังหวะเบิร์นเอาต์ผมก็มีนะ ร่างแหลกจนต้องขอไปนั่งไร้สาระเป็นเดือนๆ”

พอเบิร์นเอาต์หรือหมดมุกแล้วทำอย่างไร

“รีดเอา อยากได้งานดีต้องรีด ต้องคิดอะไรที่เขาไม่คิดกัน ถ้าคิดไปซ้ายตลอดก็จะได้ผลลัพธ์แต่ทางซ้าย การดีไซน์ไม่มีอะไรผิด สิ่งหนึ่งที่ควรจะรู้ คือดีไซน์บางอย่างถ้ามันมีตัวตนคุณอยู่ แล้วไปเอาวิธีของคนอื่นมาใส่มันอาจจะไม่เวิร์ก แต่กับอีกคนอาจจะเวิร์ก อยู่ที่อะไรเหมาะกับคุณ ผมจะไม่พูดว่าอะไรดี หรือไม่ดี เพราะงานดีไซน์มันค่อนข้างจะนามธรรม แต่เด็กๆ ยุคนี้จะซวยหน่อย”

สิ้นประโยคทั้งห้องก็เงียบสนิท ผู้เขียนและช่างภาพมองหน้ากัน ต่างรับรู้ว่าเราเองก็เป็นเด็กยุคนี้ที่เขากำลังพูดถึง

“คุณว่า AI คืออะไร” คราวนี้เราถูกเหรียญจ่อไมค์ใส่

เราตอบเสียงเบา “การก๊อปมนุษย์มั้ง”

“กลัวมันไหม” เขาถามประโยคน่าขนลุกอีกครั้ง

เราก้มหน้ารับแทนคำตอบในใจ “กลัว”

เผาทุกเหตุผลที่เคยเชื่อ

เหรียญเริ่มร่ายยาวขึ้น “ก่อนหน้าที่ ChatGPT จะบูม ผมเป็นรุ่นแรกๆ ที่ทดลองใช้ก่อน เป็น Pioneer ที่ต้องรู้เทคโนโลยีที่กำลังจะเข้ามา ผมเห็นความกลัวของทุกคนรวมทั้งผมด้วย คนที่ชอบ AI กับไม่ชอบแม่งตีกัน มันก็เป็นเรื่องที่น่าสงสาร แต่ดันเกิดขึ้นไปแล้ว”

“คุณเคยเล่นเกม Civilization ไหม ที่ต้องอัปแพลตตลอดเวลา จะเปรียบเทียบว่าช่วงเวลาที่ผมเกิดมา บ้านเมืองสงบสุขเหี้ยๆ หลังสงครามเย็นเนี่ยหอมหวานมาก แล้วก็มาจบที่ Age of Social ฟังดูเหมือนไม่เกี่ยวกัน แต่โซเชียล คือซอฟต์พาวเวอร์ชนิดหนึ่ง อยากคุมโลกให้คุมอัลกอริทึม กดเปลี่ยนอะไรนิดหนึ่งนะ ยอดในเพจมึงก็แทบไม่มีคนดูแล้ว ต่อไปก็เป็น Age of AI ถ้าไม่มีโซเชียลมีเดียจะไม่มี AI เพราะเก็บข้อมูลไม่พอ ตอนนี้เราป้อนข้อมูลให้มันไปหมดแล้ว สินทรัพย์ที่แพงที่สุดในโลกผมว่าคือ Data”

“บริษัท AI เขาห้ำหั่นกันว่าจะสร้าง AGI (Artificial General Intelligence) ในมุมมองของคนชอบ AI จะว่าเจ๋งมาก สุดยอดเลย เป็นก้อนสมองที่มีไอคิว 500 แล้วคิดดู ไอน์สไตน์ไอคิว 225 การที่เขาจะสร้างขึ้นมาแม่งน่ากลัวนะ เพราะมันจะเห็นเราเหมือนมด ปลวก แต่ไม่มีความโลภ ไม่มีความรู้สึกอะไร มันจะปฏิบัติต่อเราแบบนั้น อาจจะมองว่าความเป็นมนุษย์ไร้สาระด้วยซ้ำ ทำสงคราม แย่งอำนาจเพื่ออะไร AI ที่เราเจอตอนนี้เป็นแค่ AI กระจอก”

“ที่เรากำลังคุยกันว่าจะตกงาน หรือไม่ตกงาน อาร์ตทิสต์จะอยู่ได้หรือไม่ได้ ทุกคนพูดเหมือนกันแหละว่าผมไม่ใช้ AI ด้านอาร์ตทิสต์นะ ผมใช้ ChatGPT แปลภาษา แต่ผมแม่งก็ใช้ AI อยู่ดี ยังไงตัวเราก็ต้องเป็นส่วนหนึ่งของมัน แม่งหนีไม่ได้”

