MIND: ‘การพักร้อน’ ที่ช่วยผ่อนคลายและได้ผลจริง คือการไปในที่ไกลๆ ให้นานพอ และไม่พกงานไปทำ

‘การพักร้อน’ คือสิ่งที่คนทำงานจำนวนมากทำเป็นประจำเพื่อพักจากการทำงาน อย่างไรก็ดี ในยุคของการ ‘ทำงานได้จากทุกที่’ เส้นแบ่งของการทำงานกับการพักร้อนก็เบลอลงเรื่อยๆ คนอาจ ‘พักร้อน’ ได้บ่อยขึ้น แต่กลับรู้สึกผ่อนคลายน้อยลง เพราะแม้จะไปนั่งริมทะเลหรือกลางหุบเขาก็ยังต้องเช็กอีเมลอยู่ดี

แล้วสรุปการ ‘พักร้อน’ มันช่วยให้เราได้พักจริงไหม?

ที่จริงแล้วมีผลวิจัยไม่น้อยในยุคที่ ‘ปัญหาสุขภาพจิต’ เกี่ยวกับการพักร้อนเป็นเรื่องใหญ่ โดยรวมๆ แล้วงานวิจัยทั้งหมดชี้ไปในทางตรงกันว่า การพักร้อนสามารถช่วยในการทำให้คนรู้สึกผ่อนคลายและพร้อมกลับมาทำงานจริง

แน่นอนอีกว่าถ้าพูดแค่นี้ ไม่ต้องให้นักวิจัยพูดก็ได้ ใครก็รู้ แต่ประเด็นคือ งานวิจัยรวมๆ ชี้ไปในทางเดียวกันหมดว่าถ้าคุณ ‘พักร้อนไม่ถูกต้อง’ คุณจะไม่รู้สึกผ่อนคลาย หรือเรียกได้ว่าเสียค่าเครื่องบินและค่าโรงแรมไปเปล่าประโยชน์

แล้วอะไรคือการพักร้อนที่ถูกต้อง?

โดยรวมแล้วเขาพบว่าการไปพักร้อนถ้ายิ่ง ‘ไกลบ้าน’ ยิ่งดี คือถ้าคุณไปใกล้ๆ แนว Staycation ที่ฮิตกันยุคนี้ เขาบอกว่าไม่ช่วยอะไร พักร้อนทั้งทีต้องไปไกลๆ ไม่อย่างนั้นมันไม่ผ่อนคลาย

ต่อมา เขาบอกให้ไป ‘นานๆ’ คือถ้าไปทริปสั้น เร่งรีบ มันก็จะไม่ใช่การพักร้อน ทุกอย่างจะรีบไปหมด มันเหมือนการไปทำงานในรูปแบบที่ต่างออกไปในที่ไกล แบบนั้นก็ไม่ผ่อนคลาย การไปพักร้อนที่เวิร์กบางทีคือการไปนั่งนิ่งๆ ไม่ต้องทำอะไรเลยก็ได้ ไม่ต้องทำตารางแน่นๆ แบบเดินจนปวดเท้าถ้าอยากจะผ่อนคลาย แต่ให้มีเวลานั่งเฉยๆ นานๆ ในที่ที่ ไกลบ้านออกไป นั่นเองจะช่วยเรารู้สึกผ่อนคลายอย่างแท้จริง

สุดท้าย ทั้งหมดจะไม่มีประโยชน์อะไรเลย ถ้าเราเอางานไปทำด้วย กฎเหล็กของการพักร้อนคือห้ามเอางานไปทำ อย่ามีภาระโดยการต้องเช็กอีเมลทุกวัน หรือต้องคอยแก้ปัญหาต่างๆ อย่าแวบเข้าประชุมทางไกล แม้แต่เข้าไปฟังเฉยๆ แต่ให้ ‘ตัดขาด’ จากงานชั่วคราว 100 เปอร์เซ็นต์ ถ้าไม่ทำแบบนั้น การพักร้อนก็จะไม่มีผลหรือมีผลเพียงน้อยนิด

แล้วทั้งหมดนี้สอนอะไรเราในทางปฏิบัติ?

ในทางปฏิบัติ จะเห็นเลยว่าการซอยวันหยุดไปเที่ยวสั้นๆ บ่อยๆ ไม่ใช่การพักร้อนที่เวิร์ก แต่การพักร้อนที่เวิร์กจริงๆ คือชาร์จวันหยุดเยอะๆ แล้วไปเที่ยวยาวๆ ไกลๆ ทีเดียว แบบนั้นจะมีประสิทธิภาพและคุ้มเงินกว่ามาก

ทั้งนี้สิ่งที่ต้องไม่ลืมก็คือการ ‘เดินทาง’ กับ ‘พักร้อน’ เป็นคนละเรื่องกัน คนที่ไปแดนไกลในฐานะนักเดินทางเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ใหม่ๆ การมีตารางแน่นๆ ก็ถูกแล้ว ไม่เช่นนั้นมันไปไม่คุ้ม แต่กลับกัน สำหรับคนเหน็ดเหนื่อยจากการที่ต้องการจะไปที่ห่างไกลเพื่อพักร้อน แบบต้องการผ่อนคลายจากงานจริงๆ รายละเอียดทริปมันย่อมต่างกันคนละโลกแน่ๆ แม้จะไปเที่ยวประเทศเดียวกันเมืองเดียวกันก็ตาม