คิดว่าศิลปินหรืองานศิลปะยังมีจุดแข็งที่ AI สู้ไม่ได้ไหม

“การที่เรายิ่งพูดว่ามันทำอะไรแบบนี้ๆ ไม่ได้ เดี๋ยวแม่งก็ทำได้ ทุกคนคิดว่ามันวาดมือไม่ได้ ทำภาพเคลื่อนไหวไม่ได้ เป็นยังไงล่ะ จบ! คุณนึกสภาพอีกหน่อย Disney มี Archives 100 ปี กูเอาคลิปมิกกี้เมาส์ทั้งหมดที่มีในสตูดิโอยัดเข้าไปให้ AI เรียงใหม่ กำเนิดแล้ว! มิกกี้เมาส์ตอน” เหรียญทำเสียงสูงเลียนตัวละครพาเราหัวเราะอยู่พักใหญ่

“คิดดูมันจะเหลือความเป็นมนุษย์ไหมล่ะ ผมมีแต่ความกลัวอะ สิ่งที่ AI จะแทนไม่ได้จริงๆ ในตอนนี้ คือความสัมพันธ์แบบคุณกับผม หรืออนาคตอาจจะแทนได้ก็ได้มั้ง ถ้า AI มีร่างกายแล้ว คำว่า ‘เรา’ ก็อาจจะรวมมันอยู่ในนั้นด้วยก็ได้ เปลี่ยนใหม่หมดทั้งกระดานเลย พวกคลั่ง AI ส่วนหนึ่งเขาจะชอบพูดถึง UBI (Universal Basic Income) ทุกคนไม่ต้องทำงานแล้ว รัฐจะใช้ AI ทำแทนแล้วส่งเงินขั้นต่ำให้เรา มึง! ประเทศกูตอนโควิดยังจะฆ่ากันตายเพราะแย่งหน้ากาก แย่งวัคซีนเลย แล้วถ้ารัฐบาลไทยแจก 15,000 บาททุกเดือน ค่าข้าวจะเท่าไหร่ เราอยู่ในยุคที่การใช้แรงงานคนกำลังจะพังทลาย”

“เรื่องอาร์ตทิสต์กับ AI นี่แทบจะไม่อยู่ในสมการเลย อย่างการที่คน Prompt ไอเดียด้วย AI ซึ่งเป็นอาชีพช่วยคิดคอนเซปต์ศิลปะเมื่อก่อนของผม หรือ AI ที่ทำภาพสวยๆ ออกมาเยอะๆ คนจะชอบพูดว่ามันไม่มีจิตวิญญาณอยู่ในนั้น ผมจะไม่พูดแบบนั้น สำหรับผมคือความ Awkward ที่เมื่อมองดูแล้วจะรู้สึกแปลกๆ จุดประสงค์ของศิลปินที่เขียนฝาผนังก็เพื่อเล่าเรื่องมนุษย์ เล่าเรื่องพวกมึง ถามหน่อยแล้วยังจะอยากให้ AI ทำจริงเหรอ ตอนนี้แม่งนั่งเจนภาพ AI กัน 10 กว่าวิก็เสร็จแล้ว ยังจะมีพวกกูอยู่ในนั้นไหม”

โลกมนุษย์ (ใกล้) แตก

เป็นคนต่อต้าน AI ไหม

“ไม่ ก็เคยเกลียด แต่จะอยู่ยังไงล่ะ ยังไงก็ต้องใช้ ChatGPT ผมเองก็ใช้ ยังซื้อหูฟังแปลภาษาจาก TikTok เลย จะมาแอนตี้อะไร ผมคงไม่ใช่คนแรกในหนัง Matrix ที่เดินไปประท้วงแล้วถล่มหัวใจหุ่นยนต์หรอก ก็ยังต้องเอาตัวรอด แต่แค่สงสารน้องๆ ที่แทบจะไม่มีพื้นที่เหลือให้พวกเขาเลย”

“มนุษย์ที่จบใหม่จะต้องการอะไร นอกจากพื้นที่ให้เละเทะเพื่อจะเรียนรู้ความผิดพลาด เพื่อจะได้เติบโตขึ้น ตอนนี้ทุกบริษัทรับแต่ Senior แล้วอีก 10 ปีข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ไอ้เหี้ย! Senior แม่งหมดแล้ว เพราะเหลือแต่ Junior ที่ยังไม่มีโอกาสได้ผิดพลาดเลย”

“กูพูดตรงๆ นะกับอาร์ตทิสต์ ในฐานะอาร์ตทิสต์ด้วยกันเอง ก่อนหน้าจะมี AI พวกมึงก็ลำบากกันอยู่แล้ว การมี AI เข้ามาชีวิตอาร์ตทิสต์ก็ไม่ได้ดีขึ้นหรอก โฟกัสที่มึงอยากทำ ทำไปเหอะ เรียนจบมาตอนนี้ก็หาที่ทำงาน ถึงมันจะยากแต่มึงก็ต้องหาให้ได้”

เคยคิดจะใช้ AI เพื่อเจนงานตัวเองหรือเปล่า

“ไม่ ผมชอบ Process การเดินทาง ไม่อยากรู้ตัวอีกทีก็ขึ้นไปยืนบนยอดเขาแล้ว ผมสนุกกับการค้นหาไม่ใช่คำตอบ อาชีพศิลปินที่รักศิลปะมันเอนจอยกับ Process แต่ได้เงินจากผลลัพธ์ ถ้ามึงเป็นอาร์ตทิสต์จริงๆ น่ะนะ ทุกคนแม่งมีนิสัยเหมือนกัน คือชอบละเมียดละไม ผมจะไม่โทษว่าอะไรถูกอะไรผิด แต่คุณต้องหาวิธี ทำยังไงก็ได้ให้ลูกค้าฟังคุณ”

แต่ AI ก็ก๊อป Demogorgon และผลงานอื่นของเหรียญได้แล้วนะ จะอยู่อย่างไร

“สิ่งหนึ่งที่ผมคิดว่า AI เอาไปไม่ได้ คือเวลากับคุณคือใคร บางคนเข้าไปซื้อแบรนด์อายุ 50 ปี คือคุณซื้อเวลา ความคราฟต์ ความสัมพันธ์ น้องๆ หรือผมก็ต้องสร้างชื่อ สร้าง Niche ให้ตัวเอง มันจะไม่มีแมสใหญ่ๆ แล้ว”

อะไรที่เป็นลายเส้นของตัวเองแล้วคิดว่าใครก็ก๊อปไปไม่ได้

“วันที่คุณมีลายเส้นของตัวเอง คุณอาจจะไม่รู้ก็ได้นะ เพราะทำมันจนชินแล้ว มีข่าวหนึ่งที่คนเดินเข้าไปในแกลเลอรีแล้วพูดว่านี่คืองานเขา แต่คนรอบๆ จะงง คุณพอเข้าใจอารมณ์ไหม แต่คนเป็นเจ้าของจะมีคอมมอนเซนส์ของเขา ถ้ามีคนลอกงานไปก็ทำอะไรไม่ได้หรอก คุณดูอย่าง Miyazaki สิ ตอนนี้มีคน Gen AI งานสไตล์ Gibli รูปละ 5 บาท กฎหมายลิขสิทธิ์คุ้มครองศิลปินมันล่มสลายไปหมดแล้วในยุคแบบนี้”

มีสัตว์ประหลาดที่ออกแบบเองแล้วยกเป็นตัวโปรดไหม

“ผมไม่มีตัวละครที่ออกแบบมาแล้วชอบที่สุด จะหลงรักมันแค่วันนั้นที่เสร็จแหละ แล้วก็มูฟออน ตื่นเต้นกับงานชิ้นใหม่ ต้องสะกดจิตตัวเองว่ามีโจทย์มา มีปัญหาใหม่มา อยากแก้มันให้ได้ ไม่ชอบยึดติดกับความสำเร็จเก่าๆ แต่จะมีอาการหนึ่ง คือชอบไปยืนชี้งานตัวเอง เดี๋ยวกูจะทำให้ดีกว่านี้ แต่ไม่ได้คิดอยากกลับไปแก้มัน”

“ลูกน้องผมชอบพูดว่าถ้ามีโอกาสนะจะกลับไปแก้งานตัวเอง ผมบอกมึงไม่ต้องเลย เพราะมันคือการบันทึกฝีมือของมึงจากอดีต มึงรู้แล้วไงว่าวันนี้เก่งขึ้น วันนั้นมึงก็มีเวลาแล้วทำไมไม่ทำ เพราะยังมองไม่ออกไง วันนี้ต้องดีใจสิที่รู้ว่าข้อเสียของงานตัวเองคืออะไร นี่ต่างหากที่สำคัญ เป็นคีย์หลักที่ทำให้ยังเดินต่อ หาภูเขาให้ตัวเองข้ามไปเรื่อยๆ”

ไม่รู้ว่าถัดจากนี้ เหรียญกำลังมีภูเขาลูกไหนที่เขาจ้องอยากจะข้ามมันไปให้ได้ และแม้ว่าเขาจะไม่หันมาชื่นชมความสำเร็จเก่าอีก แต่เราเชื่อว่าไม่ใช่แค่สัตว์ประหลาด Demogorgon ที่จะฝังในใจคนดูอีกต่อไป ความเป็น ‘เหรียญ - ณัฐวุฒิ ใบโพธิ์วงศ์’ ชายอุกอาจผู้คอยอยู่เบื้องหลังก็ไม่ต่างกัน

และถึงคุณจะกลัว AI เพราะได้รวมร่างเป็นส่วนหนึ่งกับมันไปเรียบร้อยแล้ว ยังมีอะไรเล็กๆ ที่สิ่งไม่มีชีวิตนี้ขโมยไปไม่ได้อยู่ นั่นคือเวลากับประโยคที่ว่าคุณเป็นใคร